Cieszę się, że wpadłeś. Ale szczerze mówiąc nie wiem po co. Skoro tak Ci źle tu. Po co się tak poświęcasz?

Nie wiedziałem, że według Ciebie prowadzenie bloga jest zawracaniem wszystkim dupy. Oczywiście tego bym nie chciał. Ale może Ty krytyczniej przejrzyj swoje wpisy, co?

Tu jeszcze zwrócę uwagę na ten cymes: los jakiś tam ofiar. Pokazałeś jak bardzo jesteś przejęty, nie ma co.

A co? Przeszkadzam Ci w spożywaniu wspólnego posiłku z rodziną? Niestrawność? Mdłości? Zbyszku, mam radę. Przełącz kanał. To takie proste. Na Dwójce gwiazdy tańczą na lodzie.

Zaniemówiłem i poczułem się jak szmata. Jesteś wielki. Gdzież mi do Ciebie, filantropa pierwszej klasy, którego lewa ręka nie wie co czyni prawa i na odwrót. Udowodniłeś swoją wrażliwość, której istnienie zawisło na włosku już przy pierwszym Twoim zdaniu. Ale teraz jest ok.

Wreszcie jakieś Twoje opinie, do których masz prawo i które rozumiem. Merytorycznie to nic nie mam do Twoich sporów kto ma rację w tym sporze. Mnie mierzi język ostentacyjnie lekcewarzący los jakiś tam ofiar (Twoje słowa) i mile łechczący, także Twoje ego, jako świadomego i bogatego europejskiego filantropa, który czyni sobie alibi ze swoich ważnych gestów pomocy a w zamian rości sobie prawo do oceny, kto bardziej zasłużył na kulkę w łeb czy rakietę na podwórku. To jest dopiero tanie i jarmarczne. Czy niesmaczne? W Twoim przypadku?

Pozdr