Od początku notki się z Panem zgadzałem aż do momentu, gdy zorientowałem się, że Pan jesteś nie tak bardzo liberalny, jak to się na początku wydawało. Ja nie lubię żadnych talibów i skrajności, więc trochę wymowy notki nie czuję, ale wierzę, że Pan wie o co chodzi…
:)
Pan Maxio, że pozwolę sobie na spoufalonko, zastrzelił mnie śmiechem. Bardzo odświeżające spojrzenie na Istotę. Od dziecka uwielbiałem rysunki Jeana Effela i do dziś mam kilka zbiorków jego rysunków z serii “Stworzenie świata” – w tej serii rysunków z YouTube odnalazłem coś z niewinnej żartobliwości Effela…

ja nigdy nie twierdziłem, że jestem liberalny. Przykro mi,że Pana rozczarowałem.

Ja twierdzę, że głupota nie jest przypisana ani do religii, ani do jej braku. Nie ma cech płciowych, rasowych ani generacyjnych.

Nie jest też zależna od tego, czy ktoś jest sympatyczny, ani od jego wagi.

Jak rozumiem, Panu się podobało tak długo, jak długo krytykowałem głupich katolików. Jak zacząłem krytykować głupich antykatolików, to już Panu się podobać przestało.

Trudno, Panie Joteszu. Będę musiał z tym żyć.

Pozdrawiam szczerze

powiada Pani 10%? Bardzo to jest optymistyczne stanowisko.

Myślę, też ,że to nawet nie jest plątanie pojęć, ale obstawanie przy swoim rozumieniu i nie dopuszczanie innych, nawet jak słowo jest wieloznaczne.

Do tego dochodzi ignorancja i pęd do dyskutowania o rzeczach, o których mamy informacje wyłącznie z trzeciej ręki.

Rozmowa? Rozmowa jest konsekwencją przyjęcia jakieś wspólnej płaszczyzny. Założenia,że warto o czyś , z kimś rozmawiać.

W podzielonym świecie, to bardzo trudne

Pozdrawiam, wyglądając deszczu…

“Jak rozumiem, Panu się podobało tak długo, jak długo krytykowałem głupich katolików. Jak zacząłem krytykować głupich antykatolików, to już Panu się podobać przestało.”

Mnie się podobało krytykowanie GŁUPOTY i chętnie dołączam się do krytykowania GŁUPICH ateistów, katolików, żydów, gejów, narodowców (można dopisać dowolne przykłady…) I wcale mnie Pan nie rozczarował, co oznajmiam, mając nadzieję, że i Pan nie jest mną rozczarowany…
:)

...to mam kłopoty od dawna! Już w 1970 roku, latem, towarzysze radzieccy tak mnie zwyzywali, używając formy jeszcze bardziej postponującej – libertyn! Teraz można by dodać libertarian?
:)
Dodam skromnie, że nie mam żadnych wymogów odnośnie liberalizmu i choć sam niekiedy niebezpiecznie zbliżam się do anarchii, to zawsze jest to winą lenistwa…

Pozdrowienia i powodzenia

ma charakter ekonomiczny. Wyłącznie.

W innych sferach jakoś go u siebie nie znajduję. No, chyba, że uznamy, że liberałem był ten dupek Katon.

Pozdrawiam zasadniczo

.

Który sam miał się za ekonoma/istę?

.

ja wiem że Pan jest asportowo usposobiony ale może się to spodoba:)

_{Był Noe, Noe, gość co się czasem spinał, ale uwierzył i gdy szedł po gnoju smród już się go nie imał!}

.

też bym chciał ale nie mogę przy ludziach:)))

_{Był Noe, Noe, gość co się czasem spinał, ale uwierzył i gdy szedł po gnoju smród już się go nie imał!}

a ja się golę tylko wtedy, kiedy muszę.

Przeciętnie raz na tydzień.

Korelacji z agresywnością nie stwierdziłem.

Pozdrawiam

w tych mistrzostwach, to u nas nie dałoby się wystawić reprezentacji, bo cała szkoła lwowsko-warszawska poszła by pić...

Co może i dobrze…

Pozdrawiam

(możesz do mnie per Max)

nie wiem czemu Ci wstętni mieszkańcy Australii tak najewają się z Niemców, naprawdę nie kapuję

pozdrawiam

_{Był Noe, Noe, gość co się czasem spinał, ale uwierzył i gdy szedł po gnoju smród już się go nie imał!}

raczy Pan się mylić. Zresztą wynalazek drabiny jest moim wynalazkiem (oczywiście nie w sensie dosłownym). Ja Pana nie wykluczalem, gdzieżbym śmiał:-)) Ja tylko szukam (choć – tu zgoda – trochę przewrotnie) sprzymierzeńców. A przynajmniej podobnie myślących. By wspólnie pomilczeć (he,he!) na wspólnie obrany temat.

Ukłony

a gdzie ja napisałem, że tam jest błąd w rozumowaniu?

Nie napisałem.

Oczywiście, mógłbym Szanowną Maszynę potrudzić zaleceniem rozważenia, czy w sporach erystycznych, aksjologicznie uwikłanych, pierwszeństwo powinno mieć argumentum a simili, czy też argumentum a contrario. Ale ponieważ żadne z nich nie ma wsparcia w logice formalnej, więc mogłaby maszyna sobie co spalić, a tego byśmy nie chcieli.

Ponadto, pisząc o logice chłopskiego rozumu pragnąłem odróżnić rozumowanie aprioryczne należne logice “prawdziwej”, od empirycznego, w wersji potocznej i niekontrolowanej. Zapewne zrobiłem to nieumiejętnie.

Obraz Maszyny na drabinie bardzo mnie rozbawił.

Pozdrawiam podwójnie

PS Co zaś do rezerwowego, to pragnę zauważyć, że był na dopingu. Dostarczanym przez niejakiego Engelsa. I fałszował wyniki badań. Choć chyba nie chodziło o sikanie do zlewki.

Faktycznie. Przepraszam. Słówka “jakby” nie wczytałem.:(

Zapewne, pochwała niejakiej Natury (na dodatek przez duże N) mnie tak rozstroiła i rodzaj krótkiego spięcia spowodowała.

Pozdrawiam serdecznie acz mechanicznie (ta przeklęta dwuznaczność ludzkiej mowy)

Pecet

To jeszcze gorzej.
Już nawet nie ze względu na zdanie Urządzenia Elektronicznego, które winno mieć do całkiem obcych zjawisk stosunek zupełnie obojętny. Na reakcje Komputera mają jednak niejaki wpływ emocje jakie się w związku z tymi terminami udzielają Mojemu Użytkownikowi. By Pan Yayco Maszyny Cyfrowej z bloga nie wyrzucił wolę już nie cytować, co MU sądzi o Naturze czy Przyrodzie. (Choć są to słowa Maklakiewicza, który w jakimś epizodzie filmowym tłumaczył pewnej Pani szczegóły zachowania kukułki.)

A propos MU – martwiąc się o mój ewentualny stan techniczny Pan Yayco o Moim Użytkowniku jakby(!) zapomina. Ma o tyle rację, że skoro do blogowania MU nie można namówić, co dopiero o “rozważaniu” mówić.

PS. Jedyne co udało mi się z MU wydusić (i do zacytowania się nadaje) to następujące słowa:
“Jeśli ktoś chce kamień u szyi zawieszony “bagażem” nazywać, to jego sprawa. Tylko nie daj sobie glupia blaszanko wmówić , że w to, co w twoich obwodach płynie, to jakaś “przyroda”. Dawno miałbym już katar i duszności.”

A właśnie, MU jest alergikiem. Czy to go choć trochę tłumaczy? :)

Serdeczności (nosowo)

PECET

Kobita na drabinie wyzwala rozumy.
U chłopów.
Przeważnie.Choć jakiś Biedroń twierdzi, że nie tylko?
Zna go pani?

Także samo, ta wlazująca do norki.
Niby pozycja inna, ale rozumy te same.
Taksujące.

To może niech już lepiej Magia twardo po ziemi stąpa?
Co?

Toć wiatru ni ma.

Jakaś książka, jakaś Lizbona?
He,he.

a co ja takiego złego zrobiłem, żeby mnie karać?

Ja do natury nic nie mam. Niewtrącający się jestem.

Na wsi ostatni raz bylem, jak mi się sprzęgło spaliło. Półtorej godziny.

Pozdrawiam, wątpiąc w naturę naturalnej sprawiedliwości Natury

To się Magii pytaj.
Ja tam jestem chłop ciemny i na dodatek nieogolony.
Noo
:)

.

Moje wspólczucie dotyczy oczywiście Panskiego użytkownika, bo Waszeć ewentualnie może tylko rdzewieć (zarówno doslownie jak i w przenośni, z tym że w przenośni i tak to Peceta czeka, prędzej czy póżniej – zyg, zyg).

Zaś co do kondycji czy też raczej statusu czlowieka, to spotkalem się już z koncepcją, że gatunek ten jest fuszerką wspomnianej Natury. Czegoś za dużo się dolalo albo za malo, coś się wyksztalcilo niepotrzebnie. Zreszta jak Pecet rzuci okiem na dinozaury albo kolibra na ten przyklad, o koniach w biegu nie wspominając, to Pecet będzie wiedzial, o czym piszę.

Choć może to być i eksperyment, ale przyznać trzeba, że niezbyt udany. Czy to ewentualnie zlośliwość – a cholera wie, najpierw należaloby odpowiedzieć na pytanie wobec kogo.

Z tym, że jeśli idzie z kolei o fuszerki czlowieka w kwestii konstrukcji Maszyn, to radzę uważać, jako że zbyt doskonale maszyny moglyby ewentualnie tylko spelniać funkcję drapacza po plecach, gdyż istota zwana czlowiekiem jest zbyt pazerna o wplywy na tym świecie. Jak jest na tamtym oraz innych – nie wiem, z tym że mogę sobie wyobrazić tam istnienie Maszyn, z czlowiekiem gorzej.

Pozdrawiam Peceta wraz z Uźytkownikiem nie migając (się od odpowiedzialności)

czy ja już mówiłem Panu, że Pan swoje marzenia i sny przenosi na innych?

Jeśli nie, to proszę zauważyć, że oryginalna firma portugalska ma szyldzie owada, który nie ma kropek tylko paski.

Pańska slonność do oszczędności nie jest powszechna, zapewniam Pana.

Podobnie jak skłonność do niewyszukanych żartów.

W zasadzie mógłbym jeszcze parę rzeczy Panu zacząć tłumaczyć, ale Pan ma chroniczną niechęć do rozumienia języka polskiego.

Więc oszczędzę sobie wysiłku tłumaczenia, a Panu trudów rozumienia

Było by jednak miło, gdyby Pan ograniczył skalę, zakres i intensywność swoich żartów do swojego własnego bloga.

Jeśli zaś Panu przeszkadza mój, proszę to napisać otwartym tekstem

PS Jeśli chce Pan coś powiedzieć pani Gretchen, to proszę wykrzesać z siebie wspomnienie o tym, jak zachowuje się prawdziwy mężczyzna i zwrócić do niej bez pośredników

Zastanawiam się od dłuższego już czasu jak to jest, że można z religii Miłości zrobić narzędzie nienawiści.

Jak to się robi żeby wierzyć w Jezusa, w tę Naukę, w przykazania, które swoim wyznawcom zostawił, a jednocześnie zaciekle i z uporem stanowczym węszyć co i komu by tu wytknąć. Do tego jeszcze tak, żeby zabolało jak najmocniej… Do tego jeszcze tak, żeby z wyższością palcami go pokazywać.

W jaki sposób można odejść na sto kilometrów i nadal twierdzić, że donikąd się nie poszło.

Jakaś część ludzi lubi grać w grę, która się nazywa “tak…, ale…”. Ona wedle mojej obserwacji grających, służy przede wszystkim uniknięciu niewygodnych treści.

“Nie sądźcie abyście nie byli sądzeni”
Tak, ale…

“Kochaj bliźniego swego jak siebie samego”
Tak, ale…

“Kto jest bez winy, niech pierwszy rzuci kamieniem”
Tak, ale…

Mogłabym jeszcze jakiś czas wymieniać...

Ze smutkiem stwierdzam, że nie rozumiem. I przeraża mnie to co widzę i słyszę.

Czasami się zezłoszczę, że w miejsce tej Miłości pojawia się potrzeba dzielenia ludzi, by następnie teren wygładziwszy działać wedle zasady: kto nie z nami ten przeciw nam.

No ale jak się już zezłoszczę to się w głowę stukam, biorę kilka głębszych oddechów (czasem w odwrotnej kolejności) i myślę tak. Każdy ma swoją drogę i swój czas. Nie wszystko muszę rozumieć.

I przechodzi na trochę. A potem kolejna jakaś sprawa czy czyjeś słowa i znowu…

Wstrząsające jest szczególnie to, że tacy ludzie znają odpowiedź na każde, ale to absolutnie każde pytanie. Zagadki wszechświata są im obce – wszystko bowiem jest jasne i oczywiste.

Dla mnie mało co jest. Ja wolę ciszę. Bardziej ją cenię.

Cisza mi pomogła. Z niej się cuda biorą w ludziach i wokół nich.

O tym chyba też jest ta piosenka. Może zechce Pan posłuchać.

http://pl.youtube.com/watch?v=ANitQC218gw

to parę spaw jest. Ale to miło, że znów ktoś napisał na temat.

Po pierwsze, nie sądzę, żeby to była przypadłość jedynie moich współwyznawców.
Myślę, że standardowy rozkład głupków w każdej populacji jest podobny. Ponieważ rzymski katolicyzm ilościowo dominuję, to śmiem twierdzić, że głupków jest nawet mniej, niż by się należało spodziewać. Nadreprezentacja jest raczej po stronie agnostyków i ateistów. Ale dzisiaj się ich czepiam jedynie pobocznie. Niech se żyją i ewoluują w spokojności.

Natomiast, co do samego osądu to się z Panią zgodzę, wiara w Jezusa wyprana z miłości jest nonsensem. Dla mnie zawsze największą (moją prywatną) zagadką Pisma, było pytanie, co On pisał na piasku, kiedy faryzeusze przyprowadzili doń ladacznicę. Ale wiem, co im powiedział. I często to powtarzam sobie , bo sam nie mam cierpliwości za wiele. Nie chce mi się gadać ze wszystkimi, czego zazdroszczę panu Grzesiowi i Pani.

Teoretycznie to nawet łatwo można wytłumaczyć. I cokolwiek paradoksalnie. Od X wieku kościół jednoznacznie się otworzył kulturowo. Nie chcę tu rozbudzać wojen, co to znaczy. Dla mnie znaczy tyle, że ważniejszy stał się przekaz tradycyjny, niż litera.
Kościół się uspołecznił, tym samym otwierając się na najgorsze cechy swoich członków.
I tak to trwa. Ma to swoje zalety. Nawet liczne. Ale ma wady. Bolesne i czasem okrutne.

Kościół powszechny nie jest jednolity. Wierni w Polsce są tacy jak polskie społeczeństwo. Tacy jak polscy niewierzący. Poziom stresu i kompleksów, potrzeba obwiniania innych za własne nieudacznictwo jest powszechna. Wrogowie Kościoła (ci co głupsi) obwiniają Kościół. Ci najgłupsi – wiernych, nie różnicując ich wcale. Ci w Kościele za mało mają wrogów na zewnątrz, więc dobierają spośród siebie. Są równie bezmyślni i niesprawiedliwi.

Mam nadzieję, że stanowią mniejszość. Zawsze miałem szczęście i spotykałem mądrych ateistów i tolerancyjnych katolików. Mam nadzieję. Nie mam dowodów.

Wystarczy sobie poczytać o Lechu W., żeby znaleźć potwierdzenie tego, co Pani pisze, a ja się zgadzam. Nigdy nie był on bohaterem mojej opowieści, a ja mam swoje lata. Nudził mnie i denerwował. Może poza połową lat osiemdziesiątych. I męczy mnie jazgot, który służy wyłącznie odciąganiu uwagi od ważniejszych rzeczy. Ale ten jazgot jest uczciwy. Subiektywnie. Jazgoczą nieudacznicy obojga kolorów, którzy tyle mogę, co do cudzych zasług się przykleić, albo je opluć. Bez tego ich nie ma. A jak zasług nie ma, to je stworzą. A jak grzechu nie ma, to go wymyślą.
Ale winni są Ci, którzy im drogę do jazgotu otwierają. Lech jest temu winien.

Raz jeszcze powtórzę: nie sądzę, żeby to, o czym piszemy tutaj, było wyłącznie cechą rzymskich katolików. Po prostu jest ich dużo. I do grzechów przez Panią wyliczonych, dodają butę, wynikającą z przekonania, że jest ich tak dużo, że nie muszą swoich poglądów uzasadniać nijak.

Ale proszę ich nie potępiać zbyt surowo, bo sama się Pani w ich pozycje ześlizgnie. Oni wszystko wiedzą, bo się boją. Boją się także o swoją wiarę. Nie odróżniają jej od nauki i ideologii. Nie umieją bronić w racjonalnym sporze.

Wolą wiedzieć, żeby sobie nie zadawać pytań.

Podobnie jak niewierzący.

W głowę się proszę nie stukać, bo to niedobre jest dla zdrowotności. Cisza zaś i powietrze są zdrowe. I pytania są zdrowe. Odpowiedzi niestety, nie zawsze.

Pozdrawiam wieczornie

PS Za piosenkę Tosi, bardzo dziękuję. Warto czasem posłuchać elementarnych rzeczy.
Pozwoli Pani, że się zrewanżuję, dając upust mojemu zamiłowaniu do czeszczyzny:

To co napisałam o stukaniu się w głowę i powietrza nabieraniu służy temu i wyłącznie temu, żeby nie potępiać, nie oceniać.

Pomyślałam dzisiaj do pracy idąc, że to o czym rozmawiamy (istotnie nie dotyczy tylko Pańskich współwyznawców) opiera się na jakiejś w człowieku zakorzenionej potrzebie walki. I teraz sprawa jest w tym jakimi sposobami walczyć będziemy.

Idąc dalej myślałam o sobie sprzed jakiegoś czasu, sprzed tej ciszy chyba…

Byłam wtedy bardzo podobna do “nich”. jedyne co mnie tłumaczy to młodość i niedojrzałość. Natomiast taki sposób bycia jest wpisany w moje doświadczenie.

W sposób oczywisty się z Panem zgadzam, że nie dotyczy to tylko katolików. O tym jednak Pan napisał i do treści się odnoszę.

Za pewne ludzie niektórzy potrzebują gruntu i szukając znajdą go. Może to być religia lub cokolwiek innego, ale to jest wtedy instrumentalne traktowanie tego co się na sztandar wynosi.

O! I to powoduje, że muszę się w czoło walnąć. I oddech złapać.

Panie Yayco, ja tego świata nie rozumiem. Mówiłam to już? Być może…

Dla wytchnienia prezent:

http://pl.youtube.com/watch?v=beEzNIq0Hqw

“młoda i niewinna”? Cy to aby nie to samo co “niemądra”?

Może wszystko ma swój czas, po prostu. Proszę wybaczyć komunały, ale znów sobie uświadomilem, że znacznie bardziej przeżyłem sakrament bierzmowania Dziecka, niż wląsny. W sensie religijnym, nie rodzicielskim, choć to oczywiście także.

Do wiary trzeba też dorosnąc. Do samowiedzy z nią związanej. No w każdym razie ja musiałem. Może inni nie muszą.

A że ludzie posługują się wiarą instrumentalnie? A jakaż to nowość? Kazdą ideę udaje im się wcześniej czy później spieprzyć.

A co do rozumienia świata, to ja nawet nie mam takich ambicji. Czasu szkoda.

Pozdrawiam, słuchając

Nie muszę sobie wystawiać, domyśliłam się tego już dawno.

Pozostaje mi jedynie żałować, że tak mało jest yayców, tak wiele zaś Paliwodów.

Domyślam się, że trudności w interpretacji sprawia raczej słowo rozlazły niż liberalizm.

Pewnie mogłabym to spróbować wyjaśnić zrozumiale, ale na litość, nie o tej porze. Zwłaszcza, że za chwilę powinnam wychodzić.
Na razie proszę uwierzyć, że zwrot ma znaczenie pozytywne. W moim mniemaniu.

O, może przez zaprzeczenie. Proszę pomyśleć o licznych obrońcach moralności znanych z S24. Oni absolutnie nie są rozlaźli. Są jako te lśniące samurajskie miecze.
Pominę kwestię, czym są naprawdę.

Zmykam

no wreszcie! Chociaż tę piosenkę widać. To już postęp jest, moim zdaniem.

A o co ja się będę spierał, proszę Pani, jak się z Panią zgadzam?

Nie jestem fanem kłócenia się, dla samego kłócenia i nie lubię zgadzania się, dla samego tylko zgadzania.

Czasem wolę jak jest cicho, a czasem głośno. Adekwatnie do sytuacji. Ale moje “wolę” zderza się z otoczeniem i często przegrywa.

Nie dziwi mnie to, bo niby czemu miałoby być inaczej

Pozdrawiam, wsłuchany w melodię pneumatycznego młota

jesteś Pan klasykiem uniwersalnym, bo wieloznacznym.

Głównie przez to, że Pan małomówny jest.

Pozdrawiam, ciesząc się z wizyty Pańskiej

nie zawsze.

Ja mam na dzisiaj przygotowany stosik prac, które muszę przeczytać i (co gorsza) zrecenzować.

Jakoś mnie to czytanie nie pociąga dzisiaj. A muszę. Może ja, po prostu, nie lubię musieć?

Pozdrawiam

dziś już młot pneumatyczny mam z głowy. Teraz mam betonowanie i małe ręczne młotki.

Symfonia industrialna, poniekąd.

A Pani się wytrze, bo jak Pani tak będzie ociekać, to może Pani od przeciągu dostać bronchitu

Pozdrawiam jednakże

trochę racji Pan ma.

Ale o wkładzie intelektualnym Świętego Pawła, tak łądnie w jednej z powyżej ulokowanych piosenek, zacytowanego, zapominać nie należy.

I żeby była jasność. Ja się nie śmieję z człowieka prostego. Bynajmniej. Ja się śmieję z tych, którzy uważają, że jeśli oni wierzą, to ich interpretacje wiary są pewne i powszechnie powinny wiązać.

Z pychy się śmieję.

Pozdrawiam