czyli od youtubka, wprawdzie póxno jest i w ogóle noc, ale zabłysnę (znaczy redakcja) błyskotliwą i odkrywczą tezą, że program “Idol” można krytykować, ale niewątpliwie miał plus.
Tym plusem , jednym z niewielu była oibecna tam dawno temu Ania Dabrowska.
Redakcja swoją droga uwielbia inny smutny utwór:

A jeszcze jako ciekawostkę może to?

http://swann.wrzuta.pl/audio/8kw2cAPdlTF/tomek_makowiecki_feat._ania_dab...

A co do meritum, wiadomość sensacyjna najbardziej sensacyjna i ciekawa jak się potwierdzi, będzie dla mnie w sumie:0

Hm, a czy redakcja cuś o kryzysie gadała?
A, o sierpniu w sumie i o kryzysie, fakt.
No sierpień, miesiąc to jest trudny, w dodatku trzeźwości, co redakcję do tegoz miesiąca nieufnie nastraja:)
Wakacje?
wakacje to taki czas,przed którego nadejściem człowiek sobie planuje multum rzeczy, które wykona/zobaczy/pozna/dokona i że w ogóle super będzie, później jakoś mija dzien za dniem na necie, przed TV i czasem i sensowniej, aż nagle się okazuje, że to już koniec i trza do pracy iść, a nie chce się wtedy i człowiek się orientuje, że sam nie jest na to przygotowany ni w ogóle nic nie ma przygotowanego.
Taki lajf:)

O samotności clowna mozna poczytać u Boella, w sumie jest tam najlepiej to ujete, polecam po niemiecku, chyba że kiedyś te “Ansichten eines CLons” sam przetłumaczę:), acz wątpię w sumie, no ale pomarzyć co szkodzi?
A ja jak napiszę, to to taki erzac będzie, no.

Ale ty napisz, pan Igła miał/chciał napisać o samotności w sieci, taki nam się więc zrobi tryptyk wieloautorski o samotności:)

Charlie to piosenka przez Gretchen ukochana, bo jakoś oddaje i się ma. Pomijając pieniądze. :)
Mam tę płytę, to wiele wyjaśnia.

Był mą podróżą dziką

uwolnił mnie

Jaaaaaa! :)

Redakcja o kryzysie gadała, podobnie jak o sensacyjnej wiadomości. Zżera mnie ciekawość, nie ukrywam.

Się Grześ cieszy, że ma jakieś wakacje, zwłaszcza nadmiarowe, no kurka.
A że wszystko się kończy? Też mi niespodzianka!

O samotności… Grzesiu, napisałam o tym tyle, że już mnie samą mdli. Wciąż piszę o tym na nowo. Też mnie mdli, z niezrozumienia dodatkowo.
Samotność clowna wydała mi się czymś nowym, bo przypomniała pewną historię.

Do wieloautorskiego pisania o samotności, mogłabym przystąpić. Spróbujcie mnie pobić. :)

Samotność jest stanem naturalnym, z którym uparcie się zmagamy. Nie wiadomo po jaką cholerę. Nie łatwiej ją przyjąć?
Jakoś nie…

Proszę, oto jest

Seweryn Krajewski :D

na szczęście Gre uratowała sytuację Maleńczukiem … :)

Niezłe to jest, choć nie wszystko podoba mi się. A samotność to stan, który musimy najpierw odkryć, a potem najlepiej polubić.

Pozdrawiam

co do samotności zgoda.
Co do reszty,co się podoba, co nie?
Konkrety proszę:)

Pozdrawiam.

Ponieważ znowu nie mogłem się przedrzeć do Ciebie z powodu różnych barier, to się znowu zarejestrowałem. Wielkie Dzięki za wyróżnienie.

Kupczyk ostatnio parodiuje Cugowskiego

Nie mam nastroju na Seweryna ani na Macieja.

Pozdrawiam

Ja jestem wystarczająco pozytywny sam z siebie, więc nie muszę się doładowywać. Przed chwilą słuchałem „The Moon Is A Powerful Lover” w wykonaniu Claire Hamill. Teraz leci Anita Lipnicka z „Diabłem i Bogiem”. Jest pięknie, pomimo że jedno i drugie to smęcenie.

Pozdrawiam

Clair Hamill znajdzie Pan na pierwszym MiniMaxie Piotra Kaczkowskiego, natomiast Anita Lipnicka z jej pierwszej solowej płyty.

Pozdrawiam

John Porter jest niezły, podobnie jak Anita Lipnicka. Niemniej dla mnie rewelacyjne są teksty Anity Lipnickiej po polsku pisane dla Varius Manxa. Proszę sobie znaleźć „Wolne ptaki”. Proszę posłuchać tekstu…

Pozdrawiam

Może szybciej, niż myślisz? :)

Tekst, bardzo mi się podoba, że tak to ujmę.

posłuchałem, całkiem niezłe to jest.

A tekst to mi się skojarzył z tym, nie wiedzieć czemu:)

No ale trza cus ostrzejszego, bo znowu mnie Docent zbeszta, że nie dość, że Seweryn, Ania Dabrowska, to i jeszcze Anita Lipnicka:)

Pozdrówka.

musicie zmienić formułę hape żeby przyciągnąć blogerów.

ja proponuję (nieśmiało) 2 x na tydzień tydzień dawać każdemu śledzia, tak żeby mjeli pragnienie pisania, a raz na dwa dni 250 gram samogonu na odwagę. tylko żeby jakiś tępy i powolny troll nie pomylił odwagi z odważnikiem…

darz bór!

ja bym wypił. tylko żeby były jakieś ogórcy do zakąszania :) bo śledzi nie jadam

Nie wiedzieć czemu, ale podoba się:)

Redakcji, znaczy się.

Poza tym Redakcja myśli sobie o różnych rzeczach, ale na razie myśli na papier, znaczy monitor nie przelewa.

Acz taka mała zapowiedź tego, co Redakcja by chciała jesienią napisać.
Znaczy Grześ:)
1. Tekst o pewnej książce, nie napisze o jakiej, bo za często o tym wspominam.
2. Tekst o piosenkach pewnego autora.
3. Tekst o edukacji w Polsce.

To chyba tyle chwilowo, poza tym na rozpoczęcie czekają cykle sobie, jeden o kinie niemieckim, drugi o horrorach (fillmowy), trzeci o świecie grozy (niefilmowy, a przynajmniej nie tylko)
No i blog o Niemczech Redakcję nęci:)
Znaczy Grzesia, acz kiedy Grześ na to czas znajdzie?

Ale teksty numer 1, 2 i 3 powstaną pewnie kiedyś, ma nadzieję Grześ.
I Redakcja.

Redakcja jest w nastroju refleksyjnym, wczoraj romansidło smętne i rozdzierające oglądała pt. “Miłość bez końca”.
Tak redakcję więc teraz naszło na smętna cz ładną piosenkę:

Jesiennie się robi w sumie, choć słońce świeci intensywnie.

A w ogóle dekadenckie nastroje panują, no.

Grzesiu,
przeczytałem wypowiedz Wojtasa w salonie;

“W którejś z dyskusji jeden z “lewaków” stwierdził (chyba Predator), że nie dorósł do rodzicielstwa ten, kto chce karać fizycznie. Mam całkowicie przeciwne zdanie; do rodzicielstwa nie dorósł ten, kto nie jest w stanie (stosownie do okoliczności), zastosować takich metod, które przyniosą właściwy efekt wychowawczy. Bo nie liczą sie słowa i bujanie w obłokach, a właściwe ukształtowanie młodego człowieka. I nie wierzę, że Rodzic, który musi stosować kary fizyczne jest z tego dumny; przeciwnie, jest to zawsze sprawa konieczności. Sam dostawałem. I sam stosowałem. I zawsze bolało mnie to bardziej niż delikwenta. I zawsze marzyłem, że nigdy wiecej. Ale dlatego też twierdzę, że wyłączenie tego rodzaju kar (oby nigdy nie stosować) świadczy o debiliźmie lub złej woli pomysłodawców. I z pewnością te bzdurne idee popierają ludzie głoszący zasady antypedagogiki, w tym znaczącego nurtu tej ideologii, czyli pedofilstwa. Nie dziwi więc udział w dyskusji Grzesia, w odniesieniu do Jego uwag w tej sprawie na TXT.”

W zasadzie dużo racji w niej jest. Rzecz do dyskusji.

Natomiast jeśli;

“max, Gretchen i inni…
Nie wiedziałem, że jesteście takimi wspaniałymi pedagogami.
Swego czasu, a bylo to kilkanaście lat temu, kiedy moje dzieci byly w wieku szkolnym i zastanawialem się nad metodami wychowawczymi, interesowałem się również i tą stroną metod wychowawczych.
No i doczytałem, że właśnie na antypedagogice bazuje też przekonanie, że takie kilkuletnie dzieci to mają też potrzeby seksualne, które winny być rozwijane zgodnie z ich odczuciami. Dorośli moga w tym pomóc. Niektórzy Belgowie to propagowali.

Pozdrawiam potencjalnych pedofili. Że też TXT to propaguje.”

kwalifikuje go jako chamskiego,kłamiącego i obrażającego wszystkich wielokrotnie to sorki,po burzliwych doświadczeniach TXT,brzmi to nieco humorystycznie. Obiektywnie rzecz ujmując.

Aczkolwiek kierując się nieśmiertelną zasadą Halbera, rację masz w 100%.:)

pozdrawki

też byłem tu ubekiem i chujem, też kilka osób chciało mi sprać pysk.
I co?
Nico.
Widocznie mam ponadnormatywną wyrozumiałość i tolerancję dla ludzkich słabości.
Sam się sobie dziwię, jakie we mnie drzemią pokłady empatii i zrozumienia.:)

I za to jestem lubiany.
Nie wiem czy zauważyłeś, ale nawet docent Stopczyk zaliczył mnie do swoich ulubionych.
Bardzo nielicznych zresztą.
Zaczynam odczuwać wyrzuty sumienia.:)

Proponuję zatem, dla komfortu psychicznego, podkreślić przeszłość grubą linią.:)

Pozdrawki

A skąd Wam się ten temat wziął?

To był pierwszy epitet i inne współtowarzyszące jakie usłyszałam na swój temat w sieci. Łza się w oku kręci, że tyle czasu minęło…

Może i nawet, póki co, był to pierwszy i ostatni epitet, bo poza nim były potem pełzające insynuacje na wysokim poziomie abstrakcji i niskim poziomie w odniesieniu do czynnika ludzkiego.

Miałam wkleić ten link, ale uprzedziłeś mnie Grzesiu.

Pozdrowienia.

Bardzo piękny komentarz. Widać, że Wojtas trzyma poziom i pion.

Przeczytałam ten komentarz w kontekście tekstu, pod którym się znalazł. Jakoś nadal mój komentarz pod wpisem Jacka Jareckiego wydaje mi się aktualny.

Ech…

Miłego oglądania mądrego filmu. :)

uroczy.
Choć tak naprawdę wzruszył mnie tamtejszy spór; jak poprawnie wymawiać nick Gretchen?
Wobec dwóch przeciwstawnych i autorytatywnych wersji, dodam trzecią, swoją, również autorytatywną.:)

W różnych regionach Niemiec to “ch” wymawia się różnie. Można i “ć” i “ś” i “sz” i nawet nie wymienione przez nikogo “h”. Miękko i twardo, nosowo.

W zależności czy mówi Brandenburczyk czy Bawarczyk.
Nawet więcej, bo Berlińczyk będący przecież również Brandenburczykiem, raduje się także ze swej odrębności.
Nie ma więc najmniejszego sensu wprowadzać zamieszania, rozpatrując różnice między Gretchen wzywaną na obiad w Wiedniu i Tyrolu, bo to przecież Austriaczki.:)

Też lecę, spróbuję obejrzeć irlandzki “W imię ojca”...Im Namen des Vaters.:)

Pozdrawki, dobranoc

Ps.
Doc, ja tak o Tobie tak cieplutko, w końcu chrześcijańskie sumienie mnie ruszyło, a Ty swoje w kółko.
Buddyści to sumienia już nie mają? Mam Cię znielubić?
Nie odbieraj mi nadziei.:)