mądry i uczciwy tekst

szacuneczek

_{prezes,traktor,redaktor}

O Bananie, to ja napiszę.
Krytycznie.
Rzecz jasna.

Przypominam, że Konrad napisał o prof Geremku.

Bardzo mi się podoba to co Pan napisał, choć ja bym pojechał po Bronisławie Geremku znacznie ostrzej. Może właśnie dlatego będę siedział cicho…

Pozdrawiam

jestes pewien, ze dałes tekstowi dobry tytuł?

Mnie zmroził.

Śmierć to nie jest plastikowa zabawka.

zdrowia, szczęścia i pieniędzy życzę...

nikt nie ma obowiązku reagować emocjonalnie na śmierć nie-bliskiego człowieka, przecież to nawet naturalne, że człowieka “mniej rusza” śmierć obcych ludzi. Ale śmierć to śmierć, nie trzeba się do niej odnosić jakoś specjalnie. Natomiast demonstracyjny brak szacunku dla zmarłego w dniu jego śmierci to jest barbarzyństwo i zdziczenie. Spierać się i potępiać trzeba było, gdy człowiek żył. Oceniać można do woli, ale po jakimś czasie. Nie w dniu tragicznej śmierci. Nie w trakcie żałoby. Jak ktoś takich rzeczy nie rozumie, to znaczy, że jest zwykłą hieną. Nie obrażając hien.

Banan dał kontrowersyjny tytuł, ale to co napisał, to swoiste epitafium, wspomnienie. Szczere do bólu i uczciwe.

To jest cytat z Kultu – jak powiedziałby Pan Piotr Kaczkowski “strona druga, utwór drugi”. Czasami jak coś piszę to tytuł przyjdzie mi do głowy i ogłasza, że nigdzie się nie rusza – tak właśnie było w tym przypadku.

“do śmierci wroga mozna odniesc się tylko z radoscia” – a widzisz u mnie depresję? A przed radością powstrzymuje mnie religia… Poza tym można się odnieść z szacunkiem do człowieka, mimo zaciekłego zwalczania jego opcji i poglądów. I to właśnie starałem się oddać.

pozdro

Drzewa na moją trumnę jeszcze rosną, młode pędy puszczają i nikt ich ścinać się nie wybiera – a Ty już będziesz o mnie pisał??

“Banan dał kontrowersyjny tytuł, ale to co napisał, to swoiste epitafium, wspomnienie. Szczere do bólu i uczciwe.”

W kontrowersyjnych tytułach nijak majacych sie do meritum tekstów, swietna była zawsze Wyborcza – az ją przestałam czytać.

zdrowia, szczęścia i pieniędzy życzę...

strasznie mi przykro, że nie potrafię przekonać Cię do tego, że tytuł jest niestosowny. Trudno.

do zdrowia, szczęścia i pieniędzy życzę...

nie rozumiem też, dlaczego tytuł był niestosowny.

Wroga można szanować, można cenić.

Moim zdaniem jest tytuł przesadzony, bo wydaje mi się, że banan Geremka nie lubi po prostu niż że był jego osobistym wrogiem/przeciwnikiem.

Pozdrawiam.

Takie już prawo Autora, że nadaje tytuł tekstowi. Osobiście nie widzę w tym tytule nic niestosownego, choć uważam go za kontrowersyjny. Jedno nie wyklucza drugiego. Poza tym Banan nawet dopowiedział skąd taki tytuł. Tym bardziej nie sądzę, by miał się on nijak do treści.

Co do Wyborczej to nie mam pojęcia jak sobie poczynają z tytułami, ponieważ ostatnio kupowałem GW w kiosku bodaj w 1995 roku, a to dla wielu stron z ogłoszeniami o pracy w Warszawie, którą byłem wówczas zainteresowany. Ogłoszenia to swoją drogą też sztuka nadawania eye-catching tytułu.

Pozdrawiam, życząc wszystkiego dobrego.

“Oceniać można do woli, ale po jakimś czasie. Nie w dniu tragicznej śmierci. Nie w trakcie żałoby. Jak ktoś takich rzeczy nie rozumie, to znaczy, że jest zwykłą hieną. Nie obrażając hien.”

To Twoje slowa.
Ja rozumiem mozna piac pochwalne peany, ale krytykowac to juz nie?

Zginal czlowiek i jest to niewatpliwie smutne, tak jak prawie zawsze gdy ktos ginie lub umiera, ale..
Ten czlowiek byl tez postacia publiczna majaca duzy wplyw na polityke polska, dlatego chyba nie powinno dziwic nikogo, ze przy calej rzeszy zwolennikow znajda sie tez krytycy? Okazuje sie, ze powinni oni zamilknac, bo to nie jest czas na krytyke i mozna narazic sie na porownanie do hieny. Ale pisac epitafia to juz jak najbardziej mozna?

Wydaje mi sie, ze tak troche dwoma miarami mierzysz.

Pozdrawiam

Dobrze mówisz, że Ci sie wydaje, bo jesteś w tzw. mylnym błędzie.
Gdzie ja napisałem cokolwiek o “pochwalnych peanach”? Albo może czytałeś coś takiego u mnie? A może uważasz, że tekst Banana jest pochwalnym peanem? Proszę, nie zgrywaj się i nie udawaj, że nie wiesz o czym mowa. Co innego napisać w dniu tragicznej śmierci nekrolog czy właśnie takie wspomnienie jakie napisał Banan, a co innego wyć z radości, toczyć pianę z pyska i skakać po trumnie, a nawet gorzej. Jeśli nie rozumiesz, że w dniu śmierci i żałoby można dobrze albo wcale i że nie jest to czas nawet na krytykę, no to masz jakiś problem do przemyślenia, najwyraźniej.

Pozdrawiam.

Nie zauwazylem, zeby ktos tutaj “wyl z radosci, toczyl piane z pyska, etc. Tak samo jak w zadnym miejscu nie napisalem, ze Ty czy Banan piszecie pochwalne peany. Niemniej jednak pare takich bylo. chocby MacSieniel ze swiom wpisem, a pozniej komentarzami na innych blogach, zeby byc ciszej nad ta trumna.

Nie mam zadnego problemu, bo jak moze zauwazyles wolalem nic nie pisac, niz narazic sie na zmasowany atak. Nie, nie z tchorzostwa, ale wlasnie ze zwyklej przyzwoitosci. Tej przyzwoitosci, ktorej wymaga sie od krytykow, ale juz od pochlebcow nie. Bo mozna tylko dobrze, albo wcale? To moze lepiej wcale, zeby bylo przyzwoicie?

a zauważyłeś jakieś pochwalne peany wielkie na cześć Geremka wczoraj?
Bo ja szczerze mówiąc poza jednym zdanim a raczej 3 słowami: ,,wybitny polski polityk” w tekście Igły/redakcji to nie.

pzdr

przeczytałam Twój tekst jeszcze raz.
Szukałam czegos, co by uzasadniało tytuł. Szukałam odpowiedzi na pytanie: w jakim sensie zmarły człowiek był Twoim wrogiem.
W tekscie nie ma nic, co by pozwoliło odpowiedziec na to pytanie.

Wiec on był Twoim wrogiem czy nie był?

Chyba nie był.

Tytuł nalezy więc do jakiegos innego tekstu.

Moze go jeszcze nie napisałeś?

Może masz jakichś wrogów? Ludzi, którzy zamykaja Cie do wiezienia, zabieraja mieszkanie, morduja rodzinę? Ludzi, o których mógłbys powiedzieć, że sa Twoimi wrogami. Moze o nich jest ten nienapisany tekst?

Tymczasem piszesz tekst o zmarłym polityku, którego postawę i poglądy róznie oceniałeś – raz dobrze, raz źle.

Z pierwszego akapitu tekstu poswieconego temu politykowi niewiele dowiedziałam sie o nim, sporo o Tobie. Ot, komuś sie zmarło a Ty chodzisz po Krakowie z kolegą? , masz kaca po weselu i rozterki duchowe, bo nie najlepiej myslisz o politykach (o jednego chwasta mniej) a religia cos tam, cos tam…, więc Ci głupio sie cieszyć i zaczynasz mysleć.

Jak pomyslisz, to napiszesz sześć sensownych akapitów o zmarłym polityku.

I o tym, kiedy jego poglady i działania podobały Ci sie a kiedy nie.

Gdybys pomyslał jeszcze bardziej, wywaliłbys pierwszy akapit – bo oczywiście zawsze można snuć miłą opowiesc o sobie ale nie zawsze trzeba, zwłaszcza jak ten co snuje jeszcze zyje, a ktos inny juz nie – i zmieniłbyś tytuł – chocby dlatego, ze nie ma związku z tekstem a moze i dlatego, że szacunek wobec czyjejs smierci kazałby Ci postawic namysł nad efekciarstwo.

Rozumiem, że tego nie zrobisz.

Ale skoro poświęciłam Twojemu tekstowi juz tyle czasu – musiałam i ten komentarz dodać.

zdrowia, szczęścia i pieniędzy życzę...

“Ludzi, którzy zamykaja Cie do wiezienia, zabieraja mieszkanie, morduja rodzinę?” – jeżeli to jest wyłączne kryterium wrogości jakie Pani przyjmuje, to występują między róźnice na tyle znaczące, że raczej się nie porozumiemy.

“Chyba nie był.” – to jest, pani Anno, moja decyzja – a nie Pani. Nie znalazła tam Pani uzasadnienia, trudno. Po prostu uznałem że taki moment to nie jest odpowiednia chwila na podsumowanie moich zarzutów względem Zmarłego i jego formacji. Oni mówili mi kto ma być moim autorytetem, Pani – kto wrogiem…

“szacunek wobec czyjejs smierci kazałby Ci postawic namysł nad efekciarstwo.” – no cóż poradzę, że Pani zdaniem to jest tylko efekciarstwo… Licentia poetica, tyle mam na swoją obronę. Widocznie nie trafiłem do Pani z przekazem. Bywa – ale chciało się Pani skomentować, a to już coś – czyli nie popełniłem podstawowego grzechu osoby piszącej tekst, czyli Pani nie znudziłem.

“Rozumiem, że tego nie zrobisz.” – i bardzo dobrze, że Pani to rozumie, Pani Anno. Możecie się za to razem z joteszem ucieszyć mentorsko…

pozdrawiam nieustająco

Przecież Konrad napisał, że tytuł jest z innej bajki (zespół muzyczny Kult), a tutaj mu wpasował się. Podejrzewam, że bez posłuchania piosenki, a przynajmniej przeczytania jej słów, nie złapie Pani dlaczego skojarzyła się ona Konradowi z Bronisławem Geremkiem…

Pozdrawiam