a najważniejsze, że nie musiałem wystąpić w roli arbitra rozjemcy :)

A teraz “biorę” się za Pana Staszka. Stwierdzil Pan: – Uważam, że homoseksualne pary nie powinny adoptować dzieci. Ze względu na to, że dziecko w sposób naturalny potrzebuje opiekunów(mówiąc ogólnie) dwu płci, nie zaś jednej.

Homoseksualne pary nie zastąpią wspólnoty między kobietą i mężczyzną która jest naturalnym środowiskiem wychowania i wzrastania dziecka.

Zarówno kompleksy freuda, dyspozycje McDougalla, instynkt mocy Adlera, archetypy Junga, świat potrzeb Maslowa, terapia Rogersa jak i inne teorie zgodnie podkreślają, że pierwsze lata dzieciństwa wyznaczają dalszy kierunek rozwojowy i są decydujące dla przyjęcia podstawowych wartości, nawyków i sprawności.

I tym zajmą się kobiety bez kobiecości, agresywne, zimne i złosliwe, żądne władzy i mężczyźni niezaradni, lekkomyslni, nierozsądni i egoiści.

Albo zajmą się homoseksualne pary reprezentujące przeciwstawne cechy. I jeszcze empatyczne… Proszę, będąc w “komisji przetargowej” wybrać rodzinę zastępczą. Nie podpowiadam.

Pozdrawiam Państwa…