Pani teraz sama do siebie mówić będzie?

Bardzo ciekawy ma Pani objaw. Ciekawe co Pani bierze…

Pani uważa, że jak ma wiedzę (to wiem) i rację (to podejrzewam), to ktoś się tym przejmie?

Pani zwykła polemizować z ludźmi, którzy nic nie wiedzą, poza tym, że mają rację. Ale to wiedzą na pewno.

I po co Pani tam chodzi, czytać takie rzeczy. Ja wiem, że ciśnienie paskudne, ale niech się Pani kawy może napije, co?

To tyle odnośnie częsci artystycznej.

*

A poważnie, to mam pytanie. Próbowałem ostatnio pewien tekst napisać i mi nie wyszło, bo się za głupi okazałem.

I proszę wybaczyć toporne słownictwo. Nie znam się, OK?

Pytanie jest takie: czy da się postawić tezę, że uzależnienie (glównie chodzi mi o alkoholowe, ale przymusu nie ma) jest dodatnio skorelowane z przypadkami manii prześladowczej?

Pewna rodzinna historia mi po głowie chodzi i spokoju nie daje.

Polecam się łaskawej uwadze

dobry tekst, tyle, że mam wrażenie, że szkoda czasu, ten pan jest odporny na wiedzę.
I to nieważne jakiejd dziedziny to dotyczy.
Poza przekonaniem o swej wartośći, misjonarstwem zaciekłym przeradzającym się niekiedy w groteskowe pokrzykiwania, pogarda dla inzcej myślących i swoimi fantomami nie ma nic do zaprezentowania.
Choć nie, zdarzyło mu się kilka fajnych, literackich kawałków napisać, gdy jakims cuudem wydostał się z niewoli pisania o lewactwie.

W sprawie tego tekstu miałem mu napisać, że zanegował całą wiedze medyczną, psychologiczną, psychiatryczną itd., ale stwierdziłem, że w sumie po co to pisać.

On jest z tych, o których pan Yayco pisał, z ,,wiedzących”, więc niech wie i niech mu go ta wiedza cieszy.

Kurde, zastanawia mnie na jakiej podstawie ludzie są tak megalomańscy? Nie pamiętam żadnego tekstu wpsomnianego autora, w którym by pokazął swą specjalistyczą wiedzę w czymkolwiek.
Zna się na wszystkim za to.
A jak ktoś zna się na wszystkim, to w sumie tak jakby się nie znał na niczym.

Pozdrówka

P.S. Przepraszam, że może wpis zbyt ad personam, ale jakoś złośliwie nie mogłem se odmówić.

,,I po co Pani tam chodzi, czytać takie rzeczy. Ja wiem, że ciśnienie paskudne, ale niech się Pani kawy może napije, co?”

Trochę odniosę do siebie, chodzić pewnie nie przestanę, ale muszę zlikwidować konto, by mnie nie kusiło do komentowania tam.
Bo ja nie tak jak nasz szanowny macho Arturo N. człek słaby i uzalezniony od wszystkiego, co się da i od komentowania w S24 nie wiedzieć czemu się czasem (ale coraz rzadziej nie moge powstrzymać)

A by rozluźnić atmosferę, mogę wrzucić żartobliwą radę z ,,desperate Housewives” jak najlepiej pozbyć się nałogu?
Poprzez drugi nałóg:)

tylko prosze z Igłą delikatnie, bo znowu nam się zapadnie on w sobie i zamilknie na dni długie i ponure ., które bez Igielnych wizji jeszcze dłuższe i jeszcze bardziej ponure będą.

Pozdrówka

to żadne jest odkrycie, Jeszcze jak Pana na świecie nie było, tośmy, z kolegami prawo wykryli takie, że suma nałogów musi być stała.

Przez lata praktykowałem z powodzeniem. Najśmieszniej mi wyszło rzucenie palenia. Bo suma mi się utrzymała.

A co do tamtego, o czym tu poniekąd mowa, to patrz Pan, że ja jakoś sobie dałem rade. Fakt, że tam tylko za komentatora robiłem, marginalnie.

Ale nie brakuje mi tego. Ale też faktem jest, że nie mogę sobie pozwolić, jako choleryk. Pan człowiek jest znanej spokojności i z każdym może rozmawiać tak długo, aż tamten sam się przyzna, że jest głupkiem.

Ja takiej siły już w sobie nie mam. Zaraz mam ochotę takiemu napisać, że głupek. A nie wypada.

Pozdrawiam zazdrośnie

nie wiem co mówią doktorzy, ale moim zdaniem, to co Pan napisał, nie ma żadnego związku z tym, co ja tutaj napisałem.

Potrzebuję wiedzieć czy istnieje naukowo dowiedziony związek miedzy nałogiem a manią prześladowczą. Niby jak tak na Pana popatrzę, to sobie zdanie wyrabiam, ale pewności nie mam. Więc pytam. Kogoś, kto przypadkiem może wiedzieć. Albo, cholera wie, może i nie przypadkiem.

Na tym poprzestanę, bo Grześ za Panem prosił.

Pozdrawiam, nieco rozczarowany

Panie Yayco, to wynika tylko, że pan se jeździsz po swojej stronie boiska a ja po swojej.
Na wrotkach.

Pozdrawiam zmęczony nieco.
I być może dlatego pan nie rozumiesz.

Na moje oko to Pan nie jesteś choleryk. Pan jestes sangwinik.

A co do reszty to niech sie Pani Gretchen wypowiada. Albo Pan Maciejowski:-)

Pozdrawiam jeszcze poniedzialkowo

Ponieważ jako cwany sukinsyn pracowałam do tej pory to zaraz zacznę odpowiadać dopiero.

Jak ja Panów pozdrawiam!

Gdybym ja zechciała odpowiedzieć Nicponiowi na Jego tekst o kobietach i mężczyznach to by dopiero było. Ho ho ho!

A co do mówienia do siebie, to czemu nie? Przynajmniej rozmawiam z kimś kto mnie rozumie…

I łażę tam przez to całe Tekstowisko cholera. No ale fakt, że ciśnienie podnosi. Lepiej niż kawa.

Teraz poważnie odpowiadam na zadaną przez Pana kwestię:

Otóż mania prześladowcza w przebiegu uzależnienia od alkoholu jest zjawiskiem jak najbardziej występującym.

Przybiera ona różne formy w zależności od sytuacji i zaawansowania uzależnienia.

Dwie najczęściej spotykane formy:
zespół Otella – znaczy się do nieprzytomności rozbuchana a jednocześnie niczym nieuzasadniona zazdrość o partnerkę (może to być żona na ten przykład) przejawiająca się nadmiernym (delikatnie powiedziane) kontrolowaniem tejże.

Czymś podobnym są stany lękowe pojawiające się w ostrym przebiegu stanu abstynencyjnego. Wszyscy na mnie patrzą, wszyscy wiedzą itd.

A! No i jest jeszcze psychoza alkoholowa stanowiąca powikłanie w przebiegu zespołu abstynencyjnego. Może dawać podobne historie jak w manii prześladowczej. Najbardziej niebezpieczne.

Pozdrawiam zaciekawiona do czego Panu ta wiedza…

To co piszesz to widzę i się z Tobą zgadzam.

Coś pamiętam, że w piątek moi pacjenci rzucili że ja to jestem dobra na każdą życiową okoliczność i odpowiedziałam im, że terapeuta dobry do wszystkiego jest do niczego :)

Ja nie chcę Artura do niczego przekonać. Nawet nie chcę Mu wykazać jak bardzo się myli.

Uważam jednak, że jeśli w sieci pojawiają się takie teksty jak Jego powinien się pojawić tekst-przeciwwaga. Bo jednak ktoś te nasze myśli zebrane czyta. I dla czytelników to napisałam.

Nie jestem i nie będę zalogowana w salonie, więc to była jedyna droga.

zaniepokoiłem się:

,,ten człowiek w końcu zmusi mnie do działań o charakterze zbliżonym do wyrusowych”

CO to są działania zbliżone do wyrusowych?
Chyba nie chodzi o kolejne odejście stąd?
Mam nadzieję.

Nie chodzi o odchodzenie. No coś Ty!

Pamiętasz kwestię przekręcania nicków?

Pamiętasz…

O to mi idzie.

Jerzy Maciejowski przegina straszliwie. Jak mnie weźmie to ino dym pójdzie.

czaję, znaczy kumam, znaczy pamiętam.

dziękuję za respons.

Częściowo zaspokoiła Pani moją ciekawość. Chodziło mi jednak o inną formę zjawiskową manii prześladowczej. Taką mianowicie, kiedy ktoś, kto nie potrafi sobie poradzić ze swoim życiem, wini za wszystko inną osobę, upatrując w niej źródła wszelkiego zła. Miałem taki przypadek w rodzinie i szukam ogólniejszej klamry.

A co do tego tam, co to Pani wie, a wszyscy rozumieją, to nic się nie da zrobić. To jest dość łagodny przypadek trolla wszystkowieda. Łagodny, bo czasem nawet napisze coś z sensem, ale ważniejsze dla niego jest trzymanie się kurczowo włąsnej racji i pozytywny efekt szybko ginie. Pierwiastek trollizmu tkwi zaś w tym, że się jego Pani nie pozbędzie.

Nawet jak ktoś mu wprost napisze, że gadać z nim nie chce, to on i tak przyjdzie. A jak Pani jemu powie, żeby czegoś nie robił, to on to zrobi trzy razy. Na wszelki wypadek.

A jak Pani napisze jemu brzydkie słowo, to rozpocznie debatę nad tym jak się ono pisze, a jak (jego zdaniem) pisać się powinno. Masakra.

Nie ma na to rady. Trzeba ignorować, cierpliwość ćwicząc.

A co do diagnozowania. To ten przypadek przypomniał mi pewną anegdotę. Pani ma pamięć jak słoń, to pewnie Pani pamięta, ale na wszelki wypadek przypomnę, że chodzi o raport, który sporządził przodownik policji, po obchodzie ulicy Targowej. W 1932 roku.

A w raporcie napisał:

“Z bramy doszły mnie odgłosy stosunku pozamałżeńskiego”.

Przyzna Pani, że nie każdemu jest dany taki aparat diagnostyczny.

Pozdrawiam tonizująco

O co innego mnie Pan pyta zatem.

To o czym Pan pisze to jest schemat powszechny jak samo uzależnienie.

Mniej więcej idzie to tak.

Wbrew temu co się powszechnie sądzi na podstawie obserwacji (niekoniecznie uczestniczącej) człowiek uzależniony (dajmy na to od alkoholu) pije chociaż nie chce pić.

To picie przynosi mu określone kopy w zadek i one z różnych stron przychodzą. A to od rodziny, a to od pracodawcy, a to od własnego w końcu organizmu.

Te wszystkie nieprzyjemne bodźce zostawiają ślad w postaci poczucia winy, wstydu i takich tam nieprzyjemnych uczuć, których każdy z nas wolałby nie doświadczać, więc człowiek uzależniony też by wolał.

Ale doświadcza.

Bo pije nadal.

I w tym wszystkim, żeby chronić swoje picie ten człowiek musi sobie to wszystko jakoś uzasadnić, wyjaśnić.

Najprostszym sposobem jest znalezienie sobie wroga. Kogoś kogo się obwini i przerzuci na niego całą odpowiedzialność za własne życiowe nieszczęścia, które z kolei dają wspaniałe usprawiedliwienie dla dalszego picia.

I tak w kółeczko.

Takim wrogiem może być wszystko: lewactwo wszechświatowe czy prawactwo wszechświatowe, ale najczęstszym wrogiem jest najbliższa osoba.

Niestety nazbyt często ta najbliższa osoba kupuje tę wizję chorego świata i zaczyna szukać w sobie odpwiedzi na pytanie, co ze mną jest nie w porządku, gdzie popełniam błąd. Zaczyna czuć się winna…

No, ale to jest już druga strona zagadnienia.

Pozdrawiam Pana zachęcając w razie co do dalszych pytań...

Jest Pan zupełnie nie na czasie!

Teraz jest inne motto, jakże znaczeniowo odległe od poprzedniego.

Teraz hasłem przewodnim Arturowego bloga jest….

“Katolicyzm nie jest dla mięczaków!”

Pozdrawiam stojąc na baczność

Wątpię, żeby Artur miał siostrę.

Gdyby miał nie wymyśliłby takiego hasła. No ale to tylko moje refleksje…

W sprawie TXT to proszę sobie w wolnej chwili przeczytać mój tekst, o ten:

http://www.tekstowisko.com/gretchen/53046/zespol-uzaleznienia-od-txt-uje...

Może część odpowiedzi Pan odnajdzie :))

Pan mnie atakujesz a nawet zachodzisz ze skrzydeł.
Uuuważaaaj.

Ja jestem zazdrosny o wszystkie fajne kobitki, co to nie są moje, a są fajne.

I najpierw pan piszesz do p.Gretchen, że nie jest cwanym sukinsynem a potem, że ma pamięć jak słoń.
Nie bądź pan taki politpoprawny, chyba jak słonica co nie wygląda/brzmi najlepiej ale przynajmniej po polsku.
Nie mówiąc o tym, ze w świecie słoni panuje matriarchat a pan przecież jesteś samiec alfa.

Haaa.

to pan Zenek mnie zmylił, ten co to pana zagaduje.
Bo jak pan sam widzisz ja do boju z marszu wchodzę i atakuję.

To sie nazywa bój spotkaniowy w podręcznikach.

Bo pan tu się rządzisz pod moja nieobecność, na dodatek kobiety miejscowe do zagrody zaganiając.
Taka pani Magia, na ten przykład, to do tej pory przez pana płacze.
A ja musiałem nr komórki zmienić bo jej mąż mnie z panem myli.

Proszki to ja przed snem biere.

A tera to ja se placyk udeptuję, czekając na pana, jak se już pan cóś napiszesz.
I na sposobność czekam, do wyprowadzenia ataku, lornetując z góry upatrzonych pozycji.

I nie myśl pan se, że będzie letko.

Czyli Pani uważa, że nie można się oduzależnić czy można, bo już nie kumam?

Dobrze, że pani się już z mężowskiej i Yayczynej opresji wyrwałaś.
Nawet poprzez terapię robót fizycznych.
Skutek się liczy.

A jakby to na wagony węgla przeliczyć?
To na ile wyjdzie?
:)

całkowicie intuicyjna czyli wyssana z palca.”

akurat to normalka u białego człowieka :D

“Takich głupot nie czytałam już dawno.”

proszę poczytać inne notki b.cz.

a tak btw textu to doszedłem do wniosku że nie jestem od niczego uzależniony … czasami tylko nadużywam

“Kto pyta wielbłądzi”

Odpowiem Ci oczywiście, ale chwilowo ziemia mi się pali, wyjeżdżam itd więc trochę to potrwa.

Napisałam tem tekst w odniesieniu do Twojego i zwróciłam się w nim do Ciebie. Zauważyłeś?

Zrobiłam to dlatego, że wiem że możesz nie tylko tu wejść i przeczytać, ale też odnieść się do tego co przeczytałeś.

Szkoda, że nie przestrzegasz pewnych zasad, które dla mnie akurat są dość oczywiste i wygłaszasz złośliwe opinie o mnie i tym co przeczytałeś u siebie. Szkoda, że zamiast gadać na temat jedziecie sobie tam teraz w salonie po mnie.

To jest baaaardzo łatwe jak ktoś nie ma szansy odpowiedzieć.

To jest bardzo łatwe i bardzo mało honorowe.

każdy człowiek jest inny i jeden zamknie się w chacie, zrobi prywatny detox i przetrzyma, a drugi się zachleje, zaćpa albo powiesi.

patrząc na twórczość białego człowieka odnoszę wrażenie, że to niesamowicie zadufany w sobie typ. z takich co to wszystko wiedzą i na wszystkim się znają. od stosunków międzynarodowych (patrz wiekopomne teorie o sojuszu Bolandy z Moskalami) po terapię uzależnień.

żałosne

>sajonara

“Skąd się biorą alkoholicy czy palacze rzucający swój nałóg z dnia na dzień? Wyjątki od reguły? Czy terapie uzależnionych od hazardu czy seksu prowadzi sie poprzez leczenie farmakologiczne?”

np ci górale co przysięgają na jakiś obraz czy innego bałwana :). a co do drugiej części to chyba nie trzeba być fachowcem w typie białego człowieka żeby odróżnić istotę uzależnienia od C2H5OH od nałogowego grania w pokerka na pieniądze :) ...

“Kto pyta wielbłądzi”

czego Pani oczekiwała?

Moim zdaniem, to co nastąpiło było jedyną możliwą i dostępną reakcją. Niektórzy tak mają, a Pani tego nie zmieni.

Nawiasem mówiąc nie ma przeszkód, żeby się Pani tam zarejestrowała, skoro chce się Pani z nimi gadać.

Podobnie jak można wyrazić przyśpieszenie w wiorstach. Na zdrowaśkę kwadrat.

Można. Tylko po co?

Pozdrawiam, życząc rozrywkowego wyjazdu

Co do tego, że ja wiem, a Tobie się wydaje.

Tak sobie policzyłam, że gdzieś tak 1/3 życia spędziłam jak dotąd na zgłębianiu tematu. Studia, staże, książki, szkolenia i te wszystkie nudne i wielu do szczęścia niepotrzebne nudziarstwa. To raz.

Dwa, że oprócz wyżej wymienionych to jeszcze mam coś co się nazywa praktyką, a co inaczej można nazwać uczeniem się od samych uzależnionych. I znowu sobie szybko policzyłam, że to są tysiące godzin przegadanych w skali tylko jednego roku. A było ich trochę więcej.

Dodaj sobie jeszcze drugie tyle przeznaczone na rozmowy z rodzinami tychże i masz mniej więcej jakiś obraz.

Reasumując to daje mi dość solidne podstawy do tego, żeby móc ocenić ile wie osoba z którą rozmawiam, albo której tekst czytam.

Z wielu powodów ludzie się różnią. Wiedza na określony temat może być jednym z kryteriów.

Twoja teza jest taka, że uzależnienie nie istnieje. Z tego wysnuwasz drugą tezę, że kwestia leczenia to pieprzenie w bambus, bo wystarczy sobie powiedzieć “NIE”.

Stawiasz pytanie:

“proszę o jakiś przykład uzależnienia, które jest nie do przezwyciężenia przy pomocy silnej woli i jednoznacznego powiedzenia sobie NIE.”

Nie ma na nie prostej odpowiedzi.

Uzależnienie to z jednej strony to wszystko co się wiąże z działaniem substancji (czy zachowania) na organizm w sensie fizjologicznym, a z drugiej skomplikowany kocioł psychologicznego bałąganu w człowieku.

Dodaj sobie do tego, że całe to uzależnienie ma charakter zaburzenia postępującego co oznacza, że z czasem jest coraz gorzej.

Dlatego u alkoholików głęboko uzależnionych następują nieodwracalne zmiany organiczne, które nie dają szans na powrót do takiej jakości życia jaką miałaby ta sama osoba rozstająca się z alkoholem odpowiednio wcześniej.

Wiesz, że u alkoholików zmienia się metabolizm?

Że u seksoholików orgazm działa na mózg podobnie jak alkohol czy narkotyki?

Że mózg uzależnionego działa inaczej na poziomie neuroprzekaźników czyli elektryki?

Przy czym samo odstawienie substancji czy odmówienie sobie jakiegoś rodzaju zachowań to tylko wstęp do zobaczenia własnego wewnętrznego spustoszenia.

Picie, ćpanie, seksohlizm, hazard czy cokolwiek innego to tylko środek do celu. To są jedynie sposoby.

Oczywiście są ludzie, którzy sobie z tym radzą sami. Jest jednak wśród nich bardzo wielu, którzy działają połowicznie – odmawiają sobie tego co robili dotąd i wydaje im się, że jest po sprawie. Najczęściej nie jest.

To jest istota uzależnienia. Dlatego niewiele ma to wspólnego z silną wolą.

Dlatego łatwiej jest skorzystać z pomocy niż zmagać się samemu.

Żeby była jasność. Ja nigdzie nie napisałam o konieczności korzystania z pomocy psychoterapeuty. Nigdzie też nie pisałam co myślę o polskim systemie pomagania uzależnionym. Ani o tym jak powinen być finansowany.

Nie zgadzam się z postawionymi przez Ciebie tezami. Tyle.

Na Ukrainie jest podobno jakaś ikona, do której ludkowie pielgrzymują.

W szczególności uzależnieni ludkowie.

No i niektórym pomaga. Jak naszym Góralom.

Na festiwal Pani pojechała? Śpiewać Pani będzie? Ja to chcę koniecznie zobaczyć i usłyszeć!

Pozdrawiam niecierpliwie

ale przed oczami pojawiły mi się postaci z satyrycznych rysuneczków Ha-Gi. Oto tekst z jednego z nich: dwie panie rozmawiaja o życiu. Podobno wyszłaś za mąż. Czy to lepiej? – pyta jedna z nich. Lepiej może nie, ale częściej – odpowiada druga.

Pozdrawiam serdecznie

a skąd Pani wie,że śpiewać nie umie i z dżentelmeńskiego WSP Lorenzo się pani śmieje.
Pan Lorenzo przypuszcza,a Pani w śmiech ładnie to tak mężczyzn obezwładniać z miejsca?

Pozdrawiam serdecznie

Rozumiem, że robię tu za „czarny lud”. Pani wola. Niemniej jestem bardzo ciekawy, skąd przyszło Pani do głowy, że zajmuję się diagnozowaniem na tekstowisku. W nawiązaniu do omawianego tekstu, to pewnie jest to diagnozowanie nałogowe.

Ja nie mam urazu do diagnozy, być może, dlatego że wiem ile można osiągnąć dobrą diagnozą.

Zamierzałem napisać coś odnośnie meritum wpisu, ale przeszła mi ochota. Może Pani zdiagnozować dlaczego…

co konkretnie w moim postepowaniu jest niehonorowe? To, że skwitowałem twoje pustosłowie określeniem tego jako pustosłowia? Czy w jakis sposób bylas kneblowana u mnie na blogu? Czy udaremniłem ci zamieszczenie tam komenta? Czy wreszcie napisałem cos innego u siebie niz napisałem tutaj?

Pozdrawiam

Jaki do cholery konflikt interesów?

Twoim zdaniem onkolodzy wymyślili nowotwory?

Nikogo na siłę do siebie nie zapraszam.

Co więcej, gdyby to ode mnie zależało zlikwidowałabym procedurę zobowiązania do leczenia. Każdy ma prawo sobie pić, ćpać i co tam jeszcze chce nawet jeśli w związku z tym zakończy życie wcześniej niż mógłby.

No chyba, że zaprzeczysz też problemowi tych ludzi, którzy dobrowolnie przychodzą i sami uznają, że go mają.

Chyba, że chcesz podważać wiedzę medyczną, psychologiczną i psychoterapeutyczną.

Dobra.

Odwal całą wiedzą tzw. naukową.

Nie ma tego.

Zostają ludzie.

Oni uważają, że mają problem. Subiektywnie tak uważają. Ich rodziny myślą podobnie. Wszyscy mają dość a gość z jakiś powodów sobie nie radzi.

Ty powiesz, że nie ma jaj. Że jest ciamajdą i ochlapusem bez podstawowych możliwości decyzyjnych.

Powiesz mu tak i co?

Co się zmieni?

Najczęściej nic.

Sądzisz, że ja jestem od głaskania?

Na jakiej podstawie?

Nieważne. Nie jestem od głaskania.

Nie jestem też od bicia.

Pewnie mi nie uwierzysz, ale do terapii trzeba mieć jaja.

Wszystko zależy od tego jaki masz cel. Jeśli tak sobie pogadać to super tylko to rzeczywistości nie zmienia. Dalej ci ludzie, rodziny itd.

Jeśli natomiast celem jest to, żeby chociaż jednemu i jego rodzinie się zmieniło. To co Ci przeszkadza, że skorzysta z pomocy?

Twojego opierdolenia albo mojej pracy?

Każdemu wedle potrzeb.

Wszystko co pomaga ma sens. Ktoś chce zapitalać na Ukrainę do ikony? Proszę bardzo.

Ktoś chce sobie wszyć w tyłek toksyczną substancję? Proszę.

Ktoś chce… itd.

To wszystko zależy od celu, że się jeszcze raz powtórzę.

Pewnie np. schizofrenia też nie istnieje, bo nie ma takich wirusów czy bakterii.

Artur, jak reagujesz, kiedy ktoś, nie mając żadnej wiedzy, a doświadczenie mikre w porównaniu z twoim, zaczyna się wymądrzać o hodowli koni, prowadzeniu biznesu etc?

To były dwa moje kolejne pytania do Artura…

No ale dzięki, nie będzie na mnie.

Zalezy od tego, co mówi.

w co ja sie bawię, np. sobie zaanalizuje fragment twojego komentarza:

,,wbrew pozorom nie prawda. Z tego co się zdążyłem zorientować do przezwyciężenia DOWOLNEGO problemu potrzebne jest uzmysłowienie sobie: – samego problemu – własnej kondycji w konfrontacji z tym problemem – znalezienia jakrótszej (choćby była najcięższą) ścieżki do tego problemu pokonania – wyznaczenia sobie jasno sprecyzowanego celu”

Po pierwsze uświadomienie sobie nawet problemu nic nie zmienia, można wiedzieć, że np. z powodu paklenia umrzesz za pewien czas, bo masz raka i palić dalej.

Poza tym sa różne osobowości, ty uważasz, ż jak powiesz, :,,Kurwa, weż się w garść” i go zbesztasz i mu uświadomisz problem, to on się weźmie, a wcale nie, są osoby, którym akurat brutalne postawienie sprawy wcale nie musi pomóc, moze zaszkodzić.

Czesto ludziom, którzy mają poważne problemy np. są w depresji , mówienie takie jak ty proponujesz to może sprawę akurat pogoraszyć tylko.

P.S. Z powalajacą argumentacja nie wyskoczę, bo akurat nie mam obowiażku nic chęci w kazdej sprawie agumentować, szczególnie jak się na czymś nie znam:)

pzdr

ależ wyskoczyłeś, tyle że z prezentacją nieumiejetności czytania ze zrozumieniem.
Otóż, w zacytowanym przez ciebie fragmencie mojej wypowiedzi stoi jak byk, że potrzebne są 4 rzeczy, żeby mozna było itd.
Ty natomiast analizujesz to w ten sposób, że bierzesz jedną z nich (choć wymagane są 4) i dziwisz się, że nie zawsze działa.
Martwię sie o te dzieci, których jestes nauczycielem.

o co z ta pomoca chodzi? ze niby wstyd pomocy szukac? ze niby od razu trzeba sie i od pomocy od razu uzaleznic? (tej co mam pomoc z innym uzaleznieniem zerwac) ze zaraz ciamajda, slabeusz, wymoczek jaki, bo sie w morde trzasnac nie potrafi czy za jaja zlapac i z nalogiem rozprawic sam? a co za znaczenie ma, czy czlowiek z nalogiem zerwal sam, z boska czy z ludzka pomoca? to jakos inaczej wazy czy jak?

nie zamierzam cię przekonywać w żadnym temacie, a tym bardziej w temacie moich kompetencji w czymkolwiek lub ich braku, bo w ogóle cię one nie powinny interesować.
A jak chcesz, to się martw za innych, twoja sprawa.
A do reszty mi sie odnosić nie chce, bo mnie nudza takie bez sensu przepychanki.
A to co chciałem wyrazić wyraziłem, nie musisz tego rozumieć.
Mimo wszystko pisze głownie dla siebie.

tzn, ze co – tylko jesli sam swoja Chomolungma zdobedziesz/nalog pokonasz, jestes gosc, twardziel, a jak skorzystasz z pomocy, to i tak masz szanse tylko chwile cieszyc sie ladnym widokiem?
Nie dysponuje zadnymi statystykami, ale mysle, ze znalazlyby sie przyklady ludzi, ktorzy zerwali z nalogiem sila wlasnej woli, by potem do niego wrocic, jak i takich, co skorzystali z pomocy, by wyjsc na prosta i nigdy nie stoczyli sie ponownie w dol. Ty zakladasz (a przynajmniej tak mi sie wydaje), ze kazdy korzystajacy z pomocy sie od niej uzaleznia, ze terapie/terapeuci produkuja slabeuszy. A ja uwazam, ze oznaka wlasnej sily moze byc zdanie sobie sprawy z wlasnej slabosci i zwrocenie sie o pomoc – w koncu nie musze o nia prosic na kleczkach i we lzach. I ze terapia moze mnie uczynic silniejszym, a nie rozmemlanym i uzalajacym sie wiecznie nad soba, zdanym do konca zycia na innych.

w Twoich wyjasnieniach. Piszesz do Gretchen, ze czlowiek silny nie wpada w nalog, ze trzeba miec slaba wole, zeby sie do stanu upodlenia doprowadzic, ale zeby z niego wyjsc z sukcesem potrzeba silnej woli.
Ja uwazam, ze mocarzy nie ma – takich co to zawsze i wszedzie, w kazdych okolicznosciach, wobec kazdego problemu stana z podniesionym czolem. Jak do tej pory wiekszosc swoich demonow, depresji, problemow moglam zalatwic sama (no dobra, z tymi paznokciami mi nie do konca wyszlo).Ja sie nie ogladam na innych, problemy biore na swa watla klate i ide do przodu, ale jednoczesnie wiem, ze na ten Mount Everest to bym jednak z windy skorzystala.

rowniez milej imprezy zycze :) ja sie oddale w domowe pielesze za matke i zone porobic :)

Otóż ja się z tym właśnie nie zgadzam, że nałóg=słaba wola.

Nikt o zdrowych zmysłach nie chce mieć tego problemu. Nikt nie może przewidzieć gdzie go ta ścieżka zaprowadzi.

To dlaczego jedni ludzie się uzależniają a inni nie, jest wynikiem bardzo wielu czyników. Tak sobie czasem myślę, że zbyt wielu by móc dać jednoznaczną odpowiedź.

Więc moim zdaniem nie ma to żadnego związku z silną czy słabą wolą.

Wiadomo, że jeśli zaczynasz pić (ćpać) przed okresem dojrzewania czy w jego początkach masz znacznie większą szansę na uzależnienie, co wynika z tego że organizm inaczej wchłania alkohol. Mała dawka dla dorosłego to już duża dla nastolatka.

Dodatkowo, jeśli zaczynasz się odurzać to wpływa to również na Twoje funkcjonowanie w sferze myślenia i przeżywania emocji. I potem (załóżmy) po iluś latach budzisz się z tego wszystkiego i zupełnie nie masz pojęcia kim jesteś.

Ale czy taki dzieciak chce się uzależnić? Pewnie, że nie.

Nie ryzykuje tylko stuprocentowy abstynent :)

Pytasz gdzie są granice w nadużywaniu pomocy?

Każda terapia prowadzona profesjonalnie ma początek i koniec. Po tym wszystkim człowiek ma iść dalej bez terapeuty.

Ja sama bardzo dużą wagę przykładam do tego by trwało to tyle ile trzeba, nie za długo i nie za krótko. Kiedy widzę, że pacjent zaczyna się jakoś nadmiernie ze mną jako terapeutą związywać rozmawiam o tym.

Artur pisał o wielokrotnie powracających na terapię alkoholikach. Zdarzają się takie osoby. Jak wszędzie. Czy można odmówić im pomocy? Moim zdaniem nie można, choć mam czasami wielką pokusę :)

A Twoje porównanie do nauki obcego języka bardzo mi się podoba. Nadzwyczajnie adekwatne.

Pozdrawiam i wybacz, że tak długo czekałeś na odpowiedź.

...trzeba uważać na siebie, by nie przegapić tej cienkiej linii…
:)

mam pytanie: czy widziałą Pani film Rok diabła?

To taki film z Pani branży. Poniekąd.

Bo mi się przypomniała Nohavicova Teorie Alkoholického Kopce.

Tu jest ona wyłożona: