Tak spędzam sobie czas z moim synkiem Szymonem i czasem wspominam swoje dzieciństwo, jak to ze mną babcia czas spędzała. Często rodzice pracowali do późna a ja z siostrą z babcią zostawałem.

Przypomniałem sobie jak to babcia kładła mnie spać. Zawsze mówiła:

- Ino ubranka jak składasz to zawsze w kosteczkę

- A czemu babciu – często zadawałem to samo pytanie.

- Bo jak byndzie pożar to ino weźmiesz kosteczkę i na ulicę polecisz. I goł nie zostaniesz

Biedna babcia. Wychowana była w czasie wojny i swoje pewno przeżyła. Bała się pożarów, potem ja bałem się pożarów. Pięcioletnie dziecko potrafi sobie wiele dodać, ubarwić i nakręcić fobie rozmaite.

Ja zacząłem bać się pożarów i burzy. Gdy kładłem się spać, pod poduszkę chowałem wszystkie misie jakie miałem. Myślałem, że jak będzie pożar to wezmę je raz-dwa zawinę w koszulę i ocalę. Jak taki misiowy supermen.

Teraz widzę że trzeba uważać co dziecku mówi się przed snem. Żadnego straszenia, nawet w żartach!