Mnie już nie poniewiera. Dała sobie spokój po tym jak anioł Gabriel przyprowadził do mnie madrą i kochającą kobietę.

Dała sobie spokój, gdy ja doszedłem do prostych wniosków, że miłość po to istnieje jako najmocniejsza moc, by się jej poddać i po prostu kochać. Bez oczekiwań, bez złudzeń, że to takie ważne…

Nie wiem, co mnie jeszcze czeka na ścieżce odkrywania miłości? Może pustka po odejściu bliskich osób, może niemożność wywiązania się z moich obowiązków wspierania bliskich osób, może to a może tamto…tu nie ma żadnych rzeczy, które można wykluczyć.

Ale…kto mówi, że ma być łatwo? Miłość przychodzi i zostaje na dobre i złe, chyba że ją wyrzucimy z naszego serca. A wyrzucamy ją prawie zawsze, gdy zamiast ukojenia przynosi ból.

ciepło pozdrawiam