Anonimowi Alkoholicy to nie jest najlepsza metoda radzenia sobie z alkoholizmem. Sam spotkałem się z przypadkiem „zapicia”, gdy zbyt długo nie ma nowych anonimowych…

Profesjonalna terapia to jedyne wyjście…

Pozdrawiam

odpowiem wieczorem teraz bowiem wzywają mnie obowiązki.

Odpowiem głównie polemicznie ponieważ ta forma odpowiedzi wydaje mi się sensowniejsza.

Zaczynam:

“Zdecydowana większość z nas niestety nie rozumie, że nawet niewielkie- prawie symboliczne – ilości regularnie wypijanego alkoholu przez pewien okres czasu również uzależniają.”

To zdanie jest zbyt radykalne. Gdyby Pan napisał “mogą stać się przyczyną uzależnienia w przyszłości” zgodziłabym się z tym. Przy tak ostro postawionej kwestii zgodzić się nie mogę.

“Czy podchodzi to pod definicję uzależnia? O ile nie można stwierdzić, że podpada pod „czystą” definicję alkoholizmu, to jakby nie patrzeć problem z uzależnieniem jest.”

Albo się da zdiagnozować uzależnienie albo nie Panie Marku. Powtórzę to, co napisałam u siebie: potwierdzenie występowania trzech co najmniej objawów spośród sześciu wymienionych w ICD-10 (kod F.10.2) daje podstawę do postawienia diagnozy uzależnienie.

W moim przekonaniu naciąganie tych kwestii jest nadużyciem. Nie można definicji uzależnienia rozciągać na zjawiska, które nim nie są.

“Oczywiście stopień uzależnienia od alkoholu zależy w głównej mierze od tzw. listy strat, to ona umiejscawia osobę z problemem, w jakim stanie, fazie choroby alkoholowej, znajduje się pacjent. “

To też nie jest takie proste. Ludzi pijących można podzielić na trzy grupy: pijących w sposób nieszkodzący ich zdrowiu, nadużywających i uzależnionych.
Już na etapie nadużywania, by można było je stwierdzić, trzeba znaleźć straty o charakterze psychologicznym lub zdrowotnym bezpośrednio związane z piciem.
Zatem sama obecność tych strat nie jest wystarczająca dla uznania kogoś za już uzależnionego.
Np. kierowca zatrzymany pod wpływem alkoholu podczas prowadzenia samochodu wcale nie musi być uzależniony, może być co prawda ale niekoniecznie.

I jeszcze dwie sprawy.

Program Anonimowych Alkoholików został do Polski sprowadzony przez terapeutów zajmujących się uzależnieniem i przez nich był początkowo propagowany, by później zacząć żyć własnym niezależnym życiem. Co dobrze i zdrowo.
Pierwsze programy psychoterapeutyczne powstawały w oparciu o Program 12 kroków AA, nosi to nazwę Modelu Minnesota. Było to jednak już dość dawno choć nadal w Polsce są miejsca gdzie terapeuci w tym modelu pracują.

Prywatne kliniki detoksykacyjne to biznes, w pewnym sensie jak każdy inny. Ich powstawanie świadczy w jakiejś mierze o zapotrzebowaniu rynkowym na tego typu usługi choć każdy z nas ma zapewnione takie odtrucie w ramach opłacanych składek na (wstrętny) ZUS.

Pozdrawiam

Mój kumpel Stachu mówi, że jest picie i picie. Picie nawet z przyzwyczajenia nie jest jego zdaniem uzależnieniem. On się wymądrza i mówi, że w psychiatrii jest taki test nazywany “testem białej kartki”. Jak się alkoholikowi w ostatnim stadium delirium pokaże kawałek czystego papieru, to on zaczyna bardzo płynnie go odczytywać, wyliczając wszystkie swoje obsesje i wymieniając nazwiska wyimaginowanych nieprzyjaciół. I od tego momentu zaczyna się alkoholizm. Albo i kończy. Niektórzy internauci czytają całkiem podobnie i zupełnie na trzeźwo. On jeszcze mówi, że jak nie ma jeszcze zespołu Korsakowa, to nie jest źle, ale czy to można mu wierzyć…?
Pozdrawiam serdecznie…

ja logikę formalną to miałem tylko przez moment na kursie, a o paradoksalnej nam nic nie mówili. Może temu, że ustrój był paradosalny? A Korsakowów (?) to jak mrówków (sic!) Fakt!
Pozdrawiam dzisiaj bez dodatków :)

do ogólnych pozdrowień.

Panie Andrzeju, ten Stachu to arcyciekawy człowiek, urzeka mnie swoją filozofią życia, a Pan umiejętnością mówienia za niego
Ukłony dla wszyskich odwiedzających to miejsce, lekko zacienione

Stachu jest niezły aparat, ale ma momenty skromności i mówi, że to dzięki mojemu gadulstwu on wszedł na salony Internetowe. A ja się sprężam i nawijam, bo on jest jednak trudny :)
Pozdrawiam…

Tym razem nie będzie polemicznie, trudno. Kobieta zmienną jest…

“alkoholizm jest zjawiskiem niebezpiecznym.”

Ależ oczywiście, że tak. Każde uzależnienie jes potencjalnie śmiertelne przecież. Nigdy nie było, nie jest i nie będzie twierdzenie czegokolwiek innego.
Jestem jedynie, i to własnie z powodu poważnego traktowania uzależnienia, zwolenniczką nie wmawianie problemu ludziom, którzy go nie mają, przestrzegania tych co jadą przy bandzie i zachęcania do zmiany drogi tych, którzy już są poza cienką czerwoną linią.

I najcięższe walki staczałam wcale nie z ludźmi uzależnionymi lecz z tzw. środowiskiem. Na szczęście idzie ku lepszemu.

“Temat nie jest ciekawy, praktycznie nie ma pod tego rodzaju publikacjami żadnej dyskusji. Ciekawe dlaczego jest aż tak ‘wstydliwy’”

Pan to pisze przekornie.
Dyskusji nie ma bo może nikogo to nie ciekawi? Może nawet nie musi w końcu?

Tak sobie myślę Panie Marku, że ja to jestem praktyk a nie teoretyk. Teoria mnie jakoś mniej pociąga. Jeszcze do tego jestem praktyk radykalny w elastyczności.

Jeśli temat jest jednak wstydliwy to pewnie też dlatego, że dotyka ważnych lecz równocześnie bolesnych kwestii.

Komuś wyszło w badaniach, że statystycznie w każdej polskiej rodzinie był lub jest jakiś uzależniony i to tylko biorąc pod uwagę uzależnionych od alkoholu.

Oto skala problemu…

Pozdrawiam wzdychając po powrocie z pracy

ja to aż się wstydzę powiedzieć, co on powiedział, jak mu przekazałem to Panine: – “Co te dziewczyny we mnie widzą?” Proszę mu wybaczyć to zarozumialstwo. A w sobie niezły jest… Jak się prężył cały przy mojej gadce. Najszerszy grzbietu mi chciał nawet pokazać, a nawet triceps. Takie ziółko.
Serdecznie pozdrawiam…

Pani pisze, że Pani jest praktyk, a nie teoretyk, a nie wie Pani, że metodologia jest bezsilna wobec męskiego ego?

Zainteresowanie każdej z pan upoważnia, ba – zmusza do zadania pytania w formie zwerbalizowanej przez pana Stacha, a uprzystępnionej tu przez Pana Andrzeja.

Pozdrawiam Panią teoretycznie, nucąc uwerturę do Koscieja nieśmiertelnego

Wobec męskiego ego bezsilna jest metodologia, psychiatria, psychoterapia, farmakologia, medycyna niekonwencjonalna, lobotomia, religie, i dalij tam co Panu do głowy przyjdzie.

A nawet kobieta jest wobec męskiego ego bezsilna, choć... może nie do końca… Czasami…

Jest tylko jedno co może zadziałać. Zgadnie Pan?

A Panowie?

to pól cegły działa całkiem nieźle

Ale ja jestem przedwczorajszy dosyć

Pozdrawiam, oczekując na prawidlową odpowiedź

Brzmi ona: córka.

Córka to jedyne na świecie, w tym jedyna kobieta która może i umie, do tego skutecznie, poskromić męskie ego.

Może być też wnuczka.

Jak jest i córka i wnuczka to ja już nawet nie chcę myśleć.

Pozdrawiam tryumfalnie

No jak Pan się złośliwi, to co jutro powie Pan Andrzej?

Pozdrawiam nocą

najważniejsza jest dla mnie od 6 lat wnuczka. Kiedy miala trzy latka chciała ode mnie gumę do żucia, nie miałem, spojrzała na mnie wyniośle i powiedziała: nie lubię chłopaków co nie mają mocy. Wsiadłem na rower i podrałowalem do spożywczaka. – Masz moc, powiedziała przymilnie i od tamtej pory mam zawsze moc. Stachu mówi tak: – Dzieci są czasami dobre, czasami złe, wnuki są tylko dobre. Chociaż mówi i tak: – Nie da ci ojciec, nie da ci matka, tego co dać ci może sąsiadka…

Pozdrawiam…

Tak, rzeczywiście ma Pani rację – ostatnio faktycznie sporo mówiło się na ten temat. Kolorowej prasy niestety nie czytam, nawet nie wiem co jest na okładkach. Zastanawiam się czyja i jaka to była kampania?
Zdaje się, o ile dobrze pamiętam, że chodziło o ochronę płodu. Tak, sporo nawet tego było; dziennikarze co i rusz podawali (łapanka) kolejne przypadki podpitych kobiet w ciąży. Włączyli się do tej akcji lekarze ujawniając zatrważające dane z porodówek

Pisze Pani, że kobiety są wytrwalsze… Doskonale wie Pani, że wy kobiety z natury jesteście bardziej odporne na stres, ból, znoszenie codziennych trudów, odczuwanie chłodu, głodu i kilku jeszcze innych takich tam…

Pozdrawiam serdecznie

o alkoholizmie kobiet, to pamiętam na pewno jeden (a pewnie było ich więcej ) tekst z ,,Polityki”, wg mnie cąłkiem dobry, no, ale merytorycznie nie mogę tego ocenić.
Więc nie tylko kolorowa kobieca prasa się tym zajmuje

Pozdrówka

to nie jest tak, że tylko kolorowa prasa się tym zajmuje! Kolorowa prasa czasem coś o tym problemie napisze. Jest sporo innej prasy “branżowej”, która problem przedstawia w sposób merytoryczny, ale że temat jest ślizgi (piją wszędzie na urzędzie, w szpitalach, sądach i sejmie, dziennikarze moczymordy i aktorzyny ochlaptusy) lepiej się nie wychylać.

Pamiętam jak podczas takiej jednej kampanii, organizowanej przez CIK, pewien urzędnik (skutecznie) zadział aby z bloku w Gdańsku (niedaleko jednego z urzędów) zdjąć wielki baner z napisem „Bo zupa była za słona”
Kretyn był przekonany, że ta akcja była wymierzona przeciwko niemu. A problem rzeczywiście gościu miał spory. Jak się okazało, znęcał się psychicznie na żoną i dwiema dorosłymi córkami.

Aaaaa taaaaam…

Co będę marudzić?

Mam niejasne wrażenie, że to wszystko (jakoś tam) padło w moim poprzednim tekście na ten temat, a jeszcze wyraziściej w rozmowie z Arturem pod nim (znaczy pod tekstem, nie pod Arturem).

Gdyby Pan tam zajrzał w wolnej chwili…

ale przypomniałem sobie o wielkim szoku, jaki przed laty kilkoma (albo i wcześniej) przeżyły Niemcy, gdy opublikowano dane dotyczące alkoholizmu u kobiet, a także jego formie (kobiety o wiele częściej piły skrycie, do lustra). Dane były rzeczywiście przerażające.

Pozdrawiam serdecznie

Kobiecy styl picia taki właśnie jest: samotnie, po pracy, wieczorami.

U nas jest dokładnie ten sam dominujący model.

Pozdrawiam dziękując, że się Pan odezwał

:)

Mam Panu opowiadać o Arturze Nicponiu?

Szło mi o naszą rozmowę, która jest o tu:

http://tekstowisko.com/gretchen/54655.html

Wiele tam poruszyliśmy ważnych kwestii. Rozmowa jest długaśna ale może Pana zainteresuje.

A dzieci nie bywają kobietami?

Pozdrawiam zdziwiony