Buddyzm to skomplikowana sprawa, jak każda religia.

Cierpienie to tylko pewien stan, który wynika z nas, z naszego przywiązywania się do spraw, o których buddyści mówią, że są tylko niewiele znaczącym mirażem .
Pewnie mają rację, ale nie każdy zaraz i od razu, staje się buddą, choć każdy właściwie nim jest.

Cierpienie w buddyźmie nie jest ani lepsze, ani gorsze od szczęścia. Jest.
Jest sygnałem, informacją, wiadomością. Zazwyczaj o tym, że coś się w nas zaplątało, że gdzieś popełniliśmy błąd.

Ja nie słyszałam nigdy, żeby wedle nauk buddyzmu, człowiek rodził się i żył po to, by cierpieć, choć chce czy nie, doświadczy cierpienia.
No chyba, że pozna buddę w sobie.

No sam Pan widzi…

:)