Kilka dni temu przeczytałem zupełnie przypadkowo jeden akapit z Księgi Przysłów. A po piątkowych wydarzeniach wróciłem do niego – gdyż wydaje się, że świetnie do niego(te wydaarzenia) pasują.

Zdanie brzmi:

A w piątek właśnie przeżyłem to na własnej skórze.

1. Miałem zaplanowany wyjazd do Wrocławia – spotkanie o 17.00.
2. Okazało się, że dzień wcześniej skończył mi się przegląd samochodu

Więc w piątek zacząłem od stracji diagnostycznej:

8.30 -> pan diagosta odesłał mnie z kwitkiem gdyż ręczny hamulec wg niego kiepski… .
9.15 = 13.30 wizyta u mechanika – przy okazji remont hamulców samochodu: tarcze, bębny, klocki, wymiana oleju -> jak już u mechanika to wszystko robić, po co drugi raz do niego wracać.
14.00 wizyta u diagnosty. Powiedział, że wszystko wporzo i kazał iść zapłacić. Po moim powrocie odparł, że moje prawe światło świeci za wysoko wg niego i ruchome lusterko wsteczne w samochodzie… jest za ruchome – odesłał mnie z kwitkiem.Jesli wada zniknie dostanę wpis do dowodu, że auto sprawne. Odjechałem wkurzony.
14.30. – odwiozłem żonę do pracy
15.00 -> obniżam reflektor na podwórku i usztywniam lusterko.
15.10 -> kurier przywozi mi nawigację samochodową którą miał przywieźć juro…
15.50 -> jadę do diagnosty: ten wszystko skrupulatnie sprawdza będąc pewny, że coś znajdzie (tak to wyglądało) jednak nie znalazł
15.30 wyjeżdżam do Wrocławia i w korkach uruchamiam nawigację – udało się!
17.30 – dotoczyłem się na spóxnione spotkanie z półgodzinnym opóźnieniem
17.40 -> otrzymuję adres pod który mam się wstawić, wklepuję go do nawigacji i po 30 minutach znajduję się w umówionym miejscu.

Reszta to już miły wieczór w towarzystwie dobrych znajomych. Dużo ciekawych i ważnych, potrzebnych rozmów…. .

Ale gdyby nie “dziwny diagnosta” nie odebrałbym nawigacji i miałbym spore kłopoty na odnalezienie miejsca spotkania które uległo w międzyczasie zmianie.
Innymi słowy doagnosta utrudniał a kurier ułatwił... .
Spotkanie było nadzwyczaj owocne, miłe, i przyjemne. To nic, że wróciłem po północy… . Warto było.

Wniosek:

Nie należy polegac na swoim rozumie i nie złożeczyć na diagnostów, lecz przyjąć rzeczy takie jakie są w dziękczynieniu Bogu który troszczy się o “policzone na naszej głowie włosy”.
Nawet jak nasz rozsądek każe narzekać i mieć pretensje do “diagnosty” który może chciał “w łapę” nalezy zachować spokój bo “Pan wszystko może” a mój rozsądek wobec jego rozsądku to jak mrówka i słoń.

Wszystko było przeciw wyjazdowi do Wrocławia – już się łamałem aby to wszystko odwołać. Jednak upór sprawił, że warto było a Pan nawet dzień wczesniej kuriera “wysłał” z nawigacją abym mógł dojechać w kompletnie nieznany rejon Wrocławia…. .

Pan współdzieła we wszystkim dla dobra tych którzy Go miłują..... – taka jest prawda z tego dnia. :-)))
Z tym, że walkę z samym sobą trza odbyć by konsekwentnie zrealizować to co się zaplanowało. Nawet wbrew “diagnoście”.

p.s.
Taki nie niedzielny wpis ale ni mogłem wobec tego wydarzenia przejśc obojętnie.