www.pomocdlarenaty.pl

A powiem ci i też serio, że mimo, iżem niewierzący, to czuję podobnie.

Cholera, ciężko wytłumaczyć, ale wierzę w swego rodzaju siłę.

Z tym, że dla mnie jest to nadzieja, motywacja, ale chyba najbardziej nadzieja, taka obietnica.

A brak tej nadziei, tego celu, do którego dążę to upadek, chaos, błądzenie.

Ciekawe to wszystko.

www.pomocdlarenaty.pl

Cholera! Mad! Toż ty sedna wiary dotknąłeś!
Istny capax Dei jesteś!

Pozdr

Żyjemy w świecie Cezara. I to jest nasza droga. Tak ma być.

Ale to nie jest świat dla nas. Mamy tu tylko coś do zrobienia. I to bliżej, znacznie bliżej niż nam się zwykle wydaje.

Zmierzamy gdzie indziej.
Obietnica, jakby powiedział Mad Dog, jest gdzie indziej.

To ja dziękuję :)

“Wszystko co nie jest pieniądzem, władzą i sprawiedliwością.”

Czyli co zostaje?

A jak dla kogoś poza tymi rzeczmai lub jedną z rzeczy nie ma już wiele?

Ale tak sobie myślę, że to zdanie trudne jest o oddawaniu jednego Bogu, drugiego Cezarowi.
I motki z tego różne wynikają.
I nie zawsze się tak da rozdzielić, jak ty rozdzieliłeś.

pzdr

Mnie się wydaje, że to trzeba w każdej sytuacji rozważać. Pytać siebie samego o motywy. Bo motywy mogą być “cezarowe” po prostu.
Napisałem, że w świecie Cezara trudno o prawdziwą relację, bo tam pieniądz, władza i “sprawiedliwość”. Ale nie napisałem, że trzeba się tego świata wyrzec, uciec do jaskini, potępić i ekskomunikować. My żyjemy w tym świecie i tu jest teraz nasze miejsce.

Ale myślę, że jak nie stracę z oczu najbliższych mi osób, ich potrzeb. I jak, po prostu, relacja z nimi bedzie dla mnie najważniejsza, to wtedy własnie oddam Bogu to, co do Niego należy.
Bo, dla mnie, Bóg jest w relacji z drugim człowiekiem.

Pozdr

To zdanie jest niewątpliwie wielokontekstowe. Można je rozważac w kontekście historycznym, a więc mając na uwadze okupację rzymską i konflikt wynikający z tego, że władza Cezara była niejako “bałwochwalcza” – stojąca w konflikcie z “prawdziwymi” prawami – prawami danymi od Boga. Pytanie skierowane do Jezusa przez faryzeuszy dotyczyło zasadniczo kwestii, czy danina płacona na rzecz fałszywego bożka – Cezara, nie jest sprzeczna z regułami wiary w jednego Boga. To tak w wielkim skrócie i wielkiej ogólności – szczególnie mocny w temacie się nie czuję.

Natomiast kontekstem aktualnym tego zdania, jest niejako jego zawłaszczenie (republikańskie) i odwrócenie – mam na myśli postulat zdecydowanego i radykalnego rozgraniczenia Kościoła od Państwa.

Ponieważ jednak Twój wpis poszedł inna droga – w dodatku dość osobistą i intymną, zaznaczam jedynie temat.

Pozdrawiam.