Bo co jeśli nie tyle chrześcijanie, co inni, wierzący w wędrówkę dusz mają rację? Już pomińmy życzliwym milczeniem, że i rodacy Jezusa a pewnie i ich sąsiedzi w coś takiego wierzyli. Wtedy nie tylko jest szansa spotkać naszych bliskich, ale, o zgrozo, może to nie było ani pierwsze ani drugie spotkanie, a do tego ktoś lub coś nam karmę podlicza? Na Twoim miejscu nie wykluczałbym takiej opcji, przynajmniej teoretycznie. I co wtedy?

sergiuszu, ile plamion tyle bogów. Ale serio, dlaczego miałbym w ich wierzyć?
nie biorę takiej opcji w ogóle pod uwagę. nie słyszałem o żadnym twardym dowodzie na istnienie

I.

Mówiąc nie wierzę w to, co wierzą inni.. . Mówisz tym samym: “wierzę, że jest na wskroś inaczej”. Ale musisz uczciwie przyznać, że twardego dowodu nie masz na potwierdzenie swojej tezy/wiary. A skoro nie masz, więc nie wiesz ale wydaje Ci się.. . A to już różnica.

Pisząc, że “im jest lepiej”, tak naprawdę mówisz sobie samemu, lepiej by mi było wierzyć. Gdyż byłoby mi lepiej.. . Ciekawi mnie więc deklarowana pewność pozbawiona logicznych i racjonalnych podstaw. Bo przecież bez twardych dowodów nie wiesz a więc Twoja rozpacz nie ma racjonalnych podstaw jest zaledwie przypuszczeniem. A przecież nawet racjonalna zasada rządząca naszym zyciem: “przyczyny i skutku” domaga się uznania przyczynowości zaistnienia wszechświata.

II. Mówiąc, że kiedyś nie było nauki a dziś jest, dokonujesz błędnego uproszczenia. Opisywanie świata człowiek rozpoczął bardzo dawno temu i to trwa do dziś z różnym skutkiem.. .

III. Utożsamianie Boga z żywiołami – kiedyś – jest bardziej wyrazem tego, że człowiek od zawsze miał wewnętrzne przeświadczenie istnienia bogów/Boga wobec którego jest pyłkiem. Personalizował więc i utożsamiał owo poczucie z żywiołami wobec których takim pyłkiem był. To mówiło mu to doświadczenie.

Zauważ, że mimo rozwoju opisywania świata i jego żywiołów owo przeświadczenie o istnieniu Stwórcy nie zniknęło z wnętrza człowieka. A jeśli wyniku opisu świata( nauka ) jest dla człowieka pomocą w tym, że Bóg jest nieuchwytny i jest na wskroś inny od tego, co można sobie wyobrazić. Inny niż to, co co jawi się jego zmysłom.. .

Dlatego Sergiusz pisze, “wiem tyle co Ty”. BO przecież to, co wiemy możemy odczytywać w kategoriach analogii: Ojciec, Stwórca, i pod każdym względem doskonalszy od wszystkiego co znamy. Możemy mówić, że kochający. Ale owe określenie są analogiami ludzkimi. A więc nie dodają naszej wiedzy zbyt wiele. Jednak niosa one treść.

Wiara to wbrew pozorom podróż wgłąb siebie. W głębię swojej tożsamości. Bo w odkryciu swojej tożsamości tkwi prawdziwa odpowiedź na pytania którym dajesz wyraz swoim postem.

Pozdrawiam.

************************
Drążę tunel.. .

Nie wiem czy swoje opinie zawsze opierasz na uogólnieniach ale sądzę, że nie, więc dorzucę conieco.

To tak jakby powiedzieć, że rozumu nikt do tej pory nie widział. Zadna autopsja nie potwierdziła obecności inteligencji oraz rozumu w mózgu. Zatem nie ma dowodów na jego istnienie. NIe ma także dowodów na to, że w głowie pojawiają się myśli, pomysły i projekty.. . Ale czy ów dowód jest racjonalny?

i

Jest dobrze znana i udokumentowana co najmniej jedna osoba którą warto przywołać. A jest nim obywatel żydowski i rzymski. Który będąc gorliwym Judaistą organizował krwawe jatki na wyznawcach Jezusa.

I jemu przydarzyła się zagwozdka w drodze do Damaszku i w jednym momencie jego przekonania nabrały innego wymiaru. Stał się wyznawcą Kogoś kogo ani nie wymyślił a nawet wyznawców Kogoś kogo nie wymyślił prześladował. Za sprawą owego wydarzenia stał się wyznawcą Kogoś kto “jego wymyślił” – z niewiadomych przyczyn i dał mu “uszczknąć” tajemnicy o sobie na tyle skutecznie, że ów obywatel stał się tak gorliwy, że do końca życia nie zabił i nie zorganizował żadnej jatki dla innowierców. Pozostając przy tym niezwykle gorliwym wyznawcą swojego Boga.

Więc ani nie stworzyli ani nie doprowadza do wzajemnego wyrzynania się.. . Jeśli z głupoty bierze się zło, to właśnie owa opinia dowodzi, że od niej nikt nie pozostaje wolny. Nawet wyznawcy stąd częsty rachunek sumienia – jak mawiają pewni wyznawcy ma sens aby strzec sie przed głupotą.
Głupoty jednak wg mnie, nie należy mylić z przeświadczeniem o istnieniu Boga.

To zależy. Np. u Świadków Jehowy nie ma kapłanów a ich “przełożeni” narzucają pod rygorem posłuszeństwa interpretacje wg nikomu nie znanych kryteriów interpretację Biblii.

U Chrześcijan, Katolików nie ma prywatnej i indywidualnej interpretacji Biblii. Interpretuje się we wspólnocie. Gdyż ich Mistrz sam powiedział, że gdzie dwaj albo trzej są zgromadzeni w Jego imię, tam On jest pośród nich. To kryterium jest najważniejszym także przy ogłaszaniu dogmatów.

Można ową księgę studiować na uniwersytecie i nauczyć się jej interpretacji. A więc specjalistami są nie tylko kapłani ale także Ci który chcą rozumieć Pisma. Posługa kapłanów w tej religii nie ogranicza się jedynie do głoszenia Słowa ale także posługi tzw. sakramentalnej. Posługi będącej wypełnieniem owego Słowa w Biblii.

To prawda ale najczęściej dokonywały się wtedy gdy władcy pod pozorem krzewienia religii zdobywali najzwyklej wpływy polityczne. Na szczęście te czasy są już dawno w niebycie.

To prawda, naukę o miłości nieprzyjaciół przyniósł Jezus z Nazaretu Prawdziwy Bóg-Człowiek. Właśnie ten, który objawił się owemu człowiekowi z podwójnym obywatelstwem, wspomnianym wcześniej. Właśnie w którego dalszym postępowaniu ta nauka w pełni się objawiła gdyż zaprzestał używania przemocy w działalności misyjnej.

Sugerujesz jakoby wiedza na temat kosmologii, fizyki wszechświata wykluczała wiarę w Boga Stwórcę wszechświata. Podczas gdy ta wiedza nie kłóci się z wiarą. Przeciwnie. Tak jak można podziwiać “fabrykę” na podstawie złożoności i rozmachu dzieła, tak również można podziwiać intelekt który stworzył własnie tak poukładany i policzony wszechświat. Naukowiec może co najwyżej opisywać dzieła i je badać. Ew. przypuszczać kim mógł być ktoś kto je wymyślił.. . Inteligentnie złożone dzieło świadczy o inteligencji autora.. . Tę zasadę również można odnieść do wszechświata.
Poza tym, naukowiec jeśli nie dysponuje narzędziem do zbadania jakiegoś zjawiska nie twierdzi, że ono nie istnieje. Ale twierdzi, że na dzisiejszy dzień nie dysponuje narzędziem do zbadania go.

Zatem kwestia duszy, Boga są to rzeczywistości które jak dotąd nie pozwalają się zbadać gdyż człowiek nie dysponuje narzędziem które pozwoli je zbadać. Tak jak obserwując obiekty w kosmosie nie może nic więcej o nich powiedzieć ponad to, co utwali teleskop.. . A więc stwierdzenie ich istnienia.

Nie wiem co to jest religijność ludowa. Kojarzy mi się to określenie z zewnętrznymi przejawami swojej wiary. Ale to jeszcze nie jest wiara ale forma zewnętrzna. Dlatego sądzę, że nie można powiedzieć zbyt wiele o wierze jednego lub drugiego człowieka – to kwestia indywidualna. Nawet wtedy, gdy jest to wiara w tego samego Boga. To tak jakbyś powiedział, że jazda rowerem zawodowca jest inna niż jazda jakiegoś kloszarda. Jazda rowerem jest jedna. Co nie znaczy, że można jeździć wypasem a można gratem. Jednak i ten i tamten ową umiejętność posiadł i nie można jej kwestionować. Doskonałość przecież jest stopniowalna.. . Także ludzi jak i przedmiotów – pod jakimś kątem oczywiście.

Ja szanuję osoby które mimo swojej niewiary potrafią uszanować Wiarę tych którzy wierzą. To wg mnie skutek uczciwości intelektualnej.. . Bo nikt mądry nie będzie się najgrawał z przekonań na które ma inne zdanie, np. gdy ktoś pokocha i pojmie za żonę kogoś, kto w naszych oczach nie ma zalet i nigdy w życiu by się w niej nie zakochał a co dopiero pojął za żonę.. , a co do tego czyjeś przekonania religijne.
Więc nie jest to takie proste.. – jakby się wydawało.

Pozdrawiam.

************************
Drążę tunel.. .

i nie chcę do niczego skłaniać, ale czy nauka poprzez odpowiedzi na twoje pytania o BB, wszechświat itp. da Ci jakąś satysfakcję, wykaże empatię, sympatię, pogłaszcze po główce, przytuli, da poradę “jak żyć”? Raczej nie, religia, Bóg to rozwijanie duchowości (za tym ciagną się różne konsekwencje), nauka to zdobywanie wiedzy poznawczo.

Stawiając pewne pytanie dostaniemy różne wyniki w zależności od użytych narzędzi pomagających nam w szukaniu tej odpowiedzi.

Absolutnie możesz oważać cokolwiek chcesz. Pisząc do Ciebie wskazalem Ci jedynie miękkość przekonania na to, że Boga nie ma. Oczywiście wyboru dokonuje każdy we własnym sercu

To świadczy akurat za tym, że złożoność świata jest argumentem na rozumną, inteligentną jego przyczynę sprawczą.

Mówiąc – powtórzę się – że niby “komuś jest łatwiej” jest tak naprawdę przyznaniem się do własnej klęski. Bo skoro uważasz, że “jest łatwiej” zakładając, że nie istnieje nic po drugiej stronie, twierdzisz tylko tyle, że wierzący żyje w złudzeniach.

A dostarcza szczęścia świadomość życia w prawdzie a nie w złudzeniach.

Przecież już Ci napisałem wcześniej, że odkrycia nauki nie mają wpływu na świadomość duchowości oraz przekonania, że Bóg istnieje. A to z prostego powodu. Nie istniałby Bóg, gdyby nie istniał wszechświat. A my przecież metodą od skutku do przyczyny wyjaśniamy, np. przyczyny chorób, szukamy sprawców czynów karalnych, itd.

Tę samą metodą rozum potwierdza, że dzieło uporządkowanego świata, co opisuje nauka, odkrywając prawa i zasady rządzące materią, że jego Twórca musi być rozumny i inteligentny.

Byty niematerialne istnieją, np. inteligencja, mądrość, miłość, przyjaźń. Nie są do uchwycenia przez naukę przyrodniczą. Są bytami matafizycznymi. Właśnie takim bytem(mówiąc językiem metafizyki) jest Bóg.. .

No człowiek może zamknąć oczy nie tylko na Boga. Nawet na słupa na drodze zbliżając się do niego na czołówkę.. . A więc wybór każdy podejmuje sam w sanktuarium własnego “ja”.

************************
Drążę tunel.. .

Wręcz przeciwnie. Klęska Twojego myślenia sprowadza się do nadziei, że jednak go spotkasz.

Akt stwórczy wszechświata nie jest do opisania, gdyż obejmuje jedynie jego fazę realizacji materialnej ale nie projektu który powstaje w “umyśle” stwórcy. A dla rozważań metafizycznych nie ma znaczenia w jaki sposób Stwórca stworzył świat ale czy świat musiał zostać stworzony. Nauka przyrodnicza chce dociec fazy realizacji materialnej a nie przyczynowej. Metafizyka fazy przyczynowej.

Tak jak detektyw widząc włamanie jest przekonany, że należy szukać śladów sprawcy i dokonuje poszukiwań. Przecież nie powiedz mu, że jest idiotą bo nie widząc złodzieja ubzdurał sobie, że musi istnieć. Więc wnioskowanie logiczne od przyczyny do skutku jest najbardziej uprawnione. Więc proszę je również stosować do kwestii skutku jakim jest zaistnienie wszechświata.
Innym pytaniem jest “jak” i to probuje opisać nauka. A innym pytaniem jest “CZY”. Na gruncie filozofii dochodzimy do wniosku, że TAK – świat został stworzony. Tak jak na gruncie dedukcji właściciel okradzionego sklepu twierdzi: TAK, trzeba znaleźć złodziej i ukarać. W pierwszym przypadku “sledczym” jest nauka, a w drugi “śledczym” jest detektyw.

Opieram się na rozumowaniu które stosuje się powszechnie w tego typu przypadkach. Wiec jeśli twierdzisz, że nie ma sensu ta właśnie metoda( chyba dedukcyjna ) to i nie ma ona sensu w innych. A więc logika jest do bani. Czy logika jest do bani wg Ciebie? Jeśli tak, to na czym chcesz oprzeć swoją wizję świata. Na absurdzie? Czy też na twierzdeniu, że nic nie wiemy.

Nauka nie jest w stanie wyjaśnić istnienia świata duchowego, gdyż nauka dysponuje narzędziami tylko do badania świata materialnego. Tak jak nauka nie jest w stanie zrobić zdjęcia inteligencji, myśli, uczucia.. .

Argument nie widzenia czegoś jest żadnym kryterium orzekania nie tylko o istnieniu Boga, ale w życiu codziennym. Np. to, że złodzieja nie złapano na gorącym uczynku nie oznacza, że nie istnieje i pozostanie nieuchwytny.. .

Ludzie organizują sobie życie w taki sposób jaki uważają dla siebie za korzystny. A jeśli mówisz, że nie ma świadków, to przychodzi mi na myśl postać cesarza Konstantyna Wielkiego który zalegalizował chrześcijaństwo będąc Augustem( a więc bogiem ). Myślę, że powinna Cię ta historia zainteresować.

Pozdrawiam.

************************
Drążę tunel.. .

Nie sądzi Pan, że pisanie o czymś, że go nie ma – jeśli się mu chce przypisać istnienie lub nie w ten sposób:

Jest przyznaniem mu istnienia? Jak można w ogóle pisać o czymś co nie istnieje. W odniesieniu do Boga, istnieje nawet pojęcie Boga. A skoro istnieje pojęcie – logiczne, to nawet ów logiczny byt istnieje( jako byt pojęciowy ).

Tak jak znaczki w matematyce( plus, minus, zero ), itp. One istnieją “mimo, że nie istnieją”.

Pozdrawiam.

************************
Drążę tunel.. .

Ja niczego CI nie zabraniam. Kieruję się w swoim rozumowaniu chłodną logiką i uzasadniam swój punkt widzenia odwołując się do rozumu i procesu myślenia.

Ty, zaś przyjmujesz to, co dla Ciebie korzystniejsze.

Jednak owe badania mierzą jedynie zjawiska towarzyszące występowaniu emocji a nie emocji samych w sobie. A to jest zasadnicza różnica. Podobnie nie można zdefiniować zjawiska świadomości ale jedynie mierzyć zjawiska jakie jej towarszyszą: tętno, itp.
Tak samo można mierzyć parametry organizmu człowieka podczas procesu myślenia, wyobraźni, uczucia strachu, euforii, itp. Ale jest to tylko badaniem reakcji ciała na zjawisko a nie zjawisko samo w sobie.

To tak jakbyś chciał zredukować miłość i myśl do procesu biologicznego.

Ja nie wnikam w to czy był realnie bogiem czy nim nie był – ale napisałem, że każdy cesarz rzymski był uważany za boga przez poddanych = religia państwowa.

Zaś godne uwagi jest to, że ktoś uważany za boga, sam uwierzył w konkretnego Boga, a nie w bogów = władca pogański uważany za bóstwo, przyjmuje wiarę w Boga którego wyznawanie było zabronione i karane w jego panstwie.. .
To historia powszechna.

Pozdrawiam.
************************
Drążę tunel.. .

Można wszystko zdyskontować. Zdarzali sie nawet tacy naukowcy którzy uważali, ze świat realny nie istnieje. A to co isttnieje jest wytworem mózgu, bo mózg jest miejscem gdzie on jest przetwarzany ( obraz) .

Doprawdy? Oznacza, że można odtworzyć proces myślenia w laboratorium chemicznym, tak?

Myślenie, uczcucia inteligencja to tylko przykład rzeczywistości których nie da się uchwycić materialnie. Można jedynie opusywać zjawiska im towarzyszącym.

Twój punkt widzenia jest Twoim punktem widzenia i przyjmuję go do wiadomości. NIe oznacza, że muszę się z nim zgadzać. Wykazuję Ci tylko i wyłącznie nieścisłości wg których jesteś w stanie przyjąć prawdziwość tezy która nie ma oparcia w rozumowaniu logicznym a odrzucić wniosek który jest racjonalny i opiera się na logice.

Wcześniej napisałem, że każdy wybiera to, co dla niego korzystniejsze.
Jeśli chciałbyś abym przyjął Twój punkt widzenia za swój, musiałbyś przedstawić wniosek w oparciu o dedukcję a nie o same przekonania.

Pytania warto zadawać -> to popycha naukę. Życie bez pytań jest nudne. Rówineż pytania o wieczność i duchowość.\

pozdrawiam.
************************
Drążę tunel.. .

J.M. wkomputerze w zasadze wiadomo co się w tym procesorze dzieje, możńa by w uciążliwy sposób te wszystkie działania zapisać na papierze,zajęłoby to pewnie osiem milionów lat, ale…
Z kolei myślenia się chyba nie da ani przewidzieć ani zapisać. Może stwierdzić, że zachodzi, w których częściach mózgowia… ale nie tak dawno tego się nie dało stwierdzić. Interesująće, czy za kilkdaziseiąt lat będzie można obserwować sny, czy myśli. Wtedy żadnej tajemnicy nie będzie.
Nie rozumiem dlaczego, to czego nie umiemy na razie opisać, przypisuje się działalności boskiej. Dawniej wszystko było jej przypisane… Mam nadzieję, że poldek to zauważył.
I ziemia była płaska i słonce latało wokół niej, a kto mówil inaczej do ogniseczka…

J.M. nikt nie udowodnił ze 100% pewnością, że H. miał rację. Może obserwacja wcale jednak nie zakłóca.
No jeśli się wstawi patyk, to zakłóca.
A w Rzeczypospolitej, choć dużo jmniej niż na zachodzie jednakowoż się również paliło –
np:W XVII wieku na terenie Księstwa Nyskiego w Jeseníku, Nysie i innych miejscowościach w latach 1651-1652 na stosach spłonęło około 250 kobiet

Lub:http://newsgroups.derkeiler.com/Archive/Soc/soc.culture.polish/2009-07/msg00128.html
Ten link wskazuje na to, że wielu z nas żyje w błędzie sądząc, że tu się nie paliło.

No i sławny przypadek Łyszczyńskiego.

Wbrew pozorom problem istnienia Boga, to próba rozwikłania zagadki “istnienia” samego w sobie. Bo cóż, Panie Joteszu może Pan powiedzieć o istnieniu: – co to znaczy dla Pana istnieje i jak Pan udowodni, że Pan istnieje. Może to być tylko złudzenie.

Bóg – określenie religijne, bo religia mówi o relacji z Jego ze światem.

Zaś o czystym Istnieniu niezależnym od tego co istnieje albo od Bytu doskonałego który stanowi ten “punkt oparcia” dla wszystkiego co istnieje i dzięki niemu może istnieć, itd. To już metafizyka i teoria poznania.

Czy Pan wierzy czy nie, to nie ma znaczenia. Gdyż to nic nie wnosi ani do przyczyn Pana istnienia we wszechświecie, ani do przyczyn istnienia wszechświata, ani nie wnosi do Istnienia owegu “punktu oparcia” z którego czerpie istnienie to, co istnieje. A Pana i moje istnienie, nie zostało spowodowane przez Pana ani mnie, ani przez Pana rodziców – bo oni też nie pojawili się z własnej woli ale z woli rodziców, ani przez ich rodziców.. .
Życie Panie Joteszu jest darem pochodzącym “z zewnątrz” .

Powie Pan ewolucja? Zatem ja poczekam aż człowiek będzie sam siebie stwarzał a nie rodził się wskutek przekazania mu życia za pośrednictwem rodziców.. .

NIe chodzi więc o przekonywanie ale o stawianie pytań oraz szukanie odpowiedzi. A cień, to tylko informacja o kierunku z którego pada światło.. . Bo cień nie istnieje bez światła. Więc cieniami bym się nie zajmował, bo to drogowskaz i świadectwo innej rzeczywistości.. .

Pozdrawiam.

************************
Drążę tunel.. .

Może brzmi fajnie. Sęk w tym, że nie jest istotne brzmienie ale treść kryjąca się za tymi słowami. Wszak brzmiącymi fajnie hasłami posługiwano się w w PRLu.. .

Wiara Nadzieja i Miłość w kontekście chrześcijańskim streszcza się w Krzyżu Jezusa Chrystusa. A więc treść będąca wyzwaniem dla przyjmującego je. Bo wiara, nadzieja i miłość, to rzeczywistości które ucierają się w różnych okresach życia: radosnych, bolesnych i chwalebnych.. .

Sztuka życia właśnie polega na tym, aby te 3 przenieść i ocalić właśnie w każdym okresie życia. Ta sztuka/szkoła nazywa się Krzyżem. Ale nie jest to ciężar i trud syzyfa tylko działanie podjęte i zakończone zwycięstwem. Bo miłość większa niż śmierć... a nadzieja zawieść nie może. Bo za progiem śmierci znajduje się zwycięstwo. Tak jak w poranek Wielkanocny właśnie tam – z pustego grobu wyszło Światło.. .
:-)))

p.s. ODnośnie “vice versa”, źle mnie Pan zrozumiał.

A chciałem powiedzieć, że dla rzeczywistości która istnieje nie ma znaczenia czy wierzę w jej istnienie czy nie. Bo mija wiara nie ma mocy sprawczej. Jest tylko akceptacją bądź nie, rzeczywistości istniejącej realnie. Bo istnienie tego porządku wszechświata w którym zyjemy jest podtrzymywany “jakąś stałą” która jest gwarantem naszej rzeczywistości. Gdyby światem rządziły zmienne, kto wie w jakim kierunku wyewoluowałby homosapiens.. . Może stan rozumny owego gatunku byłby tylko epizodem w przypadkowości ewolucji i haosu rządzącego rzeczywistością. Podczas gdy chemia mówi wyraźnie, że przypadki nie istnieją. A powstanie związku chemicznego uwarunkowane jest jego strukturą atomową i tym, czy posiada wolne atomy w powłokach elektronowych.. . A zatem świat i wszechświat podtrzymuje jakaś stała niezależna od zmienności i przypadkowości – niby jawiącej się – niektórym badaczom rzeczywistości.
A przecież nauka jest niczym innym jak szukaniem prawidłowości, zasad, praw które zawarte są w – tak a nie inaczej – jawiącej się rzeczywistości.

Wiara czy nieWiera? Nie, Panie Joteszu. Gdyby nie wierzyć w Boga pojętego jako ową “ Rozumną Stałą” podtrzymującą świat w takim a nie innym porządku, to tak jakby powiedzieć, że zycie jest złudzeniem. Złudzeniem którego prawdziwości nie sposób dowieść. A świat zewnętrzny jest projekcją powstającą w głowie.. .

************************
Drążę tunel.. .

[quote/]Słowem jeśli nie wierzę, to mnie w zasadzie nie ma chyba. To straszne.

Ja tam wierzę, że litery które się pojawiają z podpisem Lagriffe, to jednak człowiek jest a nie jakiś mój wytwór wyobraźni albo jakiś program spamowy.. .

:-)))

p.s.
A tak na serio, to wiedzieć o czymś, a potrafić to udowodnić to różnica. Tak, jak nawet udowodnić własne istnienie. Np. nie wiadomo czy wszyscy widzimy podobnie kolory. Ot, ustalamy, że “to” nazywamy czerwonym.. . :-)))

Zaś w przypadku człowieka wszystko się znacznie komplikuje albo upraszczaa. A to dlatego, że człowiek nadaje zupełnie innych znaczeń przedmiotom niż one jawią naszym zmysłom.
Np. kwiaty wręczane komuś to, co innego niż kwiat rosnący w ogrodzie. Albo świeczka na półce sklepowej oznacza zupęłnie co innego niż świeczka zapalona na grobie, itd.

Innymi słowy, człowiek jest świadom, że rzeczywistość jest znacznie glębsza i wielowymiarowa niż wynika to z tego, czego dostarczają nasze zmysły. Zmysły dostarczają nam “nośników” informacji. A człowiek odkodowuje sygnał jaki one zawierają. Tak jak,np usmiech, albo smutek, zaciśnięcie szczęg, zaciśnięcie pięści.. .
Zatem patrząc na świat, trzeba mieć otwarte oczy… .

Pozdr.

************************
Drążę tunel.. .

““po co rozdzielać włos na czworo. co za różnica czy czerwone widom śiwatła widzisz tak samo jak ja? grunt że to czerwone. “”

Ot, właśnie o to chodzi. Dlatego religijność – a więc wewnętrzne przeświadczenie człowieka o tym, że istnieje “Wieczny Partner” zwany Stwórcą wszechrzeczy – jest widzeniem tego samego, ale inaczej nazywanego w różnych religiach.

To tak jakby być przekonanym, że coś istnieje w strukturze materii co jawi się jak pusta przestrzeń albo jakaś energia. Niektórzy nazywają go Bozonem( kogoś tam ). Krojąc elementarne części atomu na połówki by “zaglądnąć co jest w środku”, a to co tam znaleziono – dotarto do miejsca w którym jest “coś” co jawi się jak pusta przestrzeń. Ale nie może to być pustą przestrzenią, bo atom nie byłby aż tak “gęstą” cząstką materii i by się rozpadł.. .

Podobnie jest z wewnętrznym przekonaniem o Bogu.. . Rozkodować nie można. Brak narzędzia. A stwierdzić brak narzędzia do rozkodowania to nie to samo, co powiedzieć, że “brak jest sygnału”.. .

:-)))
*********
Drążę tunel.. .

J.M. historycznie mas pan rację, ale są to tereny dziś polskie.

Pozwoliłem sobie zajrzeć do odsyłacza przytoczonego przez Pana. Jedynym wymienianym z nazwiska autorem źródeł jest tam Janusz Tazbir. Co więcej odniesienia do wikipedii są równie wiarygodne. 1 hasło jeszcze nie istnieje, 2. mówi, że heretyczka propagowała swoje poglądy podczas sejmu, siedząc w więzieniu, zaś 3. mówi o spaleniu czarownicy żyjącej nie mniej niż 125 lat, o ile zabiła Elżbietę Rakuszankę w roku urodzin.

Proponuję lepiej weryfikować źródła, bo ludzie żywiący zoologiczną niechęć do kościoła nie są najlepszymi świadkami przeciwko niemu. Najlepiej oprzeć się na słowach jego zwolenników. :)

Pozdrawiam