W każdym micie jest jakieś ziarnko prawdy. Jestem Syzyfem, czy nie? Najlepiej nie pytać i zyć bez świadomości. Jak już zapytasz, jaka będzie odpowiedź?

pozdrawiam

Wraca ze zdwojoną siłą. Staram się zmienić kierunek ruchu w moim zyciu.

Słowa mają wartość. Mogą być potężne – tego nie neguję. Miałem jeno wobec własnych słów taką krytyczną autorecenzję. No, dopadła mnie myśl, że słowa moje są jak słoma.

Ja dzisiaj czytałem o słomie (żytniej, pszennej) jako podłożu do uprawy boczniaka (i innych grzybów).

Tak mnie coś naszło, żeby uprawiać grzyby we własnym gospodarstwie. Dla własnych potrzeb na dobry początek. Jutro chyba zamówię grzybnię, bo znalazłem producenta. Śniegi zejdą z góry za dwa tygodnie. I chyba zacznę eksperyment-zabawę. Lubię grzyby.

A, swoje będę uprawiał na polanach drewna, nie na słomie. Słomę musiałbym kupić u sąsiada. A może da?

Najbardziej zainteresowała mnie informacja, że mozna uprawiać w ogrodzie (na działce) szlachetne borowiki oraz kilka innych leśnych gatunków. Zamówiłem już grzybnię. Jeżeli dobrze pójdzie, przekonam się najwcześniej na jesieni jak smakuja takie grzyby.

Jeżeli źle, wyrzucę w błoto 50 zł.

Jeżeli chodzi o trawienie grzybów, czytałem, że odpowiednio przyprawione mogą być dobrze trawione. Drugi warunek – trzeba je jeść w małych ilościach.

PS. Nie mam problemów z trawieniem grzybów, stąd to zainteresowanie.

to diś jakoś przypadkiem odświeżyłem se tekst Gre kulinarny pewien o grzybach.
Polecam tekst i komentarze:

http://tekstowisko.com/gretchen/56078.html

zakręcony jestem:)

1/3 maślaków plus 2/3 mięsa – zmielić i usmażyć. Wychodzą świetne kotlety mielone. W Twoim przypadku, skoro źle trawisz grzyby, proporcje mozna zmienić i dać np. 1/10 maślaków. Nie wiem, spekuluję.

Wiesz, ja dopiero zaczynam eksperymenty na mojej działce. Wypróbuję równiez metodę Twojego sąsiada. Może nie trzeba kupować grzybni – może wystarczy pójść na grzyby do lasu i zrobić to, co Twój sąsiad.

Za dwa tygodnie (?) będę sadził trochę (kilkadziesiąt) jodeł i świerków

Dzisiaj zamawiam, za tydzien szykuję drzewo i słomę. W kwietniu odpalam uprawę. Czekam do września lub do maja na owoce.

Ja dzisiaj tylko czytałem, żeby nie wykonywać na mojej działce syzyfowych prac ogrodniczych.

No szukam, jak tu zagospodarować hektary.

Ale jodły i świerki w nadleśnictwie zamówię w przyszłym tygodniu, bo w marcu trzeba sadzić.

Mam na działce sporo dębów – podobno pod nimi rosną prawdziwki. Chciałbym sprawdzić.

Gdybyś się dała zaprosić na czyn spoleczny, miałbym ci ja to i owo do posadzenia… Ech, marzenia ściętej głowy…

Dałabym, dała (się zaprosić), ale nie w marcu, bo właśnie urlop zaległy kończę, czyli wymówkę mam :)
Ale zobaczyć mogę, jak rosną, kontrolę jaką przeprowadzić...

a propos przyjeżdżania, to ty pamiętaj o majowym zjeździe w Lublinie:)

Bo nadchodzi wielkimi krokami, jak wiadomo:)

bo to dobra i piękna Pino organizuje:), no ale będzie ciekawie pewnie: jak na razie wiem, że ma być dorcia (w końcu stamtd jest), Docent (tyz ma niedaleko), ja (jak dożyję:)), Gre, więcej grzechów nie pamiętam, ale lista jest otwarta, mniemam:)

..dopóty żyjesz.

no w Lublinie to ma być z tego co wiem, spotkanie knajpiane, wiec bez gospodarzy:), znaczy noclegi niepotrzebne, bo całonocny clubbing, chyba że Dorcia &Docent dobrymi ludźmi się okażą:)

A co do spotkania u ciebie, myślę, że mogłoby też wyjść:), chociż fakt, “warszawka”, to myśli, że my to już na koncu świata a nawet jeden dzień dalej w tym podkarpckim mieszkamy:0

pzdr

P.S. Zapraszam do mnie do bloga, całkiem ciekawą knigę opisałem.

Na Twoim blogu byłem, slad zostawiłem…tak, żyć zgodnie z duchem lenistwa.

wyspałaś się przynajmniej?

ale za sam dialog pod kościołem św. Józefa zostaniemy uroczyście wyklęte…

no

trochę, bo ja wszystko znam trochę i najczęściej z nieodpowiedniej strony.

W sumie.

Mitu Syzyfa Camusa oczywiście nie czytałem, jakbys mnie przypadkiem o przeczytanie go podejrzewała:)

Ale za to np. czytałem, co o różnych aspektach życia sądziła panna Jane Marple:)

Można zamienić go na krzyż.
Można przemienić w pustkę oświecenia.( Zapytaj Gretchen jak to się robi?)
Moim zdaniem, kamienia doświadczenia nie można porzucić w tym znaczeniu, że nasze życie jest po prostu doświadczeniem. Ale z tego wynika, że powinniśmy się zastanowić, jak doświadczać życia, żeby to doświadczenie przestało być kamieniem (kulą u nogi, kamieniem młyńskim u szyi…) a stało piórkiem anielskim lub kuflem złocistej ambrozji.
Gdy zmienimy perspektywę, otworzą się przed nami pewne mozliwości wędrówki przez życie bez kamienia.

Przyjmijmy na moment, że idea reinkarnacji nie została wyssana z brudnego palca. Człowiek rodzi się, żyje, wspina na szczyty swoich celów, przywiązuje do doświadczeń życia (ja, moje) a potem umiera. Idzie do Hadesu? Do jakiejś przechowalni dusz…by potem znów się odrodzić. Z chwilą odrodzenia niczego nie pamięta z poprzednich żywotów…Może dlatego tak jest, a ten mit o Syzyfie zawiera w sobie archetyp reinkarnacji.

Po co?

jak wie, że i tak na ostatnim odcinku się nie uda.

Naiwna nadzieja czy nieświadomość?

...w powiecie strzyżowskim, na pogórzu podkarpackim. I tu, w tym domku, mieszkam sobie ci ja od roku. Krajobrazy są ładne, ludzie dobrzy…

Gospodarzyć muszę się nauczyć, bo wstyd przed innymi chłopami ze wsi. A ręce lewe, nie wyuczone porządnej roboty…muszą się roboty nauczyć.

Rzut beretem? Chyba trochę dalej, jeżeli mieszkasz na lubelszczyźnie..

Ja nie powiedziałam, że na lubelszczyźnie jest moje miejsce...

Jest 27 km od Przemyśla.
Tam zawsze jestem szczęśliwa.

Jeszcze musiecie go strawić. A co, jak okaże się niestrawny.

Skomentowałem u siebie. Zapraszam. :)

Zaskakujesz mnie. Otwieram mapę w głowie. Na wschód od Przemyśla jest Medyka a za nią zielona Ukraina.

Główka pracuje, ale tępa więc nic nie wypracuje. Ot, zagadka. Miejsce najbliżej Boga, gdzie nieba ręką dotknąć można?

Tak, faktycznie…
nieba można dotknąć tu ręką....

Piękne krajobrazy, zwyczajni ludzie…

Krasiczyn, Fredropol, Arłamów…

Makowa, Nowe Sady…

Piękne to okolice, zajebiście piękne.

U mnie też piękne.

28 km na południowy-zachód od Rzeszowa, bardziej na południowy niż na zachód.

Strzelam, wymienię tylko kilka.
Wojtkowa,
Nowosielce Kozickie,
Wojtkówka,
Jureczkowa,
Ropieńka,
Liskowate…

Tych wiosek jest tu sporo. Patrzę własnie na mapę, ale to już ponad 40 km od Przemyśla.
Byłem w Arłamowie, przez niektóre z tych wiosek przejeżdżałem samochodem, starając się ich nie stratować.

Skoro coś dotknęło tu Twojego serca, musi być urocze. No, wierzę.

Ja na moją wieś przeniosłem się, gdyż coś mnie też wcześniej dotknęło. Chyba głupie marzenie, by mieszkać blisko natury.

To musi być Kalwaria Pacławska…

...rozczarowany…???

Ja jako znany ateista chrześcijański z chęcia bym się skusił, myślę o tym od lat i planuję, ale nigdy nie wyszło.

Do kalwarii Pacławskiej z TBG organizowana była pielgrzymka rowerowa kiedyś, 180 km w jeden dzień, miałem też jechać, ale tez nie wyszło.

Zresztą jak tak koło setki to spokojnie przejadę, więcej by mi moje lenistwo nie pozwoliło:)

Na Tarnicę...

Pewnie ducha bym wyzionęła, bo ja obrzydliwa mieszczka jestem.
Taka prawda.

Wszystko, co naturalne – przyprawia mnie o arytmię, choć lubię na urlopie odpocząć, ale wrócić do zgiełku.

A jak jeszcze wysiłek przy tym – dziękuję już dziś.

Choć zasiałeś mi ziarenko…

W tym roku raczej nie. Żona nie bedzie chciała się wspinać, a ja bez żony jak bez nogi (między nogami). No, czuję się jak kuternoga.

Na Tarnicy byłem kilka razy. Raz w Wielki Piątek. leżał jeszze śnieg.

A za rok? Kto wie.

Widzisz, ja mam swoje górki w okolicy domu, więc wspinaczki mi spowszechniały.

Bulwary Krakowskie nad Wisłą.

Liczę je już od pięciu minut…ach, wspomnienia.

jak miło, gdzieś ty była, jak cię nie było:)

Do klawiatury marsz i napisać coś proszę:)

tak jk zawsze zabawnie i bezpretensjonalnie:)