Naprawdę warto usiąść na dłuższą chwilę, zanim się wyjdzie.
Nie w biegu.
Bez pośpiechu.
Spokojnie.

Do przeczytania i napisania zatem.

Dobrej drogi.

z wyjeżdżania najlepsze jest wracanie. Moim zdaniem.

Niech Pani wypocznie i szybko wraca.

Pozdrowienia najlepsze

Niby racja, ale tak wziąć wyjechać i nie wrócić?

Pokusa jest.

A potem tak dobrze wracać.

Życie jest generalnie nadmiernie poplątane.

Dziękuję Panu. Zamierzam nieprzyzwoicie odpocząć, gorsząco i obrzydliwie wprost.

Pozdrawiam Pana oczywiście.

No, no… spryciarz, przyznaję :-)

Mówi do mnie, że jak go zabiorę to może sobie popatrzę co się dzieje na tekstowisku, a potem mówi, że jak jest on to nie trzeba brać więcej niż jednej karty do zdjęć...

Ten to ma argumentację.

tak by nie wracać, przynajmniej przez jakiś czas, do niektórych ludzi, rzeczy, zjawisk, a najbardziej swoich stanów różnych nie wracać chciałbym tak.
Ale sobie tkwię tam gdzie tkwię.
I jutro kolejny dzień tkwienia, pracy i w ogóle codzienności.
Idem sobie spać.
Uciekać?

pzdr

Dobrej drogi.
Do rychlego zobaczenia.

Juz wiem, ze nie chce wracac

Tak jak wiem, ze wroce…

Wszystkim Panstwu dziekuje za komentarze.

Bardzo dziekuje.

I bardzo pozdrawiam.

P.S Maja tu co prawda wylacznie ogryzki, ale wcale nie maja polskiej znakow.

I dobra, nie mozna miec wszystkiego…

informuję, że mają. Te polskie znaki.

Trzeba im tylko wybrać polską klawiaturę (Polish Pro) w preferencjach systemowych.

Niech się Panna G. nie wymiguje. Wakacje nie wakacje, ogonki muszą być. Szczególnie przy ogryzkach.

A małpy są? I kokosy na drzewach? I różne takie?

O!

Odmachuję radośnie z ogonkami :)

Jestem w Indonezji, na wyspie Bali.

Cudowne miejsce do ucieknięcia…

Zdjęcia będą. Piszę też coś na kształt dziennika z podróży i może coś z niego. jakieś fragmenty się pojawią.

Pozdrawiam Cię w nadziei, że złe nastroje odchodzą od Ciebie, o ile już nie odeszły precz.

no pięknie, to ja idę węgla do pieca dorzucić :-)

Dziennik z podróży – koniecznie!

P.S. polecam TXT Time Machine – link pod ikonką Mac-owego TM, po lewej.

Bardzo pięknie. I to gdzie się nie obejrzeć, to pięknie i jeszcze piękniej.

Dziennik się pisze codziennie, ale jak czytam wstecznie to okropnie dużo pracy, by te myśli na gorąco zapisywane porozwijać, by sens jakiś miały dla czytelnika. Kłopot też mam z objętością, ale coś wymyślę.

Zdjęć przez dwa dni zrobiłam kilka setek.

No mówię Panu, że ogarnięcie tego to jest wyzwanie dopiero, jak pomyślę o całości.

Nie ma co jednak się sianem wykręcać, jak pomyślę to i wymyślę.

Wehikuł czasu wygląda bardzo ciekawie. Bliżej mu się przyjrzę z Warszawy.

Ależ oczywiście, że przywiozę. Oni tu mają tego tyle, że nawet nie zauważą. Im nie ubędzie, a nam przybędzie.

Poza tym oni tutaj taką mają religię, że nawet by im do głowy nie przyszło żałować komuś. Na przykład słońca.

Pozdrawiam patrząc na jaszczurki (gdzie są aktualnie) oraz na palmy (mniej są ruchliwe jednakże).

“pięknie i jeszcze piękniej” i jeszcze “kilka setek” zdjęć w dwa dni.
Brak słów, no brak słów.
To jest znęcanie się nad obywatelem, po prostu.
Pozdrawiam przy pochmurnej sobocie.
Tam są jakieś chmury, chociaż chmurki?
:-)

Chmurki jakieś są, chwilami nawet słońce się za nimi chowa…
Teraz tu jest pora deszczowa i nawet dwa razy padał deszcz. Nadzwyczaj lubię deszcz więc nie przeszkadzało mi to nadmiernie, chciałam tylko tak powiedzieć na pociechę i żeby Obywatela nie denerwować ponad miarę.

Pięknie Bogu ta wyspa wyszła. No pięknie. Mam taką koncepcję, że to może być jakaś replika raju, albo namiastka, albo jakoś tak.

Korzystając z tego, że tu wszyscy śpią rozejrzę się trochę.

Pozdrawiam Pana w niedzielę, z raju.

Bardzo sie cieszę że w raju jest Internet.
I zastanawiam sie czy łatwo będzie wrócic.
Ciekawe czy ta stara metoda jeszcze działa: Jablko z Drzewa…
Póki co Carpe diem.
Pozdrawiam serdecznie

Ja też się cieszę, ale jak wiadomo w raju jest wszystko. No.

Wątpię by było łatwo wrócić, a nawet już czuję jak będzie trudno.

Natomiast póki co…

Serdeczne pozdrowienia.

a jedźcie se do Kutna albo do Rzepina.

Też może być rajsko ;)

pozdrawiam, patrząc na bury świt za oknem

Niby tak…

:)

czy Pani przemawia z ogryzka, czy ze sprzętu tubylczego, siedząc na tej palmie?

Bo jak z ogryzka to proszę wejść na iChata czym prędzej.
Zrobię z Panią interview dla konfederatów.

Pozdrawiam w oczekiwaniu na sweet & sour

jasne, pewnie, choćby do Otwocka, prawda.

Chyba za dużo Igły czytasz ;-)

My z żoną wybieramy rajsko, a do tego w raju.

Na Bali była chyba ogólnowszechświatowa konferencja klimatyczna, w sensie, żeby nacieszyć się rajem, póki jest. Jakoś tędy.

Pozdrawiam

A Państwo dokąd mianowicie?

Obiecuję, że następny odcinek (trzeci) będzie dłuższy. Naprawdę skracam, żeby to się dało ogarnąć wszystko. Chociaż to miłe kiedy ktoś powie, że za krótko :)

Dobrej podróży i pozdrawiam oboje