Wielkie dzieki

Z pozdrowieniami

PS Choć, jak wszyscy na pewno wiedzą, najpiękniej śpiewał to Johnny Cash… Sinatra też był niezły…

to ja uwielbiam go w tej piosence, też urocze (i znowu wychodzi ubóstwo językowe Grzesia, który w swym infantylizmie poza słowkami ,,uroczy” i ,,cudowny” nie zna innych, które by dobrze oddawały jego emocje”)

Grzesio byl szybszy!!!!;-)

:)))

bardzo dziękuję!

To niesamowicie urocze cholera.

I wkleiliście to obaj dokładnie o tej samej godzinie.

Jeszcze raz dziękuję.

_{“ludzie dzielą się na dwie kategorie: ty i inni. Nigdy się nie spotkacie.”}

na początku lat 90 nudziłem się w hotelu w Amsterdamie i z nudów oglądałem program, nagrany chyba w latach 70, albo na początku 80, w którym występowało dwóch starszych gości: Arik Lavie śpiewał, a Ephraim Kishon opowiadał jakieś śmieszne historie. Jeszcze jakieś panny tańczyły pod muzykę...

Fajne to było.

Pozdrawiam

więc jeszcze poreklamujemy ten tekst, komenty mu nabijając:)

Ta hebrajska wersja piękna od pana Yayco, dopiero teraz jej posłuchałem właściwie.

Pozdrówka.

a co Borsuk się tak w tym Izraelu zaszył ostatnio bez słowa?
Na jakims urlopie czy co?
By cuś napisał, bo wiesci z Izraela brak mi.
Zresztą od zapiskowicza z Chin tyż, kurde, a takie TXT światowe czasem bywało.

zasiał ferment, pokłócił się trochę, wpisów ciekawych powklejał i tyż se poszedł no.

Ale w sumie mam zaległych trochę tekstów jego, więc poczytam.

A jak przy temacie światowości TXT jestem:), to czytałaś teksty Banana o Tajlandii?
Dobre są, wiec jakby co to polecam:)

bo jest mała szansa, że tyż będę (nigdy nie byłem, a to dla germanisty wstyd, że hej), ale to pewnie w sierpniu dopiero, kiedy na pewno będę w Wiesbaden i w ogóle będę Hesję poznawał.
Chyba że mnie znowu jaka grypa dopadnie:) jak przed Francją., bo poaszport, którego nieposiadanie spowodowało niepojechanie do Chorwacji rok temu, już mam a i tak niepotrzebny do Dojczlandu:)

to siem odezwe na gg, może jakieś berlińskie spotkanie urządzimy?

Kochani
jestem ale jakby mnie nie bylo
pozdro
;-)

Ty Grzesiu to masz Moc!

Dobrze Cię widzieć Borsuku, który to jesteś, a jakby Cię nie było.

:))

Pisałam kiedyś o złych i dobrych czarodziejkach. Są jeszcze źli i dobrzy czarodzieje. Najwyraźniej Ty jesteś ten dobry.

Pogódź się z tym. :)

Z Jerrym to się minęłam o włos, pamiętam.

Gdybym ja miała duchy wywoływać, to do wczoraj powiedziałabym, że Rafała.

Dzisiaj? Delilah. Stopczyka. Mada.

I jeszcze kilka osób pojawiających się jak komety, a jednak ważnie obecnych.

Artur postanowił się zamknąć na swoim portalu. Jego prawo, chociaż dla mnie to bicie piany, raczej. Wcześniej czy później, duszno się robi, bo przecież nie chodzi o to by króliczka złapać, lecz gonić, gonić go.
Nigdy nie lubiłam takich miejsc, bo one odbierają powietrze, przestrzeń, oddech, stają się swoim własnym niewolnikiem.
Można pewnie być szczęśliwym niewolnikiem :)

Pani Renaty nie ma, nawet nie wiem czy się dziwię, wytrzymałabym o jakieś sto milionów lat świetlnych krócej od niej. Poważnie. I nie ma tu znaczenia czy zgadzałam się z tym co pisze, czy nie. Jakiś poziom błocka musi być krytyczny.

O Docenta i Mada to mam żal, żadna to tajemnica. Mam i już.

Wielu, wielu innych…

Nie żal mi, ale subiektywnie, też kilku osób.

Taki lajf Grzesiu, taki lajf. Akcja – reakcja. Pretekst – reakcja.

Dajmy ludziom prawo pójścia w swoją stronę, byle uczciwie.

I niech im dobrze będzie w życiu.

Nie tak znowu, każdy z każdym, kłócić się musi. :)

Dla mnie zamykanie się to szukanie komfortu, tworzenie kółek wzajemnej adoracji, bo jak ja chcę sobie ze znajomymi pogadać, to mam do tego środki, a niechby wirtualne.

Na zamknięciu nie da się budować, można jedynie pianę bić. Jeśli grupie o to chodzi, to w porządku, co komu do tego?

Na siłe Grzesiu, to niewiele się da, a to co się da, to z kolei na krótką metę. W sieci na siłę nie istnieje.

Wiele razy wyrażałam swoje niezrozumienie, że ten czy tamten jakoś nie idzie w swoją stronę, a jedynie wyraża coś tam, coś tam. Pojawiają się na txt takie osoby, które czują przemożną potrzebę powiedzenia czegoś, niech to będzie choćby phuuu . Co z tego phuuu ma wynikać?

Kolejne bicie piany?

Gretchen nie rozumie blogosfery, w żadnej kwestii. Mówię poważnie.
To nie jest miejsce wymiany myśli, to jest ring, na którym jeden drugiego próbuje znokautować.

But I do it my way.

Stare dobre lata. Soft, ale…

Prawie credo ...

Tekst jest jednak, jaki jest. Dla mnie mocny, podkreślony przez niemal dziecięce wykonanie.

Na odwrót i wspak bawię się słowami

To ja kocham ten kawałek Daab.

Jedna z najpiękniejszych piosenek, o spęlnionej tęsknocie.

I pomyśleć. że to ten sam Krzywy, który w latach późniejszych śpiewał w De Mono.

Aż pewnej nocy puściły lody
przyszłaś, nabrałaś źródlanej wody
i napoiłaś, a wszytko ożyło

I nie zapomnę tych chwil radosnych
kiedy nie mogąc wydobyć słowa
z zapartym tchem, patrzyłem ci w oczy
tak trwała nasza, bez słów, rozmowa

I choć tak blisko byłaś przy mnie
choć twoje oczy śmiały się do mnie
doprawdy, niczego nie jestem pewien
co czułaś wtedy,
czy wart jestem wspomnień?

Odpadam.

Wszystko się zmienia.

Nigdy nie wiemy, w jakim kierunku.

Co możemy?

Robić co możemy, co chcemy. Tyle.

Bez względu na okoliczności przyrody , a także inne okoliczności.

Zatoczywszy wielkie koło, powracam.

Możesz zrobić tysiąc, setki tysięcy odsłon, ale najważniejsze, żeby siebie nie oszukać.

Odkad ja pierwszy raz uslyszalem
na zawsze we mnie zostala
Ile jeszcze wspolnych piesni mamy?
jestem ciekaw niezmiernie
;-)
G

Wieza Sztywnego pala tez moja
;-)

Na oko patrząc, nieskończenie wiele :)

Ćwicz, koniecznie. Koniecznie ćwicz.

Aż pewnej nocy puściły lody…

Ogrodu serce mocniej zabiło…

Przyszłaś, nabrałaś źródlanej wody

i napoiłaś, a wszystko ożyło

Tutururut, tutururut.

Ooooo, ta piosenka to pikna też.

Ech…

Grzebię w pamięci. To było takie bliskie, takie bliskie, obcne i towarzyszące.
Nosiłam zielono-żółto-czerwone znaczki przypinane wszędzie, długie swetry. Tylko na dredy mamusia mi nie pozwoliła. :)

Bez wątpienia za trzy tygodnie będzie Twój, ten chwycik. Wiem to.

Pamiętasz to?

Albo to?

W tamtych czasach odległych, Israel był moim umiłowanym zespołem jednakowoż :)

Siedzę kołysząc się razem z nimi…

To raczej zależy od tego, jacy rodzice przypadną Ci w udziale.
Moja Najlepsza Szefowa, kibicowała swojej córce w robieniu i podtrzymywaniu dredów. Obie żałowałyśmy, kiedy Becia zrezygnowała z nich. :)

Wtedy to ja lubiłam się rozczochrać, skoro już nie mogłam mieć dredów. :)
Były takie urządzenia do cieniowania włosów, w warunkach domowych. Cudo normalnie.

Bob Marley rządził. I wszystko co było reaggae.

Dla moich znajomych to raczej no future i punk, ale ja zawsze szukałam tej krainy łagodności, oddalonej o setki mil świetlnych. Nawet mnie z tym lubili. :)

I buty spadają :)

Poruszyłeś we mnie delikatną nutę wspomnień...

To, dla odmiany, śpiewałam setki razy, grając jednocześnie oczywiście :)
Niosło mnie, oj niosło. Takie to były czasy…

I to. Taką dziwną wersję znalazłam, ale fajna jest.

Tych piosenek jest tyle…

Tego jeszcze nie widziałeś, jak sądzę.
Obejrzałam ostatnio, a dzisiaj Grześ wkleił u siebie polecając książkę Samira i Samir

Jak zobaczysz to sam zrozumiesz, że tego nie mogło tu zabraknąć.

Moim zdaniem cudo.

:)

A Ty tu nagle skąd? Zupełnie się nie spodziewałam. :)

Dobrze, że słuchasz baaaardzo dobrze. To jedna z moich ulubionych wersji, taka spokojna… Akurat dla szukania równowagi.

Karmelowo z Placu.

Cicho.
Bezpiecznie.

Ukojenie.

W delikatnym, wyraźnie wyczuwalnym zapachu.

Lajla tow…

No i po co tu zaglądała, po co?

Jeszcze tego było trzeba.