humor, Panie Lorenzo. A już miałem zamiar się od uzależnić od pisania (też usprawiedliwienie swojej przypadłości – od pisania! trzeba mieć tupet, co nie?) zawiesić klawiaturę na gwoździu na strychu, monitor wykorzystać jako lustro, albo akwarium, a tu masz ci los, WSP Lorenzo mówi że się udało…
Punkt odniesienia musi być. Dla rewizjonistycznych zapędów, tych co to ich Pan raczył u siebie wymienić , Mazury są dokładnie. Aby było szybciej i ciszej, dlatego zapewne zrywają kostkę i zdejmują płyty betonowe (dziś już nie trzeba czołgów) aby po asfalcie za unijne pieniądze, do których my wnosimy myto, mogli jechać komfortowo do siebie…
Ale co tam może mieć gadanie, że historia lubi się powtarzać, że niby co? – wtedy Mazowiecki i potem też ? Eee tam

Ja sie obawiam, że my tu mamy do czynienia z lepszymi numerami niż nam sie wydaje. I wcale mi nie idzie o to, co sie dzieje w Polsce (choć po trosze również). Jesteśmy bowiem chyba na etapie fundamentalnych zmian, ktorych jeszcze nie pojmujemy. I z tego powodu większość z nas trzyma sie kurczowo tego, co zna, czyli np. historii.

Zasady obowiązujące przez ostatnie sto lat powoli zaczynają się zmieniać, i to zarówno w sferze społecznej jak i gospodarczej, a tym samym i politycznej. Taka nowa rewolucja przemysłowa.

Skończyły się już typowe podziały na prawicę, lewicę i centrum. Kończą się pomału panstwa. Globalizm w natarciu, a to oznacza także zmianę w podejściu do teorii państwa, dalej – do pojęć, które kształtowały naszą edukację, jak np. patriotyzm. Do tego dochodzi coraz silniejszy konflikt między religiami, bogatymi a biednymi, sytymi a głodnymi etc.

I teraz mamy problem – czy te zmiany zajdą w sposób ewolucyjny, czy też będzie bęc. Jeśli przyjmiemy wersję łagodniejszą, to jaką należy przyjąć strategię: jako ludzie, jako obywatele konkretnego państwa, jako obywatele zrzeszenia państw, kontynentu, rasy (?). Bronić tego, co było i jest, czy też zastosować manewr ucieczki do przodu?

Oj będzie się działo. A właściwie już się dzieje.

Pozdrawiam

w “moim” mieście wszystko zalatuje wiochą!
Tych co nie wierzą – zapraszam
A co do Chłopaków – otóż... myślę podobnie

ja mam lepiej bo mieszkam na 100% wiosze .. ale nie narzekam :)

“won’t get fooled again”

mile mnie zaskoczyła. Nie wiedziałem, że pan w takich klimatach się odnajduje.

Co do wiejskich klimatów to ja się z chęcią karmię tym folklorem. Czasem dla zabawy sam używam, ale też coraz częściej zauważam, ze ta niby zabawa tak mi wchodzi w krew, że staje się normą. Czy to tak źle?

Źle gdy trzeba mówić nadymaną mową, bo notable się przysłuchują, a tu na język się ciśnie trza, ino, chyćki, tamej, najszło czy jo mom.

np. uny, chceta itp. :) ale oczywiście to w ramach żartu i stylizacji

zagadka: “...A jak uny som niepijonce, te kosmity?”

skąd to cytat? albo: skund ta cytata? :P

“won’t get fooled again”

podnoszę ręce do góry
Poddaję się, nie wiem.

AnnaO
no tak ładny kawałek muzyczny i nie tylko.
Chyba nie jest tak źle z tym zwiększonym ruchem…..
Będzie przynajmniej po remoncie bardziej europejsko i może przestaniesz miasto to nazywać wiochą..