Po prostu uwielbiam tę książkę... Więcej później :)

pozdro 600

Może jak Paszczak i Włóczykij żeglowali sobie?

Albo Homek i jego trudna kniga?

Budowa domku na drzewie?

Ciężko wybrać.

pozdrawiam listopadowo

Ja to bym chyba była Mimblą, coś mi się wydaje… ;)

Morze lubię jeszcze bardziej chyba, ale jest strasznie smutne. Ten latarnik musiałby oszaleć.

Z innej beczki. Jak oceniasz obecną grę Legii i co myśli o całej sytuacji klub staromodnych ludzi?

pozdrawiam

lubię gadać o futbolu i o naszym klubie, ale jak konspira, ha, trudno. Że działacie tam, akurat wiem. I jestem przeciwko, zaznaczę od razu, choć bynajmniej nie popieram entuzjastycznie ITI.

Na razie może poczytam notki, bo słucham w necie radia muzycznego.

Pzdr.

Ach, jak się rozmarzyłam… sentymentalna jestem, jak to kibic.

Mam bardzo krótki staż. Pierwszy mecz to przegrany finał z Petrą w 2006. Nie, wróć, wcześniej jeszcze Sosno, baraże z Jagiellonią. To był cudowny klimat, piękne czasy w moim życiu i na Legii. Podziwiam oprawy, kocham doping, tylko te race, hm… to jest niebezpieczne i zbędne.

Postawy różnych ludzi. Promocje, bydło na wyjazdach, zadymy (nie mówię o grillowaniu) – stanowcze nie. Tworzenie kumatych towarzystw wzajemnej adoracji – podobnie.

Do policji oczywiście stosunek standardowy ;)

Uff, polityka ajtiaju to temat rzeka, w dodatku nie mam pełnej wiedzy…

pzdr krawaciarzu

Ech, mieszkać nad morzem, polować na mameluki… :)

pozdróweczki

choć nie lubię tych różnych portali na prawo od Salonu, ale może niesłusznie?

były różne secesje, nasza niby ta lewacka (jakim cudem, z Igłą, Serżem i Jareckim na pokładzie?!), wasze jednak zdecydowanie prawicowe. Też jestem prawicowa, ale Maryla jest głupia. Rzekłam :)

A zatem tematycznie: Maryla jest buką!

Nie znam i poznać nie pragnę. Wybacz, starczy mi jej twórczość kopypasterska… I ogólnie zj…any stosunek do ludzi o innych poglądach. Nie cierpię, wręcz nienawidzę, czegoś takiego. Prawak na poziomie jest tolerancyjny, w prawidłowym sensie tego słowa.

Domyślam się, że ona wiele działa w realu dla Sprawy, choć nie mam pojęcia, jakim cudem znajduje na to czas. Tylko że mi akurat Sprawa, przyznaję, zwisa malowniczo, jestem na etapie anarchizującym, jak nie przymierzając Ty kiedyś.

zapomniałam, że się możecie znać. Okej, basta z tematem Maryli. Fundacja to z pewnością jakiś konkret. Niemniej, ani działalność, ani Twoje z nią kontakty nie zmieniają faktu, że mam prawo mieć własną opinię o tej Pani. Powinnam tylko wyrazić ją grzeczniej, ale cóż zrobić, niewyparzona gęba…

I co się porównujesz głupio, kiedy ja jestem hitlerowski rocznik? :) Rodzice działali, choć dziadkowie byli partyjni. I a propos. Z waszym pokoleniem jest ten problem, że pamiętacie głównie gniewne lata osiemdziesiąte (choć jakie one gniewne, może też, lecz przede wszystkim nudne…), a co młodsi wręcz spóźnili się na rewolucję i teraz mają zgryz. Znów się odwołam do macierzystej forumki, starszy ode mnie pół roku casual :) skądinąd mądry chłopak, jest doskonałym przykładem tej tendencji. Ok, na razie starczy, bo coś się rozgadałam :)

pewnie zbyt skrótowo się wyraziłam… casual to następne pokolenie, tak jakby z waszej linii, które zawzięcie walczy z komuną w 20 lat po jej upadku.

Ups. To się pewnie teraz zacznie polemika ;)

A i ja Ci nie wpieram, żebyś kombatancił. Ale już Pawełek. “Śruby leciały na tych skurwysynów, tak walczył Uniwersytet Warszawski…”, cytuję z pamięci. Hm, trzeba by zrobić jakąś konfrontację z moim ojcem, który się mocno zdziwił, jak mu to przeczytałam. Chodziło o 1988 ;)

Kamiński, oczywiście. Na UW był wtedy mój ojciec, i w Solidarności. Zadym w tym czasie, co mówił Pawełek, sobie nie przypomina.

nie będę się spierać, byłam w gonokokach…

biedny Paszczak…

To jest potencjalnie groźne, zaczynam już w myślach dopasowywać mieszkańców Doliny do bywalców TXT :)

Pozdro

Grześ – Ryjek

Referent Bulzacki – Piżmowiec

Gretchen – Mamusia Muminka

Pino – Mimbla

Foxx – Włóczykij

Jarecki – Paszczak

Docent – Paszczak grający na trąbie

Czekam na dalsze typy ;)

a Mida Migotką.

Stary szczur teatralny – może kryska? Rzadko tu bywa, to się pewnie nie obrazi.

Tylko nie wyobrażaj sobie, że życie w teatrze jest tańcem po płatkach róż!

Mam wrażenie, że stąpasz po niestabilnej scenie – a jak zacznie się kręcić? ;)

Rozumiem, że to jest szort lista.

Dziękuję

ja jakoś w dzieciństwie “Muminków” nie doceniałem, znaczy miałem mnóstwo ukochanych książek, choćby Kubusia Puchatka, choćby Różne Astrid Lindgren, później cały dział przygodowo-podróżniczy, ale fascynacja książkami Tove Jansonn mnie oinęła, choć czytałem co nieco.

Ale może wrócę, w każdym razie wpis zachęcający i pozytywny:)

Czekam na następne ciekawe teksty i wszystkiego dobrego na Święta Bożego Narodzenia.

pzdr