może to nie najlepsze porównanie, ale ilu ludzie w Polsce (o politykach nie wspominam) wie, z jakiego powodu wybuchla wojna amerykansko-hiszpańska o Kubę? A pewnie Buchanan wie, bo to historia USA. Dla nich jesli coś nie ma wiele wspólnego ze Stanami nie jest warte zlamanego slowa. I pod tym względem nie różnią sie od Rosjan ( i pewnie Chińczyków też). Tyle że nimi to jest trochę tak, jak bokserem Tysonem: mądry być nie musi, byle mial odpowiedniego kopa w lapie.

Pozdrawiam serdecznie

PS. A ta cholerna pogoda z Amsterdamu, o ktorej Pan wspominal poprzednio, doszla do nas. Przynajmniej do Krakowa. Ale pewnie minie, bo u Pana chyba jest już lepiej?

a Rybitzky klnie na Węglarczyka…

no ciekawe
_{Prezes , Traktor, Redaktor}

A gdyby rzeczony kongresmen nie mylił się odnośnie do historii Polski, to napisałby Pan tekst o nim? Bo jeśli nie, to ma Pan odpowiedź na pytanie: „dlaczego mówi się takie bzdury?”.

Pozdrawiam

no co ja poradzę, że akurat w tej kwestii (z zupełnie innych przyczyn) znalazłem się po jednej stronie barykady z Węglarczykiem… Też mi z tym dziwnie :(

Czytałem nie tak dawno temu dość rozległa rozmowę z uznanym historykiem (Wieczorkiewicz mi się po głowie plącze, ale nie jestem pewien że to on, więc proszę już tak od razu psów na nim nie wieszać).

Otóż on widział to tak: Hitlerowi rzeczywiście zależało na wojnie z Rosją Sowiecką, nie z Polską. Ponoć w pismach i wypowiedziach Adolfa nie było zamiarów zniszczenia Polski przed końcem lat 30. Polska była po prostu po drodze.

Wielka Brytania dość późno zdecydowała się na starcie z Niemcami, obawiając się że Hitler pokonawszy Stalina będzie tak potężny, że zagrozi wyspiarzom. Dlatego sprzymierzyła się z Polską (w 1939), bo na wojnę nie była jeszcze gotowa i potrzebowała mięsa armatniego na pierwszy ogień.

Historyk sugerował, że daliśmy głowę za naszych sojuszników, którzy od początku nie mieli zamiaru nas bronić.

Twierdził, że była hipotetyczna szansa na sojusz i jakąś forme wsalizacji Polski wobec Hitlera, oraz wspólną wyprawę na sowietów. Byłaby nawet mozliwa rekompensata za “korytarz” do Gdańska w postaci terytoriów na wschodzie.

Ponoć dopiero ostra polityka Polaków i sojusze antyniemieckie tak Hitlera uraziły że skłoniły nie tylko do wojny z Polską (która była ryzykowna, Niemcy jeszcze nie do końca były do wojny gotowe), ale i do osobistej zemsty na Polakach.

Historyk ów wspomniał że taki los oznaczałby nieporównanie mniej strat dla Polski. Ale oznaczałby stratę honoru. Beck powiedział, że Polacy nie znają Pokoju za wszelką cenę. Honor postawił wyżej.
Czy powiedziałby to, gdyby znał przyszłość?

Czy Ty, szanowny Bananie, powiedziałbyś słowa Becka wiedząc że będą kosztować miliony istnień twoich podwładnych i pół wieku wynaradawiającej niewoli?
Że będzie Auschwitz, Majdanek, Katyń, Sybir, PKWN, UB?
Że ceną będzie choćby śmierć Baczyńskiego…

Widzisz, ja nie jestem pewien mojej oceny.
Nasi politycy, ale i cały naród, stawiał na złe karty. Najmocniejszą z tych kart był honor. Nasz i tych, którym ufaliśmy.
Przkonaliśmy się krwawo, że ta karta jest w polityce i w wojnie niezwykle słaba.

Nie jestem pewien, czy niehonorowa historia Czechów nie jest do pozazdroszczenia…

Pat, myślę, przeczytał więcej o historii II Wojny Światowej niż się zdaje. Ale nie tylko z naszych podręczników. Nie tylko z naszego, uświęconego krwią ofiar, punktu widzenia patrzy.
A napisał co napisał w jednozdaniowym skrócie, co jest koniecznością felietonisty.

Słusznie prawisz. O tym bardzo ciekawie w dzisiejszej Rzepie — jest wywiad z takim Izraelskim specem od spraw międzynarodowych. Polecam.

On mówi, że najlepsza dla pokoju jest bomba atomowa.
Aż ciary przechodzą.
Ale jednak.

PS. Coś na tym TXT tylko my dwaj zostaliśmy?

Trzeba rozgraniczyć dwie rzeczy: podjęcie decyzji przez rząd (czy konkretnie Becka) i ogólne podejście propagandowe. Jeśli chodzi o to, co należało zrobić – to oczywiście i Ty, odysie, i Wieczorkiewicz, i pewnie trochę i Buchanan macie rację. Natomiast z punktu widzenia polityki historycznej takie stanowisko jest nie do zaakceptowania, bo co z tego zrozumie szeregowy przeżuwacz gazet? Że cholerne Polaczki nie chciały negocjować, więc trzeba było zrobić z nimi porządek. Jak dołożyć do tego przyprawianą nam gębę antysemitów, to z odpowiedzialności za wybuch II WŚ nie wygrzebiemy się nigdy – i to jest scenariusz, który mnie martwi.

A że za brednie o honorze Becka et consortes należałoby postawić pod sąd wojenny – to osobna kwestia.

Ok, szydzisz.
No to co.
No to co z tego wynika?
Czyli jaki masz wybór?

Albo nadymasz sie jak żaba, albo robisz politykę.
Ja i ty możemy sie nadymać.

to trza słabe punkty wynajdywać i szydzić.
Argumentować dlaczego, też.
A jak się coś wie w danej dziedzinie to i podpowiadać.

Ja np o informatyce wiem tylko tyle, że jest i służy.

A jak może służyć?
Na pewno może.

Np do ataku.
Np na Estonię, na pewno wcześniej na serwer Tygodnika Powszechnego.
Przez kogo?

No, przez wiadome czynniki.
Patriotyczne.
Tyle, że nie polskie.

I biorąc sobie taki przykład powinien być na to przygotowany – cytując KMN “wyszedł na ring, dostał w ryj – trzeba było w domu siedzieć”... Poza tym polityka historyczna zawsze polega na mentalności Kalego i przynajmniej tu, na TXT, nie musimy udawać, że jest inaczej.

Muszę wreszcie Łojka poczytać.

Panie Jerzy: honor nie jest wartością biologiczną, a historię piszą zwycięzcy. Ileś lat bylismy romantykami, przejmującymi się honorem, bogoojczyżnianymi frazesami etc – i co nam z tego przyszło? Ludzie, którzy mogli być przyszłą elitą, leżą w Katyniu, Palmirach i wielu innych miejscach – a rządzi nami prymitywna dzicz, której miejsce przed wojną byłoby w czworakach. Warto było? Czy może jednak pora wyciągnąć wnioski z historii – że honor dobra rzecz, ale może niekoniecznie za cenę daniny krwi, którą zapłaciliśmy w II WŚ...

mnie też jest smutno, ale z zupełnie innych powodów – bo martwi mnie, że umieranie za szczytne idee to coś, co wychodzi nam najlepiej. A że beztosko pozbywaliśmy się regularnie najbardziej wartościowych obywateli (bo mendom patriotyzm jest obcy), to teraz mamy: dzicz rozrosła się do tego stopnia, że zagłusza niedobitki tych, dla których słowo Ojczyzna coś jeszcze znaczy. Czysta statystyka – tu nie ma sentymentów.

Problem plega na tym, że ciała daliśmy w momencie ustalania granic państwa w latach 1919.÷1922. bodajże. Powtórnym błędem było czekanie na reakcję sprzymierzonych na łamanie postanowień traktatu wersalskiego przez Niemcy.

Potem, pomoc aliantów guzik by dała, bo gdyby nawet Niemcy zostały zaatakowane przez Francuzów i Anglików, to prawdopodobnie alianci by dostali w tyłek.

Pozdrawiam

Jak twierdzi mój znajomy biegły w sprawach wojskowych i historycznych, gdyby Francuzi zaatakowali Niemcy w 1939, to by zostali pokonani przez cztery dywizje dziadków, którzy walczyć w Polsce nie byli w stanie.

Żeby wygrać, trzeba wierzyć w zwycięstwo. Jeśli obie strony wierzą wygrywa silniejsza. Ale jeśli jedna strona nie chce „umierać za Gdańsk”, to druga ją złoi bez problemu!

Odnośnie działań prewencyjnych, to można było zacząć od okupacji Prus Wschodnich… To by skróciło front…

Pozdrawiam

Pisanie o tym, co Józef Piłsudski zrobił i czy mógł więcej, też jest częściowo ahistoryczne.

Pozdrawiam

To nie jest takie proste, wbrew pozorom. Z tej przyczyny, że nie znamy tego, co przyniesie przyszłość. Nie jest więc wcale takie oczywiste, że gdybysmy poszli z Hitlerem na Sovietów, to historia potoczyłaby się akurat tak, jak nam sie wydaje, że by sie potoczyła. Moglibyśmy stracic nie tylko ludzi ale i honor także.
Bardzo być może tez, że fak iz nie poszliśmy z Hitlerem na Stalina i to co przezyliśmy w jakiejś długofalowej perspektywie przyniesie zysk, ktorego nawet nie jesteśmy na dzis w stanie oszacować.
Zwyczajnie nie wiemy tego, gdyz każda przysżlosć dla nas jest skryta w mroku.
Stąd dobrze jest trzymac się w życiu takich rzeczy jak honor (czy w tlumaczeniu na nasze- godne postępowanie). Ja nie mówię, że to jest łatwe, ale suma sumarum nie opłaca się byc sukinsynem. Nawet, jeśli krótkofalowo wydaje się, że to ma większy sens.
Moim zdaniem zapaść cywilizacyjna, która ma miejsce na zachodzie (a ma miejsce bez dwóch zdań) jest min. wynikiem tego realpolityzmu posuniętego do absurdu. Czyli przeliczania wszystkiego na zyski i straty. To tak naprawdę materialistyczny marxizm tylko w innych szatkach. I to sie jeszcze zachodowi czkawką odbije bolesną. Nie jest bowiem normalne, by jakakolwiek społeczność (choćby i europejska) działała wyłacznie na bazie takich aterialistycznych gierek i by nie przyświecały temu jakies wartości nienaruszalne, jakiś duch.

Pozdro

Poza ostatnim zdaniem, zgadzm się z Tobą w pełni. Zaznaczam, bo to rzadkość.

Ostatnie zdanie także, mam wrażenie, nas nie dzieli — jeśli odpowiednio zdefiniować słówko normalne.

Pozdrawiam

PS. Panie Jerzy, gdzież to Pan wyczytał wysoką ocenę Z. Europejczyków u AMN? Tak pytam, bo ja nie dostrzegłem.

nie sugerujcie się Łojkiem.

Francja pod Verdun straciła ducha, kręgosłup i serce. A przecież wcześniej to nie byli tacy Włosi, wręcz przeciwnie.

II RP nie miała żadnych szans… Bo niby co, sojusz z Czechosłowacją? Teoretycznie rozsądne, ale kiedy się bardzo nie lubiliśmy z nimi?