Nie wiem czy to dobrze, ale zaproponuję nieco szersze spojrzenie na ostatnie wydarzenia w Grecji.

Demonstracje (pozbawione przemocy) rozpoczęły się wcześniej i były spowodowane kolejną “reformą” edukacji neokonserwatywnego rządu greckiego, która od początku (bo nie jest to pierwsza tego typu “reforma”) polega na obcinaniu funduszy na edukację z budżetu państwa.
Tak, wiem “wolny rynek” i tak dalej. Tyle tylko, że z wolnym rynkiem nie ma to nic wspólnego, bo w tym samym czasie zwiększa się obciążenia fiskalne dla i tak już zanikającej klasy średniej. Rozwarstwienie społeczeństwa pod względem dochodów postępuje ostatnimi laty bardzo szybko. Neokonserwatywna polityka prowadzona, jak świat długi i szeroki pod hasłem “bogacenie się najbogatszych spowoduje bogacenie się biednych” jest po prostu fikcją.

Śmierć nastolatka wyzwoliła tylko wściekłość i gniew. Była zapalnikiem. Zresztą, jak wynika z niektórych doniesień, demonstranci wybierają cele dość dokładnie. Są nimi przede wszystkim banki (znak czasu?) i sklepy w bogatych dzielnicach. Reszta to wypadki przy pracy, które nie powinny się zdarzyć.
To w ogóle nie powinno się zdarzyć.

To, że radykalne organizacje lewackie starają się podtrzymać wybuchową atmosferę jest chyba naturalne. Tak samo zrobiłaby strona przeciwna politycznie, gdyby zamieszki wybuchły po nieodpowiedzialnych decyzjach rządu socjalistycznego.

W dzisiejszym “Dzienniku” (str. 14) znalazłem wypowiedź pani Irini Chila z Instytutu Stosunków Międzynarodowych w Atenach:
“To zabójstwo było tylko iskrą zapalną, która zapoczątkowała obecne zamieszki.Tak naprawdę młodzież jest sfrustrowana i teraz nastąpił wybuch. Grecja jest w recesji, bezrobocie wśród młodych ludzi przekracza 25%, nie stać ich na mieszkania. Nic dziwnego, że atakują banki czy drogie sklepy – to wyraz ich niechęci do społeczeństwa opartego na konsumpcji.”

Nie wiem kto tam cierpi na schizofrenię. Wydaje mi się, że jednak nie młodzież.

Pozdrawiam serdecznie.

Napisałem chyba wyraźnie: “To w ogóle nie powinno się zdarzyć.”

Pan (moim zdaniem) koncentruje swoją uwagę na skutku, jak Pan Wiki.
Mnie zaś nie interesuje doraźne leczenie objawów, np. za pomocą grzywien i wsadzania do paki.

W tym przypadku różnimy się zasadniczo. Taki lajf. :)

czyli co policji wszystko ma być wolno?
Jak w totalitaryzmie?

I fakt, w Grecji to sprawa bardziej skomplikowana niż zamieszki anarchistów z policją.

pzdr

Dość wyraźnie rozróżniam opór (także fizyczny) przeciwko państwu totalitarnemu, a zamieszki (z jak Pan to ujął: “wypadkami przy pracy”) w kraju demokratycznym.
Aż takim hipokrytą, by oskarżać chińskich studentów o anarchistyczne zapędy w postaci psucia gąsienic chińskich państwowych czołgów poprzez stawanie im na drodze, to nie jestem.

Natomiast nie przeczę, że najbliższa ciału koszula. Reaguję tym mocniej, im bliżej (geograficznie i kulturowo) coś się dzieje złego.

Dla mnie nihilisci nijak nie komponują się z dysydentami. Tak juz mam. Natomiast lewak, prawak czy centrysta – jeśli walczy o prawa obywatelskie, jest dla mnie równy.

Podpisując się pod protokołem, pozdrawiam.

Rosji nie postrzegam takze jako wolnego kraju. Mogą być Stany Zjednoczone? Bo tam także edukacja szybuje na mordę, podatki bynajmniej nie maleją, a klasa średnia znika na naszych oczach.

No to powiem Panu, że reagowałbym tak samo. Demokracja polega także na tym, że mamy możliwosc dokonywania zmian/korekt pokojowo. Bez “wypadków przy pracy”. Choć w sumie – może już tylko nam się tak wydaje? Bez względu na to, rewolucja, barykady, palenie “kułaków” – to słaba alternatywa… Dla mnie.

Pozdrawiam również.

Nie wolno, ale mnie chodzi o skale protestów.

Dysydenci przestają byc dysydentami, w chwili skupienia się na paleniu sklepów i rozbijania głów Bogu winnym obywatelom. Chyba wyraźnie napisałem, że zamknąć należy tylko nihilistów? I tych, którzy atakują policje. Nie tych, którzy się przed nią bronią...

Skończmy to Panie Kazimierzu. Pozytywnych wrażeń na zakupach Panu życzę.

Niestety wróciłem i to bez prezentów. Nie jestem w stanie poszukiwać miejsca do zaparkowania dłużej niż przez 15 minut. Spróbuję jutro, przed południem.

A w temacie.

Panie Griszqu, proszę mi pokazać miejsce, w którym napisałem, że uliczne demolki mi się podobają.
Moim zdaniem trudno jest uznać brak mojego zainteresowania „doraźnym leczeniem objawów“ za tożsamy z pochwałą rozwalania wszystkiego, jak leci. Tym bardziej nie wiem gdzie Pan wyczytał, że „anarchiści“ czy też „lewacy“ zajmowali się “rozbijaniem głów Bogu winnym obywatelom”.
Ślepy jestem widocznie.

Czy wie Pan co to jest emocjonalna reakcja tłumu, kiedy z czarki społecznej frustracji wyleje się o jedną kroplę za dużo? (Proszę zwrócić uwagę na komentarz Pana Tarantuli.)
Czy wie Pan jak dochodzi do wybuchu wulkanu?
Wulkan nie wybucha z dnia na dzień. Bywa, że przez lata wydaje z siebie ostrzegawcze pomruki, dymi. Ale w jego wnętrzu kotłuje się magma, ciśnienie wzrasta. Jeśli wewnętrzne naprężenia przekroczą masę krytyczną nie znajdując innego ujścia – wybucha.
Moim zdaniem, analogia między tymi dwoma zjawiskami (emocjonalnym wybuchem masy ludzkiej na ulicach i wybuchem wulkanu) jest aż nadto widoczna.

Pan, wraz z innymi Panami, koncentrujecie się na skutkach samego wybuchu, jak – z przeproszeniem – Tommy Lee Jones w bardzo kiepskim filmie pt. „Wulkan“. Pan chce ten wybuch zgasić poprzez hojne rozdawanie grzywien i aresztów.
Ale to nie jest film, proszę Pana. Hollywoodzki film na dodatek, w którym z reguły wszystko dobrze się kończy.

Skoro w Grecji doszło do wybuchu wulkanu, to oznacza, że dialog z ludzką magmą był prowadzony źle. O ile w ogóle. I na to chciałem zwrócić Panów uwagę proponując szersze spojrzenie na greckie wydarzenia.

Nadto uważam, że komentarz Pana Igły wcale nie stoi w sprzeczności z moim. Pan Igła słusznie zauważa, że działania destrukcyjne są łatwe. Od siebie dodam, że łatwość destrukcji powstaje po przekroczeniu masy krytycznej i rozwija się lawinowo. (Powtarzam się chyba.) A skoro ta masa została przekroczona, to oznacza, że „działania pozytywne“ były niewystarczające i nieefektywne. Być może dlatego, że są trudniejsze – idąc za myślą Pana Igły.

Jeśli Panowie wolicie się skupiać na oburzeniu względem demolujących banki i sklepy; jeśli wolicie skoncentrować się na łzawieniu gazem, pałowaniu, aresztowaniach i zasądzaniu grzywien, to ja nic na to nie poradzę. Wasza wolna wola i wilcze prawo.

Ale niech nikt nie wpiera mi, do kurwy nędzy, że ja demolkę uliczną popieram.
Ja staram się zrozumieć przyczyny tego wybuchu. Staram się sięgnąć głębiej niż do nawalanek z policją. Jak widać po Panów reakcjach – nieudolnie.

Kwestię podobnych zamieszek w Rosji czy Chinach odpuszczam. To zdaje się być jeszcze trudniejsze; do opisania i/lub zrozumienia.

Ukłony należne zasyłam wszystkim Panom.

coś zdumiewającego w furii, jaką czasem ludzie jawią wobec własnego państwa. W TV widać, że normalni miszkańcy są po stronie policji. I jakoś nic z tego nie wynika.

Myślę, że u nas jednak poczucie wartości państwa jest większe.

Mam pytanie. Kto to są normalni obywatele?

Czy normalni są ci, którzy kładą uszy po sobie i bez protestu zgadzają się na każdą bzdurę, którą wysmaży “demokratycznie wybrany rząd”?_

Czy nienormalnymi obywatelami byli ci, którzy wyszli na ulice lub zamknęli się w zakładach pracy strajkując w czerwcu 1976 w Polsce? Czy oni w swojej nienormalności wybuchli z wzniosłych powodów ideologicznych czy też z tych najbardziej przyziemnych, spowodowanych drastycznymi podwyżkami? Co?

To co? Nienormalni byli, bo sprzeciwili się decyzjom opresyjnego w ich przekonaniu Państwa? Czy przypadkiem organa prasowe nie nazywały zamieszek 1976 “wybrykami chuligańskimi”?
A czym się się różnią greccy Nienormalni od tych polskich z 1976? Tym, że żyją w niby demokracji a ich Państwo jest tak samo opresyjne pod względem ekonomicznym? Czym się różnią dzisiejsze media nazywające tych tłukących się z policją ludzi “anarchistami i lewakami” od tamtych – naszych, sprzed ponad 30 lat?

No k…!

p.s. Panie Griszqu, teraz Pan wie skąd mi przylazł do głowy pomysł na pokazanie przez analogię różnego postrzegania takich samych zamieszek w teraźniejszej Grecji i Chinach/Rosji?

“Rozwydrzona tłuszcza”? Szkoda, że Trybuna Ludu z 1976 nie może już tego wykorzystać.
To był rok 1976, a nie 1974. I podwyżki, proszę Pana. Tylko podwyżki.

Coś miałem jeszcze napisać ale zapomniałem.

Gdzieś w tyle głowy kołacze się jeszcze przysłowie o wole i cielęciu.
Bez sensu zapewne.

No teraz wiem, a moze- myśle że wiem. Faktycznie, Pan się zainteresował przyczynami wybuchu, a ja skupiłem na opanowaniu sytuacji “juz po”. Stąd pewnie nieporozumienia.

Analogia z wydarzeniami w 1976 trudno akceptowalna. Ale tylko w pierwszej chwili. Zapewne – w wyniku emocji. Ale po zastanowieniu – tak, ma Pan rację.
Już wcześniej podkreslałem – wybuch w Grecji ma podłoże społeczne. Bezrobocie (wsród młodych) sięgające 25 %, cięcia w edukacji, płaca dla młodych poniżej miminum socjalnego, nowe obciążenia fiskalne.
Gdzieś w naszej mentalności, jako kraj z nawisem totalitaryzmu, uznajemy wyjście na ulice za… hmmm… swego rodzaju przykład odwagi (bo wyjscie na ulice w systemie totalitarnym wymaga odwagi). Trudno nam się pogodzic z tym, że w demokracjach ludzie także mogą poczuć sie oszukani, zduszeni państwem, wyrzuceni poza nawias dialogu. Masowe wyjścia na ulice są często wykorzystywane w Republice Francuskiej, stanowią swiadectwo uczestnictwa społeczeństwa w cenzurowaniu działan rządu nie tylko co kilka lat podczas wyborów. Grecja zagotowała się już jakiś czas temu. Wypadek (?) z postrzelonym maloletnim był tylko ostatecznym katalizatorem. Problem jest identyczny jak w 1976 – tam SBecja podsyłała prowokatorów, by niszczyć i palić, a całość potem określić “chuligaństwem”. W Grecji do akcji przystąpiły radykalne bojówki – w tym anarchistyczne, ale także zwyczajnie chuliganskie, które niczego nie chcą zademonstrować, a jedynie dymić. Skończy się tak, że problem społeczny zniknie w zadymie medialnej, a mówić będziemy o spalonych sklepach i samochodach. W końcu lepiej się słucha o “lewakach palacych samochody” niż o zdesperowanych młodych ludziach pozbawionych szans na pracę.
Szczerze – sam dołożyłem własny kamyczek (nieświadomie, ale zawsze) do takiego obrazu… Dziękuję za wskazanie włąściwych proporcji Panie Kazimierzu. Dobrze, że ktoś czasem trzeźwo mysli i rozgania dziennikarską zasłonę dymną.

Pozdrawiam Pana serdecznie i z pokorą.

Na temat demolowania sklepów i podpalania budynków czy samochodów już się wypowiadałem. W sposób dość oczywisty.

“W TV widać, że normalni miszkańcy są po stronie policji.”
:D Wielkie dzięki, Panie Stary. Wielkie dzięki. :)

W TV widać też tylko tych, którzy demolują. Jak Pan myśli, co się lepiej sprzedaje? Widok płonącego budynku czy pozbawiona przemocy demonstracja nauczycieli akademickich i studentów?
Myśli Pan, że w Grecji nie ma TV państwowej? Uważa Pan, że prywatne media nie prezentują określonej linii politycznej w zależności od zapatrywań ich właścicieli?
Nie ma różnic między GW a ND?
:D

Za niewypowiedziane przekleństwo przepraszam.

Z wyrazami uszanowania.

Każdy błądzi. Czasem ja, czasem Pan. Tym razem – ja zajałem się didaskaliami, a Pan istotą problemu. Kiedyś indziej – może to ja będę Pana zwracał z mgły. Obaczym.

Inny problem z protestami ulicznymi w krajach totalitarnych polega także na tym, ze nawet jeśli będą całkowicie pokojowe, to media pokażą je obywatelom jako zadymy chuliganskie i szalejący nihilizm. Co oczywiście nie zmienia faktu – Grecy w 2008 są na ulicy z tych samych powodów, co Polacy w 1976. I faktem jest, że całkiem świadomie i zimnorozsądkowo marginalizujemy chuligaństwo (SBckie prowokacje) w 1976, a jednocześnie greckie “bojówki” całkowicie zdominowały przekaz madialny…

Co do samego działania bojówek – tego nie wiem. Mogę podejrzewać, podobnie jak Pan, że ich działania są na rękę. W sumie wszystkim, oprócz protestujących. Ale jak napisałem u Pino – dla niektórych liczy się sama świadomość tego, że świat płonie. Nikt ich do tego popychać nie musi.

Pozdrawiam Pana starannie.