Wraca człowiek do domu po tygodniu na nartach. I co widzi?
Pierwsza rzecz – pies rzuca się na jedzenie. ( Nie karmiony przez syna dość często)
Przy pralce zaplamiony gościowy obrus, jakaś pościel dziwna. Okazuje się, że syn popijawę urządził.
Pęknięty ukochany mebelek żony.

Rano budzi mnie telefon. Córka dzwoni, jechała nocnym autbusem na lotnisko Lutton i nie zdążyła. Dlaczego? Bo jakiś autobus…
I biedny ojciec musiał bulić za nowy bilet, bo rozsądna córeczka nie raczyła wcześniej zadzwonić.

No i ja się pytam, czy ja jestem winien, że te dzieci są nieodpowiedzialne?
Czy nieodpowiedzialność progenitury jest typowa dla dzisiejszych maleństw?
Czy nadopiekuńczość rodziców jest powodem części tych zachowań?
Czy my jesteśmy innymi rodzicami niż nasi rodzice?

Generalizując z lekka, odpowiedź na powyższe pytania brzmi TAK. Rozwozimy maleństwa po angielskich, francsukich, rosyjskich, muzykach, tenisach, jogach, karatach… każdy sobie może wpisać swoje. Dziś jeden język nie wystarczy, dziecko musi jeździć konno, fechtować, szydełkować złotą nicią, strzelać salta z lewej nogi do tyłu – bo a nuż zachce się dziecięciu pójść w aktory? No to bez tego wszystkiego przecież sobie nie poradzi. Bez trzech języków maleństwa są też bez szans….

Czy wszystkie dzieci pracują w domu? Scinają trawę? Sprzątają po obiedzie… No NIE, bo przecież lekcje, bo się trzeba kłócić...

Są też rodzice, którzy myślą inaczej, mieszkając pod miastem wysyłają dzieci do gminnych szkół. I jakaż jest różnica, między rozpuszczonymi bachorami z miasta a dziećmy ze wsi, prowincji – DZIECI MIEJSKIE mają mniejszą motywację.
Dziewczyna synalka zasuwa na uczelni, dostaje stypendia w tym zagraniczne. A co robi jej chłopak?
Jest uzależniony od gry komputerowej, zero motywacji, powatrzanie na studiach. ( Na szczęście zdolny, ma talent w jednej dziedzinie.)

Część to geny, część wychowanie, część środowisko – jak to mówią w psychlogii “grupa rówieśnicza” – swoją drogą dzieci psychologów stwarzają najwięcej problemów – tak się dowiedziałem w pokoju nauczycielskim, kiedy przed 25 laty uczyłem w szkole. Trochę się potem bałem biorąc ślub z psycholożką. No i mam za swoje.

Wiele lat temu Hanna Bakuła napisała w gazecie felieton o mamusiach rozwożących dzieci po szkołach – Żoliborz na Ursynów. Wilanów – na Wolę. Coś w tytule było o troglodytach ( A może o troglodytach to Przybora coś napisał Troglodyci w Mercedesach? – starość nie radość, nie pamiętam). Dziś, po latach jest chyba o wiele gorzej. Wszystko dla dzieci. Pełne poświęcenie. Mamusie robią za kierowców 7/24. I czy to ma sens? Czy to pozwala dzieciom dorosnąć?

Niektórzy rodzice potrafią sobie z tym wszystkim radzić. My wpadliśmy w tę pułapkę offside-ową.

Jak Państwo widzą biję się w piersi. .

Czyli to my jesteśmy źli, czy dzieci są inne, czy świat jest inny? A może wszystkiemu winne są KOMPUTERY?

FAILURE się nazywa.