Gdzieś coś było o pierwszej coca-coli. Moja pierwsza była w Bułgarii, kupiona w kiosku z nielegalnym importem z Turcji.
Pierwsze uderzenie smaku kokakolowego jest do dziś nie do przeskoczenia. Musiałbym chyba w kinie poprosić o syrop z którego robią colę.
Mam kilka pierwszych takich wspomnień.

Dawno dawno temu, w zamierzchłej przeszłości komunistycznej byłem pierwszy raz w chińskiej knajpie. W Paryżu. I to w jednej z najlepszych chińskich knajp. Miałem 15 lat. I pół. Obżerałem się płonącymi bananami, chrupiącą kaczką i zachlałem się winem ryżowym z kieliszków, które gwizdały podczas picia. Tych smaków, a może raczej tego wrażenia, porażenia smakiem chińskim do dziś dogonić nie mogę. Nigdzie na świecie.

Rok później, też we Francji, ale na prowincji, tam gdzie Camus Dżumę napisał, zjadłem pierwszą w życiu pizzę. Byliśmy chyba w 10 osób. Wszystko między 16-18. Ja bidok z komuny, a oni zamożne dzieci, niezbyt się uczące. I zamówiliśmy wielką pizzę, pamiętam anchois, oliwki… byłem w siódmym niebie. Jakieś 23 lata później mój syn jadł pizzę w tym samym miejscu. Powiedział, że pizza u tej starej baby śmierdziała szmatą.

Pierwszy kebab, jak to się mówi w Polsce, jadłem w Londynie. Na Bayswater, niedaleko YMCI, sprzedawany jak dziś pamiętam z okna. Mięso w kawałkach, pomidory i ogórki. proste- w rozciętej picie. Smak został na całe życie. Znowu nie do dogonienia.

Pierwszy hamburger. Po drugiej klasie liceum. Trzy miechy w stanach. Podróż autem przez cały kraj. Żarcie przy drodze… Hamburgery w McDonaldsie, KFC, naleśniki na śniadanie z masłem i syropem klonowym, hotdogi w kanjpach…. MATKO JEDYNA byłem w raju.
Trzy lata temu wziąłem córkę na objazd Ameryki bocznymi drogami ze spaniem w namiocie. Takiego żarcia już nie ma. McDonalds się zepsuł, zwykłych knajp z hamburgerami już nie ma. Wszystko zastąpiły wredne sieciówy. Koszmar kulinarny. Choć dwa lata temu w San Francisco jadłem pyszne żarcie chińskie blisko lotniska, w knajpie w której byli sami chińczycy i jadłem też w tamtej okolicy chińskie zawijane w liście sałaty lodowej. Bardzo to lubię, łatwo zrobić, podstawa sos HoiShin ( czy jak to się pisze).

Myślę, że podobne doświadczenia mogą spotkać tych, którzy na naszej klasie spotykają swoje sympatie z liceum i “rozczarowani” życiem “spotykają” się znowu. I nagle się okazuje, że to już panie bracie nie to samo. A i charakter ukochanego się zmienił...

Ale pamiętam też jak się pierwszy raz zakochałem w koleżance z klasy z podstawowki na wycieczce w Pieniny. Na szczęście szybko minęło. Wąsy jej urosły. Ale lepsze wspomnienie mam z pierwszego całowania się. W liceum, ja w pierwszej klasie ona w trzeciej (doświadczona osculatycznie), prywatka u niej, obok kina Moskwa, i leciało Dark Side of The Moon. No nie powiem, to mnie wprowadziło w zupełnie inny świat :) No tak, ale to akurat dało się przegonić, za to wspomnienie zostanie do śmierci. Majka miała na imię. ( TU UWAGA Podchwytliwa: Portugalczyk Osculati dlaczego tak miał na nazwisko??)

Pamiętam pierwszego szampana. Kupiliśmy w Samie obok z kolegami i otworzyliśmy nad Jeziorkiem. Wylaliśmy ruskiego szampana bo nam nie smakował. Wydało nam się, że skwaśniał.

Ciekawe, że te pierwsze doświadczenia często nijak się potem mają do tego, co nas w życiu spotyka.
Nie zmieniło się jedno:
16 lat, mam prawo jazdy, jadę Generalską. Zatrzymuje mnie Milicja. patrzą  ile mam lat. maksymalny mandat i słowa: – Młodych trzeba z ruchu eliminować. – Ta tendencja się nie zmieniła. Chcą dawać prawko młodym tylko na dwa lata, zabierać po pierwszym mandacie. Zamiast się zastanowić JAK UCZYĆ. Ale to inna rozmowa. Za to każde spotkanie z drogówką wygląda zawsze podobnie. “Panie X-iuszu/ku/amie, czy pan wie…”

Wszystko mija, wspomnienia zostają. Te niedobre często wypieramy. Zamazują się. Idealizujemy przeszłość.