kiedyś napisałem tekst-zabawę formą, gdzie fraza była “Niedziela Napalmowa”
:)
Sam jestem z siebie dumny do tej pory, że to wymyśliłem, acz każde słowo tam na “n “było więc nie było trudne.

A triumf?

Każdy ma jego inny obraz,mnie się podoba w chrześcijaństwie to, że to co wg kryteriów ludzkich jest triumfem, tu nie jest.

Co nie znaczy, że podzielam chrześcijański obraz triumfu, którym by było (?) zjednoczenie z Bogiem.

Dlatego zostaję bez triumfów:)
Znaczy wolny i zdołowany wiecznie:)

Sorry za ten spam, ale tak mnie naszło.

pzdr

Tydzień paradoksów…

Ci sami ludzie, którzy dzisiaj nas kochają, jutro mogą krzyczeć ukrzyżuj!

Ci co dzisiaj krzyczą ukrzyżuj! jutro mogą nas pokochać

Życie paradoksów…

Jedni wiedzą to

Inni wiedzą sio

Niektórzy wiedzą czym jest zbawienie dla Drugiego

...........

Gdyby Jezus żył wśród nas, to zapewne wielu szarpałoby jego rękawy:

tu! tu! tu!

nie, chodź do nas! do nas! do nas!

...........

Gretchen dość dobrze Go zna, na ile dobrze człowiek znać Go może.

Czy nie dał każdemu z nas szansy?

Choćby określenia czym dla nas jest zbawienie?

Może pozbycie się tej zrzędliwej żony, może większe od sąsiada bogactwo, może wolność, może…

I czy On nie wierzył w nas bardziej, niż my sami jesteśmy w stanie?

Wita Jerozolimę, a Jerozolima wita Jego.

Jeszcze tylu jest po Jego stronie. Minie jedynie kilka dni… Wszystko niemal się odwróci.

Nigdy nic nikomu nie wypomni. No może Tomasz trochę oberwie, ale to jeszcze przyszłość.

............

Przecież wbrew wszystkiemu Niedziela Palmowa nie powinna nas uczyć braku zaufania.

Tylko mądrości.

Wyrozumiałości.

Wybaczania.

Dystansu.

I autentyczności. Wbrew wszystkiemu.

...............
Tao- Te – King :

“Kto wspiął się na palce, nie może stać. Kto robi wielkie kroki, nie może chodzić. Kto sam siebie wystawia na światło, nie błyszczy. Kto sam siebie wychwala, ten nie zdobędzie sławy. Kto napada, nie osiąga sukcesu. Kto sam siebie wywyższa, nie może być starszym pośród innych.”

Prawdziwie Wielkiego Tygodnia Rafale.

Niedziela Palmowa nauczyła mnie dzisiaj, że jesteśmy słabi a wbrew naszej kondycji próbujemy wspinać się na palce, robić duże kroki, wystawiać się na światło, wychwalać się, napadać, wywyższać się.

Nie przyjmujemy do wiadomości tego, kim jesteśmy i jacy jesteśmy.

Prawdziwie Wielkiego Tygodnia Gretchen ;)

A Ty jesteś Siergiej Bubka, żeby sobie poprzeczkę tak wysoko stawiać?

Tryumf globalny? Obyś nie tracił z oczu maleńkich i codziennych. Bo są.

Jeśli chodzi o pozór, to wedle buddystów wszystko co jest, jest pozorem i to się nazywa maya . Ale to nie przeszkadza prawdziwie żyć.

Obyśmy umieli oddzielać prawdziwość od mayi.

Jezus mówił o tym samym.

Ziarna i plewy.

to ma być:)
Znaczy odnoszące się do każdego dnia.

Tylko nie sprecyzowałem, ale to o czym wspomniałem to nie mają być jakieś zasady wygórowane i podniosłe czyny, tylko świadomość, że codziennie się zrobiło coś dobrego.
Albo starało się.
Albo wykorzystało okazję, by np. sprawić, że ktoś się uśmiechnie.
Albo samemu się uśmiechnąć.
Albo nie zranić kogoś, choć trudno się powstrzymać.

Takie tam.

Kurde, patetycznie wypadło?
I kiczowato?

Jak ja nie lubię tego swojego moralizowania czasem…

I jak tu później nihilistę odgrywać?
I cynika?

Eh, straszni jesteście:)

Ty uważaj, bo to pachnie buddyzmem.

Ateiście nie wypada, jak słowo daję.

:)

A to przepraszam – chrześcijańskiemu ateiście wypada. Przynajmniej wiadomo o co chodzi :)

Pozdrówka około południowe.

Czy miał jakieś wyjście, pytasz.

Nie mogę oddzielić Ojca, Syna i Ducha. To są trzy osoby tego samego Boga. To co się dzieje z Chrystusem, począwszy od poczęcia z Maryi, dzieje się w jedności tych trzech osób. To nie jest stosunek zależności, podległości, władzy jednego nad drugim.

Urodził się człowiekiem, z woli Boga, czyli ze swej woli. Wolność Boga się objawiła, bo nikt Go do tego nie zmuszał. Więc miał wyjście. Nie przychodzić na Świat.

Ale postanowił inaczej i będąc cały czas Bogiem jednocześnie jest człowiekiem w każdym aspekcie cielesności. W cierpieniu też. W zwątpieniu też. Mógł zejść z krzyża, mógł porazić oprawców, tak, żeby mu bólu nie zadawali. Tylko, że to niczego by ludziom nie pokazało.

Bóg zamordowany jak człowiek. Paradoks, który dla mnie genialnie pokazuje, jak zabijamy w sobie i w innych ten boski pierwiastek, który wszyscy mamy.

Pozdrawiam

Syn Boży jest Bogiem i umarł na krzyżu. Pytał Ojca będąc we wszystkim podobnym do ludzi, także w lęku, w cierpieniu, w samotności.

Myślę, że mógł. Tak jak każdy z nas sprzeciwia się swojemu Ojcu, po wielokroć.

Dla mnie to rzeczywiście paradoks. I Tajemnica. Nierozwiązywalna. Jest częścią Boga, będąc jednocześnie samym Bogiem…

Myślę, że to wszystko to sposoby objawiania się Boga ludziom. Dla nas stała się w jakimś konkretnym momencie, ale Bóg jest poza czasem, zawsze i wszędzie.

Pewnego? Cóż jest pewnego dla człowieka? Jeżeli nawet jest Synem Bożym musi zaufać Ojcu. Jest lęk, jest Szatan, jest alternatywa “mojej” woli, nie bożej. Myślę, że przeżywał to samo co każdy z nas w sytuacji granicznej.

Wola Boga ujawnia się cały czas w historii świata i pojedynczych ludzi. Człowiek niewiele się nauczył, jak patrzę co się dzieje. 2000 lat po najsłynniejszej w historii kaźni człowieka-Boga jesteśmy ledwie na progu rozumienia jej znaczenia.
Ja przyjmuję do wiadomości, że skoro zbawienie nie dokonało się inaczej więc nie mogło się inaczej dokonać. Nie czuję się na siłach spekulować i tworzyć alternatywną historię zbawienia skoro tyle problemów nastręcza mi rozumienie tej, która miała miejsce.

Pozdrawiam

Nigdy w filozofii nie byłem najmocniejszy, więc takie ćwiczenia jakie Ty mi zapodajesz nie przychodzą rzeczywiście lekko, he he.

Ale też nie są one bezsensowne, te pytania i wątpliwości, które stawiasz. Acz sam niewiele mówisz o swoim poglądzie na ten temat i odczuciach.

Dla mnie Bóg jest Bogiem samoograniczającym się. Widzę to w wielu jego działaniach. Więc nie wdaję się w dywagacje na temat: czy mógł postąpić inaczej, czy mógł użyć ognia, żeby spalić prześladowców, czy mógł wiedzieć, przewidywać...

On się wyrzeka całkowitej władzy nad naszym zbawieniem! Masz rację, może mieć taką władzę, ale wtedy my się nie zmienimy, nasza droga straci sens.

Mam przed sobą fakty, zdarzenia, które miały miejsce, relacje o nich. Mam wreszcie swoje doświadczenie związane ze Zmartwychwstałym. I widzę, że cały sens Ofiary był w tym, że On się decydował na wszystko co będzie. A że nie wiedział co będzie to już mówi modlitwa w Ogrójcu. Jego okrzyk na krzyżu też to pokazuje. On nie puszcza do nas oka: luzik, powiszę trochę i Stary mnie zabierze za 3 dni. A później to już żyć nie umierać!

On dokonał przejścia przez śmierć, żebyśmy my mogli iść za nim trochę bardziej ufni. Ale żeby ludzie mogli zaufać to wszystko było realne i niewiadome dla wszystkich uczestników tego dramatu, łącznie z Jezusem.

Pozdrawiam

Przepraszam, że się wtrącę... Nie wtrącam się jeśli coś nie nie zainteresuje/wkurzy.
(Nic mnie nie wkurzyło. :)

Teraz będą tylko moje gdybania, więc upraszam się o wyrozumiałość. No. :)

Qwerty, zadajesz bardzo dobre pytania a Rafał błąka się usiłując znaleźć odpowiedź. Ty potrafisz TAK pytać, bo czujesz się/jesteś wolny. Rafał się wije, bo jest ograniczony więzami nakazów/zakazów religijnych (nie wiary!).

Teraz też będą tylko moje gdybania, ale bez odniesień to Ciebie i Rafała. Ot, tak sobie będę bredzić... Postarajcie się jednak odebrać moje gdybania bez urazy. Szczególnie religijnej, Rafale. Bardzo o to proszę.

Ostatni rok był dla mnie strasznie intensywny. Nie pamiętam czy kiedykolwiek pochłonęłam taką ilość stron, nie pamiętam czy kiedykolwiek miałam (to moje odczucie) taką jasność widzenia, nie pamiętam czy kiedykolwiek zdołałam się wybić na obserwację z zewnątrz jak teraz… Być może dlatego, że… Nieważne.

Trójca pojawia się już w starożytnym Sumerze i Babilonie i przewija się nieodmiennie poprzez wieki i religie… Nawet 3 dni “śmierci” prowadzącej do “zmartwychwstania” znajdują swoje odniesienia tysiące lat wcześniej. Na tym poprzestanę, bo wnioski każdy sam może sobie wysnuć.

Rafał napisał dwa bardzo ważne zdania:

W zasadzie najważniejsze dwa zdania. I jak się nad nimi zastanowić, to Rafał właśnie sprzeniewierzył się pryncypialnym zasadom swojej religii, ustanowionym przez ludzi. “Kierowników” tej religii. Zasadom, które następnie zostały przyjęte przez maluczkich.
Dlaczego?
Jak to możliwe, że w każdym z nas jest boski pierwiastek? Czyż religie nie nauczają, że boski pierwiastek jest tylko w wyznawcach danej religii? Czyż religie nie nauczają, że życia w boskiej chwale dostąpią tylko ich wyznawcy?
Jak najbardziej… :)

Rafał pisząc, że boski pierwiastek jest w każdym z nas, nieświadomie napisał prawdę, szczerą prawdę i tylko prawdę.
Bo skoro “Bóg” (jako symbol, czegoś czego nie potrafię jeszcze opisać) powołał każdego z nas na “swój obraz i podobieństwo”, to jakim cudem potem stwierdza, że dotyczy to tylko jakiegoś odsetka tych, których do życia “na swój obraz i podobieństwo” powołał? Odsetka – czyli wyznawców danej religii.

Pomylił się? Jeśli to “pomyłka” to właśnie odpada Mu jeden z atrybutów “boskości”.
A jeśli “Bóg” jest boski i nie ma mowy o pomyłce, to po cholerę powstały religie, jako zbiory zasad, reguł, obrzędów? “Bóg” je stworzył? Wszystkie “na swój obraz i podobieństwo”? Nie wszystkie? To co? – znowu pomylił się? etc, etc.

Spróbuję zdążać do celu tego komentarza, który miał niby to odpowiedzieć na pytania Qwerta:

Jezus był. Nawet przed swoim ziemskim urodzeniem. Tak jak każdy z nas.
“Nie było go”, tylko dla naszych pięciu, używanych zwykle, ziemskich zmysłów.

Jezus miał kilka wyjść, jak każdy człowiek (a takim przecież został zrodzony!) obdarzony przez “Boga” wolną wolą.
Właśnie dlatego, że podjął taką a nie inna decyzję (mimo, że był wielokrotnie “kuszony”) stał się prawdziwym “Synem Bożym” w naszym moim przekonaniu.

On wiedział, i nauczał to przez całe swoje ziemskie życie, że “Bóg” jest w każdym z nas; że “boski pierwiastek” w nas daje nam siłę i… wolność; że tak naprawdę nasze “królestwo nie jest z tego świata”; że nie jesteśmy tym, czym co nam się zdaje… On wiedział, że jesteśmy Świadomością i Miłością (wiem, kretyńsko brzmi – ograniczenia płynące z języka) i że te dwa wyznaczniki/argumenty są najważniejsze. On wiedział, że dane nam ciało jest tylko powłoką/obudową dla tych dwóch uniwersalnych… Wiedząc to – wybrał, lub jak kto woli – podążył za wolą “Boga”.

Cała reszta to tylko rytuały, obrzędy i… supresja tej Wiedzy.

Przepraszam za chaos, niezborność, skrótowość.
“Coś” znalazłam. Szukam dalej…

Nie ma mowy o żadnym urażaniu, bez obaw ;)

Twoje przemyślenia są w wielu punktach bardzo zbieżne z moimi. Już wyjaśniam:

Jezus od początku zwracał uwagę na człowieka bez żadnych dodatkowych dookreślników. Nieważne czy był innej narodowości, innego wyznania, innego zawodu albo podłej kondycji fizycznej i społecznej. Jezus tego nie rozróżniał. I przykazanie miłości nie rozróżnia bliźnich, których mamy miłować.

I ja uważam, że jakiekolwiek inne interpretacje w wierze chrześcijańskiej idą wbrew fundamentom tej wiary. W tym sensie się nie zgadzam, że moja religia ma inne zasady. Moją religia w swym jądrze mówi o bezwarunkowej miłości drugiego człowieka, bo w drugim człowieku jest Bóg. Bóg nas spotyka, dotyka, mówi do nas właśnie przez drugiego człowieka.

Napisałem to całkowicie świadomie :)

Nie pamiętam, który dokładnie fragment Katechizmu Kościoła Katolickiego, ale z pewnością mówi, że zbawienia dostąpią nawet ludy, które o Jezusie nie słyszały. Tak więc mój Kościół nie obiecuje zbawienia jedynie dla swoich zauszników ;)

Bóg, który jest Panem Historii z pewnością przyszykował nam wszystkim drogę, na końcu której może się okazać, że najmniej ważne są nasze etykiety. I to nie pozostaje w sprzeczności z nauczaniem mojego Kościoła.
Święty Paweł, w hymnie o miłości pisze, że teraz widzimy niewyraźnie, jak przez szkło, szybę. Przyjdzie jednak czas, że poznamy twarzą w twarz.

Nie ma nic bardziej wartościowego, niż szukanie.
Powodzenia Magio!

Pozdrawiam serdecznie

Powietrze.

Tak naprawdę z nas ono schodzi.

Z pogardą, zapomnieniem, ułudą, hipokryzją, nadzieją.

Łazimy z koszyczkiem święconki.
Bo tak trzeba.

Dzielimy się jajeczkiem.
Bo tak od zawsze.

Międląc w myślach i słowach ludzi & obelgi.
Grzechy własne i cudze.

Zmęczenie..

Łomatkoiojczeorazwszystkieinne!

4 razy ta sama odpowiedź?

Faktycznie musiałam wyciągnąć Cię na manowce. :D

właśnie urodziła mi się córeczka ma początku Wilkiego Tygodnia, :-))))

Pozdrawiam!~:-)

ano, Wielkanocnie się zrobiło nad ranem Wielkiego Poniedziałku.
W takim momencie gdy widzisz rodzące się dziecko zdanie z Biblii: “Słowo stało się ciałem i zamieszkało pośród nas” nabiera niesamowitego, namacalnego znaczenia.

To co jest ideą.. staje się człowiekiem… .

Poprostu odjazd…. .

************************
“SZUKAĆ! To rzucić się w głąb samego siebie, zanurzyć się w poszukiwanie Boga;
wynurzyć się,
by szukać człowieka.”

i wszystkiego najlepszego z tej okazji.

No to teraz można powiedzieć, że ostatnie nieobecności tu masz usprawiedliwione:)

Pozdrawiam.
Panią Poldkową a szczególnie Poldkównę też oczywiście.

(Twoja?) Wizja wszechogarniającego determinizmu nieco przeraża. :)

Nie potrafię ubrać tego w słowa. Zresztą (IMO), to nie słowo było pierwsze. Słowo jest graficznym lub werbalnym przedstawieniem myśli. Słowo nie istnieje bez rzeczy i nie-rzeczy, nie istnieje bez kontekstu, nie istnieje bez myśli.
To myśl była początkiem… Jakoś tak.

Kiedy doszłam już do tego “wiekopomnego” :) wniosku coś się we mnie dokonało.
Piszę coś, bo dalej nie umiem ubrać tego w słowa.
Coś, jakby uświadomienie sobie własnej Świadomości. Nie, nie takiej pięciozmysłowej, przez małe “ś”, która pozwala mi odbierać i przetwarzać informacje/dane płynące ze świata materialnego i, którą ja nazywam Rozumem.
Coś, jakby wyjście poza Super Hologram.
Coś, jakby jestem wszystkim i wszystko jest we mnie.

A takie Coś musiało mieć swoje konsekwencje, w postaci odrzucenia przewodników, pośredników, obrzędów i rytuałów. Konsekwencje w postaci nowego pojmowania wolnej woli, i zdania sobie sprawy z niesamowitej odpowiedzialności jaką ta moja nowa wolna wola na mnie nakłada.

Jakoś tak.
Chaotycznie i po łebkach, bo nie odnalazłam jeszcze wszystkiego.
Zrobiłam dopiero jeden mały krok. Malutki.

No, to wystarczy tego bredzenia. :)

Pozdrawiam.