Samael w niedzielny poranek? Niezły perwer. Lubię takie.

o rany … faktycznie .. to dziś będzie pokuta… mam nadzieję ze wielebny odpuści :P

i jak … lepiej? ;-)

nieźle sobie deduknałem.

Czy takie postawienie sprawy nie skłania ku wizji, ze szatan to pojęcie abstrakcyjne, a nie fizyczny Lucyfer (nomen omen pan Światła)

Zgoda

Tu mam wątpliwość czy to nie wentyl bezpieczeństwa dla naszego sumienia. Zrobiłem źle, bo mnie Lucek zwiódł. Czy na prawdę jest niezbędny szatan do tego by człowiek czynił zło?? Nie sądzę, więc istnienie szatana może być tylko sposobem na lepszą ilustrację zła. Personifikując zło łatwiej jest nam przyswoić jego istnienie.

Coś jak z Duchem Świętym. trynitarianie uważają, że jest to jedno z wcieleń Boga, a unitarianie uważają za abstrakcyjną siłę, energię, którą Bóg pomaga ludziom zrozumieć istotę Boga.

szatan mógłby być siłą, która nas oddala od Boga. Nie osoba, ale nasze wewnetrzna energia popychająca ku złu.

Bóg nas obdarzył wolną wolą. Możemy wybierać między dobrem i złem albo między Duchem Świętym, a Szatanem.

Do czego jest potrzebna wiara w spersonifikowanego szatana? Czyż nie dałoby się go obciąć brzytwą.

To zalezy na czym się opieramy. Ja na teologii Biblijnej która jasno mówi, że zło weszło na świat przez zawiść diabła będącego ojcem kłamstwa. Więc to jest zasada przyczyny i skutku – jak w klockach domino.

Z tym, że Duch Świety – opierając się na Jezusie jest konkretnym Duchem z konkretnymi przymiotami: rozum, mąrość, męstwo, itd. a nie ślepą energią.

Siła jest skutkiem działania jakiejś jednostki. Jeśli siła działa rozumnie – pochodzić musi od rozumnej istoty. Skoro zło działa konkretnie – przeciw Bogu więc pochodzi od źródła zdeterminowanego konkretnie.

Możemy działać na podobieństwo Boga albo szatana – dla mnie takie określenie celniej trafia w sedno celowości naszego działania. Z tym, że ludzie takich wyborów nie podejmują. Kierują się albo egoizmem albo altruizmem, miłością albo interesownością, wyrozumiałością albo nienawiścią... . Więc działają albo w Duchu dobrym albo złym – duchu dobrym abo złym wobec człowieka.

Wiara w szatana może potrzebna nie jest ale przekonanie, że jest taki styl postępowania i życia który obraca się przeciwko temu który tak żyje. Jeśli to ktoś jest w stanie zrozumieć jest już blisko życia na podobieństwo Boga.
Złe życie jest zawsze destrukcyjne w ostateczności dla tego który tak żyje tak, jak zgaszenie światła zawsze powoduje ciemność. Jest przyczyna, musi być skutek. Chociaż w sprawach ducha dzieje się to powolutku i niezauważalnie.

Uznanie istnienia złych istot mnie osobiście uczy roztropności i ostrożności, a nadto zaufania wobec przykazań Bożych. Gdyż tak naprawdę siły zła to nie hallowen ale realna inteligencja, przebiegłość i zła wola by człowiekowi złamać życie na zawsze.

Pozdr.

************************
polecam: http://prowincjalka.salon24.pl/56865,index.html

ale zło to coś więcej niż brak dobra.
tak jak dobro to coś więcej niz brak zła.

A interpretacja, że zło to brak Boga to moim zdaniem strasznie wygodna jest dla katolików i chrześcijan.
Więc mozna pójść krok dlaej i stwierdzić, że wszyscy co wierzą to dobrzy sa a ci co nie, to źli.

Poldku.
Powiem tak.
Ja jestem zły
I wiem o tym.
I próbuję walczyć. I są dni, gdy jestem jakby w zawieszeniu.
Aramaggeddon?
Może o ten chodzi?

To nie Einstein.

Przypowieść, którą Pan przytoczył, to istota chrześcijańskiej teodycei czyli próba rozwiązania problemu obecności zła w świecie stworzonym przez Boga.

To święty Augustyn.

Zło to czysta negacja, to brak dobra, wszystko co istnieje – istnieje dzięki Bogu, więc wszystko co istnieje jest dobrem. Zło nie istnieje w tym znaczeniu w jakim istnieje dobro. Jest jego brakiem.

Konsekwencją takiego ujęcia jest wniosek, że nawet diabeł jest dobry, o ile istnieje.

Problem w tym, że wbrew temu gdzie zmierza Państwa dyskusja wolna wola wedle św. Augustyna zawsze jest przyczyną zła, w tym sensie, że każda decyzja, która jest suwerenną decyzją człowieka, jeśli nie ma swego źródła w Bogu jest zła. Zło jest wynikiem wolnej (czyli niezależnej od Boga) woli. Człowiek postępując zgodnie z wolą Bożą postępuje dobrze, gdy wybiera sam – zawsze wybierze zło.

pozdrawiam ak

To prawo decyzji dla człwoieka może być zarówno wybawieniem jak i przekleństwem.

Tyle, że wedle św. Augustyna wybór suwerennie ludzki, samodzielny wybór dokonany przez człowieka, będzie zawsze przekleństwem.

Człowiek decydując sam – zawsze wybierze zło.

To skutki jakiegoś tragicznego wydarzenia u zarania dziejów, kiedy to nas skutek upadku człowieka, ten w sposób nieodwołalny skazał się na potępienie. Dlatego natura człowieka, a co za tym idzie, jego wolne wybory są bezdyskusyjnie złe. Zawsze.

Dlatego Bóg jako nieskończenie sprawiedliwy skazał wszystkich bez wyjątków na wieczne potępienie.

Jednakże Bóg jest także nieskończenie miłosierny i mocą swojej arbitralnej decyzji cześć z potępionych wyróżnił i ocalił obdarzając ich łaską. Nie nam, grzesznikom dociekać przyczyn boskiej decyzji – nie jesteśmy w stanie nawet ich ogarnąć, a co dopiero zrozumieć. Dobre uczynki, dobroć, świętość są widocznym skutkiem działania łaski, a nie jej przyczyną.

Tak w wielkim uproszczeniu wygląda teoria podwójnej predestynacji, która w swoich skrajnych interpretacjach prowadziła do przekonania, że Jezus nie za wszystkich umarł na krzyżu (Kalwin).

Podsumowując – wolny, ludzki wybór, gdzie człowiek może wybrać między dobrem a złem to zwalczana przez Augustyna i potępiona przez Kościół doktryna pelagiańska.

Tak przez wiele wieków wyglądało oficjalne nauczanie Kościoła.

pozdrawiam ak

W tym zdaniu jest błąd.

Ja w tym zdaniu błędu nie widzę.

Ale żeby jasno powiedzieć, o co mi chodzi, powiem inaczej.

Pelagianizm wierzył w zdolność człowieka do dokonania realnego wyboru między dobrem a złem. Pomoc Boga jest niewątpliwe bardzo istotna ale zdolność do wyboru dobra i odrzucenia grzechu nie jest wynikiem niezawodnej i nieopartej łaski.

Mówiąc inaczej, człowiek jest zdolny (Pelagiusz odrzucał przekonanie Augustyna o nieodwracalnym skażeniu człowieka i obciążeniu go wieczystą winą) do realnych wyborów moralnych, jest zdolny samodzielnie do odrzucenia zła.

pozdrawiam ak

Zdanie które Pan anpisał – bez komentarza, sugeruje, że Augustyn i KK wogóle uważa, że cżłowiek nie jest w stane dokonać dobrych wyborów.

Niby może ale nie jest to wybór realny skoro zawsze wybierze zło? Bez niezawodnej i nieodpartej łaski człowiek samodzielnie nie jest zdolny do wyboru dobra.

Bo po co smierć na krzyżu skoro człowiek sam może dokonać całkowitego zła lub dobra.

Po to aby umożliwić zbawienie tych, którzy poprzez swój upadek skazali siebie na wieczne potępienie. bez śmierci na krzyżu taki wybór w ogóle nie byłby możliwy.

pozdrawiam ak