Złośliwość przedmiotów martwych, to okropność, którą można podciągnąć pod którąś z plag

Samochód. Jesteś spakowany, wszystko ustalone mieszkanie polecone obserwacji dobrych sąsiadów, pies oddany do krewnych na wieś – niech też się wyszumi, papugi u sąsiadów z naprzeciwka. Wszystko gra. Taszczysz walizy do samochodu. Sprawdzasz światła przed wyjazdem i przecierasz jeszcze raz szyby. To na wszelki wypadek. Siadasz do środka i wpasowujesz się w fotel przekręcasz stacyjkę raz drugi, i kolejny raz. Cisza

A potem już tylko mięsem rzucasz. Że stary grat, że nigdy nie masz czasu na naprawy, bo w domu kran wpierw trzeba zrobić. Narzekasz, i takie tam. Jedziesz na furii awarii, której bez mechanika ani rusz. Surfujesz na emocjach fali. Masz kopa jak mało kiedy. Rozpakowujesz walizki nerwowo je szarpiąc- przestałeś zważać, że coś możesz uszkodzić. I klnąc pod nosem wszystko, z rządem, który jest do dupy włącznie, taszczysz je na powrót do mieszkania na czwartym piętrze. Kurwica cię bierze, że akurat w tym bloku nie ma windy.

Telefon. Sterczysz jak ten palant w jakimś gigantycznym korku tylko dlatego, że gigantyczny idiota podjął ważką decyzję o remoncie kawałka drogi – ponoć asfaltowej pomiędzy jednym miastem a drugim. W jednym z tym miast umówiłeś się z ukochaną. Patrzysz smętnie na to co przed tobą: na stojący sznur samochodów – i jeszcze ten kurewski tir przesłania ci widok. Żadnych perspektyw? Co chwilę rzucasz okiem na zegar, kalkulujesz szanse na pokonanie dogi w trzydzieści pięć minut. Niewiele, tylko 55 kilometrów. I co z tego kurwa, że wyciągnie dwieście z tych dwustu czterdziestu na liczniku? Stoisz. I wiesz, że dupa blada. Nie zdążysz. Przepiękna orchidea na tylnym siedzeniu umiera. Klima nie daje rady. Ciebie szlag trafia i jasna cholera.

Gdybym wyjechał godzinę wcześniej… Nerwowa myśl rozum cię zżera. No i zapada decyzja krótka. Zadzwonisz, by się choć usprawiedliwić ze spóźnienia – na razie nie wiesz o ile. Sięgasz po polifoniczny telefon: w głośnikach auta leci tekst po poligamicznym dzwonku… Wybierasz numer. Ten milczy? Zerkasz na wyświetlacz –już wiesz – bateria padła. Nerwowym ruchem podłączasz pod ładowarkę; czekasz kilkanaście sekund aż pasek postępu przebiegnie kawałek. Ponowie próbujesz. W słuchawce jakiś facet mówi, że brak zasięgu…

Komunikat z radia zapowiada kolejną nowinę. Na odcinku, gdzie ruch jest wahadłowy zderzyły się trzy samochody – zaleca się objazd przez wieś taką a taką lub też gdzie indziej. Usuwanie skutków wypadku potrwa co najmniej trzy godziny.