Wczoraj po raz pierwszy od pewnego czasu “przeleciałem” po kanałach w godzinach nocnych na TV. Żona wyjechała w delegacje i jakoś nudno się zrobiło i naszło mnie na telewizję.

Moje doświadczenie jest takie, że w TV w godzinach nocnych wkracza na ekran “świat nocy”.

To w nocy w TV na ekrany wkracza przemoc, zbrodnie, zabójstwa, sensacje gdzie trup ściele się gęsto.. i erotyka w której jakby ludzie sterowani hormonalnie a nie podkorowo.. .

Wieczorem wypełza świat wirtualny: spotęgowany przez środki wyrazu,efekty, który ma “rozrywać” – wszak rozrywka z rozrywanie się kojarzy..- nasze poczucie może człowieczeństwa….???

Tak na serio się temu przyglądając można dojść do wniosku, że to jakiś alternatywny świat. Jest przeznaczony dla dorosłych, którzy zdają sobie sprawę z jego wirtualności ale czy aby ten sposób kreacji i przedstawania świata nie formą i kryteriami opisu rzeczywistości?

Oglądając newsy w necie czy w TV -> prezentowanie informacji z podrasowanymi tytułami a także częstotliwość publikowania śmierci, wypadku, zbrodni, skandalu itd. prowadzi do wniosku, że ten nocny świat z telewizji przeniósł się na sposób przedstawiania świata jako rzeczywisty.

Atrakcyjną informacją staje się to, kto, kiedy, co, z kim, kto zawinił, kogo zamknęli, kto zapłaci za karetkę.... – talk naprawdę przeniesienie sposobu opisywania świata “nocnego” na opis świata dziennego. Nawet w publicystyce, już zniknęła debata o Polsce a pojawiło się coś dziwnego – jakiś bełkot o sprawach drugorzędnych jak w tabloidzie.To wygląda dosyć ponuro.

*****

Po tych doświadczeniach “nocy”, dzieciaki (niestety) za wcześnie wstały, więc wstałem z łóżka, zszedłem na dół, popatrzyłem w okno na piękne słońce, kwitnące drzewa w ogrodzie i ta cisza…. – powiem szczerze, że pal sześć wczesne wstawanie. a cisza i ten widok mnie nastroił pozytywnie do życia – odetchnąłem.

Dobrze, że jeszcze istnieje realny świat; dobrze, że istnieję realnie: ja, dzieci, rodzina, przyroda… . To co jest realne jest lepsze od tego co wirtualne… .Świat z TV jest niestrawny i przyprawiający o ból głowy.

I to mam na myśli nie tylko świat rozrywki ale także publicystyki i informacji. Telewizją się nie da żyć ani oglądać świata.

Dobrze, że jest świat realny – jemu warto poświęcić większość swojego czasu jaki dany jest spędzić na tym “łez padole”.

Może nietypowa ta notka i chaotyczna – ale taka refleksja po nocnym seansie telewizyjnym “po kanałach” mnie naszła.

Słonecznej pogody życzę!

p.s.

Ten tytuł, że “dobrze, że istnieje realny świat” to stwierdzenie tego, że tego realnego już coraz trudniej uświadczyć w TV. Sami musimy się zająć odkrywaniem realnego świata….