Yayco dostanie jakieś pierogi za to, smaczne i krakowskie.
Zaraz tu się zlecą. Tu niejeden, że tylko wymienię Igłę, jak coś przeczyta o dygnięciu, to zaraz biegnie, a potem tak czy tak mi powie, że Gretchen to z pewnością jest jakiś profesor albo nawet generał w stanie spoczynku.
3maj się! Pozdrawiam

jacek [dot] jarecki63 [at] gmail [dot] com

.

z przyjemnością witam kolejną panią na Tekstowisku.
Mam nadzieję,że panująca tu atmosfera wzajemnego szacunku i wyrozumiałości spodoba się Pani.

Pozdrawiam i życzę sukcesów

.

tak to człowiek całe życie się uczy.

Dygam z wdzięcznością, buzia w ciup. Tylko podołka nie ma, bo portki mam na sobie, więc i z małdrzyka tym razem muszę zrezygnować.

Cwana kobita, to jejmość Dulska była. Proszę pana.
Tak mi się to skojarzyło po pańskim wpisie, w którym pan wokół stołu zaiwaniasz a Lorenco ruchem kieruje.

Igła

Pan straszysz i straszysz. A to, żeby nie porównywać, a to, żeby nie nabierać, a to, żeby nie być wkurzającą Panią Gretchen feministką. Wszyscy się Pani Gretchen przestraszą i to będzie Pana wina. O!

Każda kobieca obecność na TXT jest wartością bezcenną, bo zdecydowanie za dużo tu męskiego szowinizmu. Osobiście to nawet feministkę witałabym z radością, a co?:)))

jak autorka wróci z roboty i sam się Pan zapoznawaj.

Ojcec dzieciom, a za rączkę mam go prowadzić. Też coś...

Otóż samodzielne kobiety istnieją, nie tylko wirtualnie ale realnie całkiem choć zdziwienie Pana mnie nie zaskakuje z powodu tego, że jest nas nie dużo całkiem i generalny postrach budząc wśród ludzi bez względu na ich płeć, nie afiszujemy się zanadto. Zapoznanie się z taką wiele szczęścia i radości Panu nie przyniesie – gdzież ona by chciała niesamodzielność, nawet Pańską, w darze przyjąć?

Co do Dulskiej… Tak sobie myślę i myślę w pamięci mając, że to dobre jest przyzwyczajenie… No i jeden, jedyniutki związek jaki jestem w stanie dostrzec to ten, że uliczka Zapolskiej jest moją ukochaną w stolicy tego pięknego kraju. A przyzna Pan, że i to nie brzmi nadmiernie przekonująco.

Dziękuję raz jeszcze, tym razem publicznie więc świadkowie będą. Uwagę o wstydzie zmilczę, bom dzisiaj miłosierna nie wiedzieć czemu.

Się poczułam urażona przypuszczeniem, że internetu w pracy nie używam bo to już trzeba by było mnie jako dziwo na targach i placach głównych ustawiać. Chociaż z drugiej strony, zważywszy na miejsce całkiem to może być prawdopodobne… No ale w końcu już pewnie z pół roku minęło jak sieć wszechświatowa zawitała w skromne progi publicznej służby. Chwilowo nie używam bośmy napotkali niespodziewany opór tepeesa, w przeniesieniu dóbr jakie dostarczają, całe piętro niżej. Mówią, że mają 21 dni i kichają na nasze postulaty. Stąd więc to, co na ucieczkę wyglądać może, stanowi jedynie przejściowe kłopoty techniczne a i rację Pan ma, że robota taka, że dowolności w tej kwestii nie pozostawia. Jak to mówią: służba nie drużba, czy jakoś tak.

Bo proszę Gretschen, samodzielna kobita, jako dziwo, dość rzadko występujące, nie tylko zdziwienie wywołuje ale nawet popłoch.
Wśród ludzi oczywiście, bo wśród kobit to tylko zdziwienie.
Igła

Toż ja wiem, że popłoch i zdziwienie. Tłumaczyć mi tego nie trzeba. Do takiej kobity to trza mieć nie tylko jaja, ale i twardym być nie mientkim, a o to wśród ludzi trudno. Deficyty takie, że strach i już chyba nie budzi to we mnie zdziwienia ani popłochu, smutek i żal raczej.

Żadnej misji, w szczególności niebezpiecznej nie mam. Przemocy nie stosuję więc najmniejsze zagrożenie z mojej strony TXT nie grozi. Może to Pana uspokoi?

Co do nicka przybranego przeze mnie to myli Pan intencje z interpretacją. Sugerujący on jest o tyle, o ile przyjmiemy Pana interpretację moich intencji. Wyjaśnienia są zwykle bliżej niż sądzimy.

A z tą Helgą toś mnie Pan zaskoczył. Myślałam dotąd, że samodzielne i pyskate kobity wrzuca się u nas do worka feminizmu, upraszczając rzeczywistość co jest naturalne wśród ludzi i pretensji do nich o to mieć nie można.
Nawet Pan nie wie jak daleko Gretchen do Helgi. Intiucyjnie czuję, że do Dobrogniewy takoż.