Ponieważ zdążył Pan zamieścić kolejny komentarz, zanim zebrałem się do odpowiedzi, więc odpowiem na oba komentarze łącznie.

Usiłuje mnie Pan od czasu do czasu obrażać, a ja z Panem staram się łopatologicznie, tak by każdy zrozumiał.
Człowieka od zwierzęcia odróżnia dusza nieśmiertelna. Jeśli chce Pan dyskutować o człowieczeństwie, nie może Pan się chować za utożsamianie człowieka z jego ciałem. Takie stanowisko jest sprzeczne z nauczaniem kościoła, na którego naukę lubi się Pan powoływać. Jeśli chce Pan sprowadzić człowieka do poziomu bydlęcia i uznaje Pan, że biologiczna powłoka stanowi o istocie człowieka, to ma Pan rację. W momencie zapłodnienia jest to odrębny organizm biologiczny. niemniej jest to poziom bydlęcia, a dla mnie człowiek to coś jeszcze. Dlatego co pewien czas przypominam Panu o różnicy pomiędzy zwierzęciem a człowiekiem, a Pan twierdzi, że to jest wychodzenie poza ramy dyskusji. Czy Pan się zastanawia jakie konsekwencje ma Pana stanowisko?

kwestia: dzieci nienarodzone = życie niedorobione

Pan wybaczy ale wulgarnego określenia nie można zaliczyć w poczet rzetelnych określeń potwierdzających z życiem jakiej istoty mamy do czynienia od momentu poczęcia.

1. Sugerowanie, że cytuje Pan moją wypowiedź, gdy dokonuje jej interpretacji, jest zabiegiem nieuczciwym.
2. Nie widzę niczego wulgarnego w terminie „życie niedorobione”. Przy bardzo rygorystycznym podejściu do języka można uznać to za kolokwializm. Natomiast jest to stwierdzenie bliższe stanowi faktycznemu niż bełkotanie o nienarodzonych starcach.
3. Jeśli Pan lubi zapis matematyczny to powinno to wyglądać tak:
„dziecko nienarodzone” ≠ płód ≃ „życie niedorobione”
Oczywiście termin płód jest zdecydowanie najlepszy, niemniej jak długo Pańska strona używa terminu „dzieci…”, który jest zwykłą manipulacją, tak długo druga strona musi odpowiadać manipulacją odwrotną.

Niech Pan mi znajdzie jeden przypadek uznania poronienia (1÷6 miesiąc ciąży) za poród, a uznam, że należy nad tym argumentem pomyśleć. Poza tym, uznanie przez Państwo czegoś w ramach przepisów lewa prawa, nie wpływa na istotę rzeczy. Proszę więc się zastanowić nad sensownością używania tego typu argumentów.

Spieranie się o to, kiedy człowiek jest człowiekiem, a kiedy możemy mówić o organizmie jest istotą tego sporu. Jeśli Pan tego nie dostrzegł i nie rozumie, że jego natura jest filozoficzna, czy też ideologiczna, to co Pan robi w ramach tej dyskusji?

Opinie nawet najwybitniejszych „uczonych”, nie są argumentami. Pan przytacza swoje bądź cudze opinie, że ma Pan rację i chce żebym z Panem dyskutował. Proszę wskazać argument. Wtedy go obalę. Przykład argumentu Panu podałem. Jakoś nie zająknął się Pan na jego temat…
Nie wiem co ma Pan do znachorów, ale ja bym nie ryzykował pogardy dla wiedzy, której się nie rozumie. Zawsze będę pamiętał kobietę, która w programie Tonego Halika opowiadała jak znachor/szaman meksykański wyleczył jej kolano, którego nie miała prawa zginać, a w programie spokojnie siadała i wstawała. Co ciekawe, na zdjęciach rentgenowskich, już po zabiegu znachora, kolano nadal było strzaskane i niedolne do zginania się. Co Pan na takie dictvm?

Wiara w rzetelność adwersarza jest podstawą dyskusji. Pan wyrywa zdania z kontekstu i zarzuca mi brak rzetelności. Ja cytuję Pana wypowiedzi bez skrótów i nie muszę się odwoływać do argumentu braku wiary w Pańską uczciwość. Kto z nas lepiej wypada w świetle faktów? Proszę nie odpowiadać na to pytanie. To jest pytanie retoryczne.

1. Gdzie Pan wykazał, że autorytek zewnętrzny jest źródłem wiedzy i dobrym argumentem w dyskusji?
2. Przeczytałem bodajże pierwsze dwie z przytoczonych wypowiedzi „autorytetów” i po stwierdzeniu, że są to opinie bez merytorycznych argumentów darowałem sobie. Szkoda mojego czasu, na czytanie ludzi, którzy się z Panem zgadzają, a których nie będę miał okazji wyprowadzić z błędu. Pan ma szanse przejrzeć na swoje cudne zapewne oczęta, dzięki mojemu wysiłkowi. Oni nigdy nie będą mieli okazji czytać moich przemyśleń, a na pewno nie w wyniku powołania się na ich opinie przez Pana. Zatem niech Pan nie oczekuje zbyt wiele!

Medycyna zajmuje się leczeniem ciała. Wyjątek jakim jest psychiatria, nie zmienia znaczenia relacji człowiek – medycyna. Natomiast istota człowieka ma charakter niematerialny. Psychika nie jest ciałem. Człowiek nie jest organizmem. Czy to tak trudno pojąć człowiekowi odwołującemu się do nauki kościoła? A jeśli stwierdza Pan, że „człowieczeństwo nie jest terminem medycznym” to po jakie licho powołuje się Pan na lekarzy. Przecież to jest strzelanie sobie samobója.

Nauka mówi coś, jeśli jest to zdanie naukowo weryfikowalne. Opinie naukowców, szczególnie naukowo nieweryfikowalne nie są głosem nauki.
Przykładem nienaukowych stwierdzeń są wszelkie stwierdzenia czynione na gruncie psychoanalizy, która nie jest nauką. Tak się składa, że z metodologii miałem piąteczkę. :)

Nie dyskutujemy zdrowia płodów, tylko kiedy możemy mówić o człowieku. To nie jest temat medyczny. A profesor Środa jest przykładem osoby, która ma inne opinie niż Pan, a nie moim autorytetem. Można to zauważyć z jakim obrzydzeniem przywołuję ją. Natomiast mój stosunek do profesora Środa nie zmienia tego, że jej opinie są sprzeczne z Pańskimi. Zatem można znaleźć profesorów niepodzielających Pańskich poglądów, co było do udowodnienia. Ta profesor niestety zapamiętała mi się, a tak to bym musiał szukać jakiegoś przykładu w sieci. Niemniej są takie. :)

Medycyna w tym temacie się nie może wypowiadać, bo nie ma jak zweryfikować naukowo opinii na jakie się Pan powołuje. Konstytucja nie opisuje rzeczywistości i również nie jest dowodem czegokolwiek.

Proszę podać jakiś argument popierający Pański sąd o niedorzeczności „kryterium urodzin”. Bo organizm żyjący nad pęcherzem moczowym jest pasożytem, a po urodzeniu zaczyna żyć jako zwierzę wszystkożerne. To jest zasadnicza zmiana i nie ma żadnych sensownych argumentów by traktować te dwa byty jako jednakowe. Przykro mi, że biologia (nauka) jest przeciwko Panu.
Znów używa Pan argumentów ad personam. Czy ma Pan jakieś informacje, że usunąłem jakąś ciążę? A może chociaż namawiałem jakąś ciężarną na przerwanie ciąży? Może chociaż gdzieś opublikowałem pochwałę przerywania ciąży? Jeśli nie wskaże Pan takich faktów, to proponuję, by odszczekał Pan swoje insynuacje. To, że walczę o prawo kobiet do decydowania o sobie samych, to nie znaczy, że muszę uważać każdy z wyborów za słuszny. Znów zarzuca mi Pan swoje wyobrażenie nie mające niczego wspólnego z rzeczywistością.

Biologia człowieka, nie jest problemem filozoficznym. Bycie i stawanie się człowiekiem jest jak najbardziej tematem filozoficznym. Zatem kto z nas miesza porządki?
[quot]

Konstytucja potwierdza prawa a nie je nadaje – to subtelna różnica.

Kto Panu takich głupot naopowiadał. Zapisanie w konstytucji czegoś jest potwierdzeniem istnienia tegoż? Zatem zapisanie, że Rzeczpospolita jest krajem jednolitym spowodowało zniknięcie Kaszubów, Górali, Ślązaków i innych grup mniej lub bardziej odrębnych, dzięki czemu w Krakowie już nikt nie mówi „na pole” tylko wszyscy mówią „na dwór”. :) Przecież to są jaja z pogrzebu, a nie poważna dyskusja. (Bezpłatna oświata, powszechny dostęp do leczenia i co tam jeszcze nam „gwarantuje” konstytucja…)

Skąd wziął Pan taką definicję medycyny. Lekarz nie jest od zajmowania się fenomenem życia człowieka. Od tego są biolodzy zajmujący się w ramach biologii nauką o człowieku. Medycyna jest dziedziną stosowaną biologii, a nie nauką podstawową, taką jak biologia.

Sami pytamy, sami odpowiadamy. To, że pytanie i odpowiedź bez sensu, to nie szkodzi. Napisałem powyżej, jaka jest biologiczna różnica pomiędzy płodem a człowiekiem. Proponuję przeczytać i zrozumieć…

À propos czego ta wycieczka?

Oczywiście jest zabawne, że Pańskie rozumowanie jest nielogiczne.
1. Nie można traktować osoby jako życia niedorobionego. Tak jest traktowany płód. Właśnie Pan uzasadnił używanie terminu „życie niedorobione” nazywając płód osobą, oraz pisząc o „dziecku przed momentem urodzin”. To są manipulacje, a nie dowody racji.
2. Pomimo że w chwili urodzin stajemy się człowiekiem, nie jest to kwestią uznaniową zależną od widzimisię rodziców. To jest zjawisko biologiczne, które w przypadku człowieka ma dodatkowy duchowy komponent. Niemniej jajko tuż przed wykluciem jest jajkiem, a po wykluciu mamy do czynienia z ptakiem, żółwiem, krokodylem czy wężem. Sądzi Pan, że ktos te fakty musi akceptować?
3. Gdyby człowieczeństwo było nadawane, to rzeczywiście zależałoby od innych. niemniej Pańskie gdybanie nie ma związku z rzeczywistością i w żaden sposób z niej nie wynika. :) Kłopoty z logiką najwyraźniej.

1. Pana wierzenia są jasne. Trudno to nazwać nauką. Jedyni „specjaliści” przytoczeni przez Pana to lekarze, więc specjaliści od chorób ciała, a nie od człowieczeństwa. Zatem stanowisko nauki raczej jasne nie jest. Nauka w tej kwestii nie ma stanowiska.

Nie wiem dlaczego walkę o wolność kojarzy się Panu z lewicowością. Dla mnie zamordyzm, w tym obyczajowy, jest znacznie bliższy lewicowemu przekonaniu, że wie się jak uszczęśliwić ludzkość kosztem szczęścia poszczególnych ludzi. Zdecydowanie zakazywanie przerywania ciąży, jak i zmuszanie do czynienia tego, są dla mnie pomysłami socjalistycznymi, znaczy lewicowymi. Jedne chce wprowadzać lewica pobożna inne lewica laicka, ale jest to uszczęśliwianie ludzi wbrew nim. Czyste lewactwo…

Historia nawróconego grzesznika? Niech zostanie świętym. Nie ma to niczego wspólnego z uznawaniem prawa kobiety do decydowania o sobie. Gdyby pan doktor zaczął myśleć, jak zapobiec niechcianym ciążom, to byłoby interesujące. Walczenie z prawem wyboru kobiety, jest odrażające. Niezależnie od tego jaką decyzję kobieta podejmie.

Obawiam się, że od początku nie miał Pan wiele do powiedzenia, bo żadnego argumentu nie przedstawił Pan. Niemniej poćwiczyłem się w dyskutowaniu. :)

Pozdrawiam