otwierając oczy:)

“...Kochanie jeszcze tylko ten tekścik Jareckiego i juz Cię puszczę do komputera”
“ Czekaj, bo mi tu grześ zasmędził i muszę mu odpowiedzieć”
“Idę na obiad…nie yayco wysmażył tekst, no papa jedzonko…”

i wiele wiele innych, niestety…:)))

pozdrawiam

_{Prezes , Traktor, Redaktor}

Hmmm…a ja tylko nocą tu mogę dotrzeć, bo mój szanowny małożonek cały czas śledzi wasze wpisy.

Ach te uzależnienia…jak miłość i inne doznania..

Pozdrawiam serdecznie.:D

“A tutaj to staremu lepiej blogować, bo ciszej spokojniej jest.”

To, to ja rozumiem.
Jeszcze nie do końca rozumiem, dlaczego w ogóle staremu blogować się chce. I młodemu zresztą też. Czy to przypadkiem jakiś ersatz dyskusji przy brydżu nie jest? Albo podczas spaceru? Albo, excusez le mot, w łóżku?

Zamiast, a nie obok?

merlot

Doświadczenie pokazuje, że w towarzystwie uzależnienie rozwija się nadzwyczaj pięknie.

Zainspirował mnie Pan więc może napiszę u siebie tekścik ku profesjonalnej diagnozie problemu.
Dokonawszy jej na swoje prywatne potrzeby, uzyskałam odpowiedź twierdzącą.

O czymś to jednak świadczy, że pół dnia przesiedziałam u Jareckiego inne czynności przekładając na za chwilę...

No i ten Pański nick…

świetnie to pan opisał.
ja ostatnio (chociaż w sumie już od dłuższego czasu) to np. nie moge filmu obejrzeć wiecej niz pol godziny, bo zatrzymuje i sprawdzam jakie nowe teksty w S24 i w TXT, tak samo po jakichś 30 stronach książki i tak w kółko.
Masakra, nie podoba mi się to, wcale, ale to wcale, ale uzaleznienie nie przechodzi już od dłuższego czasu.
Wprawdzie S24 tera zmniej, ale TXT za to.
Więc znowu cały dzień stracony, jak nie piszę, to komentuję, jak nie komentuję, to czytam albo wszystko to naraz.
No masakra.

pzdr

O piatej nad ranem?
Chyba tylko tyle, ze na nauke nigdy za pozno a wiele mozna sie tu nauczyc.
I nawet gdyby pan Yayco, jak to sie wyrazil, chcial mi ktoregos dnia “kulturalnie skopac dupe”, to wole cos takiego niz dostac lomot od chuliganow;)

No i doigrałem się.
Z tą pamięcią, znaczy się. Zespół dr. Gretchen już mi się na rozum rzucił. Winowajcą mojego pierwszego komentarza to Pan Lorenzo był
(“Sam tego chcialeś, Grzegorzu Dyndalo”), a Pani w swojej łaskawości wyczerpującej odpowiedzi udzielić mi zechciała. I to jako druga, po panu s e r g i u s z u.

Ale pewnie ze względu na nick, za matkę (siostrę, córkę;-) chrzestną merlotowania została Pani uznana.

Let it be…

merlot

To pan wykopałeś te latopisy na korze brzozowej?
Czy może w najeździe Iwana brałeś udział, jako człowiek starożytny?
Igła

niby blisko, ale jak zawsze kulą w płot.

Latopisy to ja zakopywałem, a nie odkopywałem, co zaś do Iwana, to w zasadzie tak, pytanie jeno którego Pan masz na myśli.

Bo takiego, dla naprzykładu Kality to nikt nie lubił w rodzinie i wszyscy mu wytykali, że zanadto oszczędny w sobie, jakby co najmniej ze stalicy Wielkopolski pochodził. A szeptana propaganda szła dalej nawet i pisała na murach Iwan – Lajkonik.

Trudne były czasy zbierania ziem ruskich, trudne…

Stefan Wiechecki, odnosząc się do reklam Wyborowej na stadionach, w latach siedemdziesiątych, doszedł do wniosku, że jest to przekaz ukryty, do polskich lekkoatletów skierowany: Nóżka wyżej, wódka bliżej

Jak zamienię nóżkę na słonko, a wódkę na wino to mam jak raz. Za trzy tygodnie rozsądzę. Albo będzie gorzej, albo dramatycznie lepiej.

Jak będzie gorzej, to TXT zarzucę. A jak nie, to nie.

Pewnie zabrzmi to dziwnie, ale ja mam nieco inne podejście do TXT, czy innych blogów. Fakt, że jest to rodzaj uzależnienia potegowany dużą ilością spedzanego czasu przy klawiaturze, a przyzwyczajenie druga naturą.

Ja po prostu chcę pokazać, że możliwe jest samodzielne myślenie i to często w opozycji do powszechnie obowiązujących poglądów.
Mało tego; sądzę, że jest to obowiązek. Bo brak wyrażania swej opinii skutkuje traktowaniem jak bezwolne bydło. I chyba nie jest to niczym nowym.
Monopol informacyjny “dużych “ mediów prowadził do ogłupienia. Teraz jest jakaś przeciwwaga.

Ocena działania jest tylko funkcją różnorodności. Jeśli forum zostanie zdominowane przez jedną opcję staje się nudne. Czasami wręcz potrzeba tekstów “pobudzających”. Bo po pewnym czasie popadamy w rutynę i lepiej pójść z psem na spacer niż “dyżurować”.

Zresztą. Mnie to nie grozi, bo żona i tak daje mi “szlaban” na kompa i to wyrażany coraz bardziej stanowczymi metodami z użyciem przemocy (werbalnej) włącznie. Bo wiosna idzie i trzeba zająć się powaznymi sprawami.

I chyba trzeba pomyśleć o różnych sposobach spędzania czasu. To korzystne. Bo jak to gdzieś zostało napisane: “ A jak nie posłuchata to dostanieta po łbie. Czego sobie i Wam życzę, a co daj Boże. Amen”

Co racja to racja.
Ale jak nawet rozumiem racje i sposób myslenia osób o przeciwnych pogladach, to tylko we mnie uczucia wzbierają.
Niemniej jest to tez doskonala forma korygowania własnych pomysłów. Ale dyskusja się kończy kiedy któryś kolejny raz trzeba wyjaśniać ten sam problem.
Co do reszty zgoda.

Jeśli można się wtrącić:

Ale nie przestawaj być kobietą. I nie pisz, że tym, czym zajmuja sie kobiety, zajmujesz sie od dawna. To chyba nieprawda. Nie wierzę.
Pozdrawiam

Zaniedbać można tylko sprawy ważne. Nie sądzę, żebyś to robiła. A sprawy nieważne to się bez skrupułów pomija. Lub olewa, jakby wdzięcznie stwierdzili niektórzy z nas.

Ja raczej rysuję i projektuję niż piszę. Poza tym często zajmuję się tym, czym zajmują się kobiety (i nie chodzi tu o plotkowanie).

A z blogowaniem wpadłem tak samo jak Ty, tylko trochę później.

Uściski

merlot

Borsukowi i xipetotecowi odpowiedziałem i myślę, że pewna nić porozumienia zacznie być zauważalna.
Co do tematu dla żony i borsuczych ataków (sa groźne, bo to takie niepozorne, ale w norę nie da sobie nadmuchać), to chodzi za mna temat : “ Jak Żydzi podbili Amerykę”.
Ale to chyba esej na pióro grossowej miary.
Teraz jestem tu w przelocie, bo rozpocząłem walkę z eine na S24 w sprawie podważenia Teorii Względności. Na razie kwestionuję doświadczenia Wheelera.
A jestem dopiero po drugim piwie. Jak dalej dobrze pójdzie to zmienie świat (i okolicę).
Najlepszego