W lipcu tego roku New York Times opublikował artykuł profesora Benny Morrisa „Using bombs to stave off war”:

http://www.nytimes.com/2008/07/18/opinion/18morris.html

Tekst jak tekst – z jednej strony dramatyzowanie i straszenie Armageddonem, z drugiej sporo ogólników w rodzaju „wszyscy są przekonani, że”. Choć jak się zastanowić, to mogę profesora Morrisa zrozumieć: gdyby ktoś ogłaszał, że chce zetrzeć mój kraj z powierzchni ziemi, to też pewnie zrobiłbym się cokolwiek nerwowy. Żydzi słuchają takich deklaracji na okrągło, więc ciężko się dziwić ich podejściu.

Z typową dla czerwonych bystrością umysłu i refleksem, już po dwóch miesiącach zajęto się publikacją z NYT na moim ulubionym internetowym śmietniku, czyli portalu lewica.pl. Komentarz Jamesa Petrasa przetłumaczył Paweł Michał Bartolik.

http://www.lewica.pl/index.php?id=17449

No i to jest dopiero jazda, znacznie ciekawsza niż oryginał – na konflikt bliskowschodni i tak wielkiego wpływu nie mamy, za to poglądy propagowane przez polskich „lewicowców” skupionych na tym portalu mogą być groźne. Ewidentnie komuszki zebrane na lewica.pl pozazdrościły swoim kolegom z Lewicy Bez Cenzury i postanowiły pojechać po bandzie. Tamci powielili propagandę stalinowską piórem Łukasza Nowickiego (szkoda, swoją drogą, że jego doradzająca kobietom aborcję mamusia Wanda Nowicka nie zaświeciła przykładem). Co robić, skoro moskiewska wersja już zajęta? Podeprzeć się wzorcami wytworzonymi w latach trzydziestych w Berlinie.

Według Petrasa, Morris opowiada się „za ludobójczym atakiem nuklearnym Izraela na Iran, równoznacznym z zabiciem nawet 70 milionów Irańczyków – 12 razy więcej, niż żydowskich ofiar nazistowskiego holokaustu”. Jak dla mnie to cały artykuł z NYT był raczej deklaracją obaw człowieka, którego kraj ktoś chce zmieść z mapy i długą listą rzeczy, które mogą pójść nie tak. Fakt, ryzyko prewencyjnego uderzenia nuklearnego na Iran pojawiło się w tekście, ale jako opcja absolutnie ostateczna. Dość daleka stąd droga do opowiadania się za ludobójstwem, ale z drugiej strony, czerwoni nigdy nie słynęli z inteligencji tudzież umiejętności czytania ze zrozumieniem.

„Jest tajemnicą poliszynela, że Morris opowiada się za masowym, brutalnym wypędzeniem wszystkich Palestyńczyków.” – co mają Palestyńczycy do konfliktu z Iranem, nie pojmuję... Chyba, że chodzi o dehumanizację Żydów jako podmiotu politycznego – co skądinąd jest numerem przećwiczonym nieźle przez nazistowskie Niemcy. Ukażmy Izrael jako sprawcę wszelkiego zła, to nawet nikt nie mrugnie jak szalony karzeł rządzący Iranem wyda rozkaz do ataku. Prymitywny numer, ale nie takie bzdury już ludziom wmawiano. Lepiej tego nie lekceważyć, bo jak uczy historia – bolszewików też z początku nikt nie traktował poważnie.

Gdyby ktoś jeszcze miał wątpliwości skąd czerpie inspiracje pan Petras i propagujący jego wynurzenia redaktorzy lewicy.pl, powinny one zniknąć po następującej złotej myśli:

„obnaża to, w jakim stopniu “wyższe” kręgi kulturalne i dziennikarskie w USA zostały skażone wirusem syjofaszyzmu”

I w tym momencie przestaje być zabawnie, bo zaczyna być słyszalny stukot. Konkretnie stukot kół pociągu jadącego z transportem do Auschwitz. Syjonistyczne zagrożenie wynikające z kontroli Żydów nad światem … Było? Było. I co z tego… Do tej pory istnieją ludzie uważający „Protokoły mędrców Syjonu” za autentyk.

„totalitarne zapatrywania Morrisa stanowią część matrycy kulturowej, osadzonej głęboko w syjonistycznych sieciach organizacyjnych wraz z ich długimi mackami w kręgach kulturalnych i politycznych USA.”

O, to, to… Macki syjonistycznego kapitału też brzmią znajomo – kto ma czas, może sobie poszukać konkretnych historycznych odniesień. Tu punkt wyjścia do poszukiwań:

http://library.thinkquest.org/12307/propagan.html

„pozwolił dyskursowi ludobójstwa na wydostanie się z ograniczonego krwiobiegu syjonistycznych wyżeraczy do mainstreamu milionów czytelników amerykańskich.”

Prawda, że miodzio? Przywołany w tytule bohater powieści „Matka noc” nie powstydziłby się takiego tekstu w swoich propagandowych audycjach.

„Jasne jak słońce, że Morris jest ostatecznie, klinicznie, do szpiku kości obłąkany. To, że “The New York Times” opublikował jego ludobójczy bulgot, obnaża kolejne symptomy tego, jak potęga i bogactwo zdegenerowały życie intelektualne i kulturalne Żydów w USA.”

I już wiemy, na czym stoimy – tak jak zwykle bywa, ludzie którzy posiedli prawdę objawioną, nie dopuszczają do siebie najmniejszych wątpliwości. Izrael to Samo Zło wcielone, na razie jego oponenci nawołują tylko do bojkotu – ale Kryształowa Noc też nie wzięła się z sufitu.

Amerykę kontrolują Żydzi, którzy w ten sposób wpływają na losy całego świata. Aż szkoda, że lewica.pl jest niejako z definicji ateistyczna: gdyby nie to, może usłyszelibyśmy coś o chrześcijańskich dzieciach mordowanych w celu spulchnienia ich krwią ciasta na macę.

Żarty na bok. Ponad siedemdziesiąt lat temu, Adolf Hitler przeprowadził najbardziej przerażający eksperyment socjologiczny w dziejach: zaczynając od zmiany języka i pozornie nieistotnych posunięć, doprowadził do zmiany sposobu myślenia całego narodu. Odczłowieczywszy Żydów w oficjalnej propagandzie, niemiecki rząd bezkarnie wymordował miliony ludzi – a symbol oporu, na jaki zdobył się naród niemiecki, to trójka smarkaczy z organizacji „Biała Róża” i „bohaterski”
„antyfaszysta” von Stauffenberg. Można by pomyśleć, że ta potworna lekcja czegoś nas nauczyła – ale jak widać, nie do końca. Ktoś te przesycone nienawiścią teksty czyta, pewnie mruczy z aprobatą...

Pastor Niemöller był dość kontrowersyjną postacią o, powiedzmy delikatnie, barwnej drodze życiowej. Ale Duch wieje kędy chce i czasem iskra Boża błyska w każdym. W pastorze błysnęła w 1942, kiedy siedział w Dachau i napisał swój słynny wiersz

“Kiedy przyszli po Żydów, nie protestowałem. Nie byłem Żydem.
Kiedy przyszli po komunistów, nie protestowałem. Nie byłem komunistą.
Kiedy przyszli po socjaldemokratów, nie protestowałem. Nie byłem socjaldemokratą.
Kiedy przyszli po związkowców, nie protestowałem. Nie byłem związkowcem.
Kiedy przyszli po mnie, nikt nie protestował. Nikogo już nie było.”