zielono i genialnie, a ostatnie zdjęcie magiczne totalnie.

A te wszystkie zwierzaki rozbrajające:)

pzdr

Miałam taką refeksją a propos zieleni, która nie wiedzieć czemy kojarzyła mi się z filmami o wojnie w Wietnamie… Tak czy inaczej miałam taką refleksję, że ja się nie dziwię tym amerykańskim żołnierzom, co dostawali świra.

Tam jest w głębi Wyspy dość ciepło, że się tak wyrażę, a roślinność bujna, ech bujna. Wilgoć.

Ja ubrana ledwie, tak pozornie, wyobraziłam sobie siebie w pełnym umundurowaniu, z bronią ma się rozumieć, i nawet po przeszkoleniu.

I ja taka właśnie, wedle powyższego opisu, idę w ten gąszcz. Terenu nie znam. Wiem, że tubylcy znają. Nie wiem skąd wyłoni się, a raczej wyskoczy zagrożenie.

Widzisz to już?

Jak można zachować zmysły?

Natomiast Bali to nie Wietnam.

Bali jest rajem. Raz tylko zaatakowanym brutalnie.

Ech…

A zwierzęta cudne, choć podstępne. Tak.

:)

zawsze miałem wielki sentyment do zdjęć zrobionych jak to panine które jest w stanie rozpoznać jego autor i jeszcze kilka osób będąca na wyprawie :)
Fajnie.
Zwłaszcza to zakończenie to jak bułka z… Dżemem.
Zainspirowało mnie i już wiem, że w podsumowaniu roku zmałpuję ten kawałek.

Zdaje się, że Pani nie trzeba niczego specjalnego życzyć.. Pani dokładnie zna swoją wartość, miejsce i rolę w życiu.
Zazdroszczę.
Albo, nie już nie…

Serdeczności :))

i tak spontanicznie, znaczy nie spodziewałem się, że tyle perełek tu znajdę:)

A “people are strange”, no, no, pięknie jest.

Więc dorzucam dwa utworki, które ostatno chodzą za mną i to coś mają:

http://greencat.wrzuta.pl/audio/xhFclLiS5R/

Pozdrówka.

tymi fotkami to podniosłaś tą poprzeczkę jakościową na niebotyczny dla normalnych ludzi poziom:)

bardzo ładne, no i Jim mnie sie odświeżył,

też fajnie:)

_{prezes,traktor,redaktor}

Najbardziej mi się to zielone na drugim zdjęciu podoba.
Wygląda na niezłą bestię ;-)
Dużo tam takich tym podobnych owadzików w okolicy lata, pływa, czy tam pełza ?

pozdrowienia

PS – a te małpy to wyglądają na całkiem nieźle oswojone z widokiem człowieka, a może nawet trochę już zbezczelnione, cwaniakowate w tym swoim oswojeniu ;-)

tak off topic – zajrzy Pan do swojej skrzynki pocztowej?

Pozdrawiam serdecznie

abwarten und Tee trinken

Słusznie, że Pan nie zazdrości. Nie zawsze to jest dobrze, choć zazwyczaj całkiem nieźle kiedy jakąś dróżkę się ma. Fajnie jak słoneczna i z zakrętasami.

Cieszę się, że bułka Pana zainspirowała. Nawet bardzo się cieszę.

Pozdrawiam w dość słoneczny, jak na grudzień poniedziałek.

Fajne te utworki. Zwłaszcza tyn drugi.

Koncercik spontaniczny, choć z inspiracji Pana Merlot, którego z tego miejsca gorąco pozdrawiam.

A i Ciebie ma się rozumieć.

Tam zdjęcia nie mogą się nie udać.

Bierzesz zorkie i się przesuwasz w różnych kierunkach.

Żadna w tym moja zasługa.

Jim za to jest dobry na wszystko.

Intuicyjnie to ja sądzę, że to jest modliszka. Myślisz, że to możliwe?

Sporo tam jest owadów dużych, tylko ci komarowie tycieńcy tacy jacyś. Ni cholery ich nie widać. Za to czuć.

Małpy zbezczelnione, że strach. Dotknąć takiej nie można, bo może udziabić. Można podejść trochę, dać coś do jedzenia (oooooo to to można), i można też coś stracić.

W oka mgnieniu.

Tak tylko chciałam wspomnieć, że miło Pana widzieć.

Pozdrawiam przy okazji.

Zabawna rzecz, bo nie wiedziałam. Poszłam do wikidobrejnawszystkopedii i tak! Modliszka ona jest!

Nie wiem czy samiec czy samica, bo to się podobno odróżnia po ilości segmentów na odwłoku z przeproszeniem.

Najbardziej mnie rozśmieszył fragment o tym, iż nieprawdą jest społeczna wiara w to pożeranie gdyż:

Takie zdarzenie zachodzi tylko w 5 do 30% przypadków (liczby różnią się w zależności od badań). Aby do tego doszło, musi zajść kilka czynników jednocześnie: w otoczeniu musi być mało pożywienia, samiec musi podchodzić do samicy od przodu, a nie od tyłu, a sezon godowy musi się już kończyć.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Modliszki

Co się dziwić Panie Lorenzo. Jak samica głodna, podchodzona nie od tej strony, a do tego po sezonie?

Pozdrawiam w zamyśleniu nad zdrowym rozsądkiem modliszek.

warte jest wszystkich pieniędzy:-)

Pozdrawiam zadumany nad tępotą modliszkowatych samców

PS. tak sobie myślę, że powyźsze słowa Pani wyjasniają dużo, jeśli idzie o konflikty u pewnego gatunku ssaków

abwarten und Tee trinken

Nad samcami modliszków to i ja się zastanowiłam w tym kontekście.

To teraz zastanowię się rozszerzająco.

Coś mi dzwoni, że to prawdopodobne.

Ona dość przerażająca jest, zgadzam się. Kompletnie nie miałam świadomości, że to takie wieelkie bydle .

Zielony to chyba dla niepoznaki ona ma, żeby się zgrabniej ukryć w celu upolowania jakiegoś żarełka.

Czy po sezonie rozpoznajemy tak:

bierzemy dorodną samiczkę modliszki

karmimy ją

następnie bierzemy samczyka

pouczamy, żeby zaszedł ją od strony zadniej czyli odwłokowej

czekamy

I teraz tak, jak samczyk wyjdzie cało – znaczy sezon jak malowanie.

O ile nie, to było po sezonie…

No to może ja Pana pozdrowię.

mętoperz (proszę wybaczyć słowo) to wredna jest gadzina, poniekąd.

W nocy się człowiekowi we włosy wkręca. O wiele dany człowiek te włosy ma. Ja to teoretyzuję troszeczkę…

A w dzień to już zależy od rasy.

Te Panine, to wielkości psiej się wydają, więc mogą się okazać kąśliwe. Zwłaszcza przy budzeniu.

No ale to już wedle upodobania. Pani to próbuje kompromisowo trzymać psa i kota. Ja również kompromisowo – ani psa, ani kota.

Moim zdaniem mój kompromis lepszy, bo mnie nic nie ugryzie. Ale z drugiej strony – co ja tam wiem? Tak to już jest, że to każdy swoje chwali, prawdopodobnie.

Ciekawe, czy taka latonka, to ona je małpy, czy też przeciwnie oni jedzą tychże niedopierzów?

Ciekawe zawsze, kto kogo na końcu zeżre, nieprawdaż?

Pozdrawiam w tym duchu

Bo, że zeżre to wiadomo?

Coś i w tym jest.

Mój pies to on jest mniejszy od tego gacopyrza uwidocznionego. I nie dziabie. A kot też nie dziabie. Dziwności.

Małpy o ile zdołałam się zorientować to głównie jedzą roślinność, a także klapki, czapki, batoniki.

Z nietoprzem żadnej nie widziałam.

Może już nie sezon ?

A kompromis to rzecz ważna, choć brzydka.

Pozdrawiam ładnie.

Ależ proszę sobie snuć.

Myśli Pan, że une mogom tak wielgom odległość pokonać? Te niedopierze?

O mamusiu…

Co zaś się tyczy małp to przyjdzie mi przyznać Panu rację.

Ta co się tam wychyla i ciekawie niby też to na coś patrzy, to chwilę potem wolniusio udała się w moim kierunku (daleko nie miała) i spokojnym ruchem urwała mi fragment obuwia.

Nie reagowałam myśląc, że może to być tak, że ona się chce zaprzyjaźnić. A ta jak nie urwie! I nawet nie uciekała. Uwierzy Pan?

Usiadła sobie spokojnie i patrzy na mnie z częścią mojego obuwia w ręku (?). Myślę sobie wyrwie jej to!

No to doskoczył do mnie przewodnik i mówi, że nie wolno bo może zaatakować.

No luuuudzie! No mili państwo!

Teraz już sama muszę urwać z drugiego.

Pominę kwestię ekologii i rzymskiego katolicyzmu – inni się tym zajmują.

Natomiast kwestią nietoperzów tropiących to Pan mnie zmartwił. Oberlufty zamknięte, ale wie Pan w takich domach jak mój to się robiło oberluft zbliżonej wielkości do luftu.

To przecież jak une tu przylecom to moje szanse som żadne.

Kot z psem tłuste nie są, ale ślamazarne to już tak. Niby na taką weźmy sikorkę to nawet ten kot jakoś zareagował, ale pies to się nawet nie obudził.

To może to wiosło?

I parasol! Przecież ja nawet parasola nie mam, jako ta deszcz lubiąca.

Nie mam broni, nie mam schronów. Nie mam szans.

Tom się pięknie ustawiła, nie można powiedzieć.

a muszę dobrze rozumieć, bo nic pewnego na ten temat nie wiem

Ykstra. Udało mi się uśmiechnąć. No no…

ważne, żeby Pani się przy ścianach przemieszczała, moim zdaniem.

Taki niepoterz to podobno się orientuje na własne piszczenie. Weźmiej Pani dwóch takich, to będą na siebie piszczeć przez dwa dni, aż z głodu zdechną. Ale to jakby już Pani jednego miała gotowego. Bo jak nie, to trzeba inaczej.

Pod ścianą musi Pani stać. No. A jak Pani pod ścianą będzie, to on nie odróżni, obawiam się. Zwłaszcza zaś na MDM-ie, albo w okolicach pałacu Stalina, może się Pani czuć bezpieczna, wedle mojego zdania, które jest dobre, bo moje. A nawet lepsze, bo jestem wyższy.

Więc tam, do tego pałacu proszę iść na Sylwestrowy bal. Raz, że go Pani nie będzie zmuszona oglądać, co już jest bonus noworoczny, a dwa, że bezpiecznie.

Jak niedoperz jakiś zechce Panią zaatakować, to się zaraz na wieszcza narodowego nadzieje, na górnika udarowego naleci, albo się na stepowe dziecko, z głodem wiedzy w oczach, co tam w korytarzy jest ustawione – wypróżni.

Gorzej jeśli Pani w kanciastym wystroju się lubuje, bo wtedy może taki Panią odróżnić (sadząc po tych zdjęciach, co je Pani niesprawiedliwie zdjęła).

Ale to wtedy może się Pani przemieszczać w pudle. Takie po średniej wielkości lodówce będzie jak raz. Lekkie i łatwe w utrzymaniu.

I nadzieję proszę mieć, bo podobnież mróz idzie, o czym świadczyć ma to, że białoruskie niedźwiedzie spać poszły. Więc jeśli to prawda jest, to te latoperze spać też pójdą. I na jakiś czas spokój będzie.

Tak to widzę i ciesząc się, że Panią rozbawiłem, pozdrawiam

a gdzie Pani aktualnie straszy: w Warszawie czy Krakowie?

abwarten und Tee trinken

jako że sekcja krakowska spotyka się noworocznie w “Europejskiej”. Pani duch zapewne będzie się unosił nad stołem obrad:-)

Miłego pobytu zatem i pozdrawiam m.in. w imieniu panów Banana, Jerzego M., Tarantuli i swoim. No i Smoka W.

abwarten und Tee trinken

Czyzby był Pan w okolicy?

abwarten und Tee trinken

albo zadzwonić lub przynajmniej unosić się nad stolikiem w charakterze:-)

Pozdrawiam serdecznie

abwarten und Tee trinken

Nigdy nie wiadomo czy to nie był Batman, więc się tak nie zarzekaj z tymi nietoperzami.

Metoda z żelazkiem wydaje się skuteczna. Można ich narozstawiać w różnych miejscach i będzie w porządku.

Choć może i faktycznie najbezpieczniej we wodzie?

Pani wszystko myli.

Po cholerę, mianowicie, Pani w pudełku parasol?

Zamiast tego sobie Pani pagaja schowa i będzie Pani przygotowana.

Ja bym na wszelki wypadek wziął czosnek jeszcze. I żeby pagaj był osinowy, byłoby pasujące. No.

Pozdrawiam porządkująco

Huśtam się po amplitudach (copyright Griszeq) nastrojów i emocji.
Zielono, balistycznie?, koncertowo.
Autentycznie zazdrość skręca:)
Sekcji Krakowskiej też należy pozazdrościć: widoków i podobno najlepszego sernika w Krakowie
http://www.europejska.pl/

A w jakim kolorze pudelko wybrała Pani do promenady?

A bo to jest jakiś wybór?

Natomiast podniosła Pani kwestię istotną, bo przecież zawsze sobie można takiego pudełkowca pomalować. Może na zielono?

Trochę jak modliszka, a trochę w kolorze nadziei?

I proszę uprzejmie się huśtać. Miło jest mieć towarzystwo na huśtawce.

Pozdrawiam Panią, wciąż nie mogąc się pogodzić, z tak drastycznym posunięciem Sekcji Krakowskiej.

z Panią to jak z dzieckiem – wszystko trzeba tłumaczyć.

Przecież i tak musi mieć Pani szczeliny do patrzenia, żeby niewinnych nie rozjeżdżać tym tekturowym czołgiem.

No chyba,że Pani na Narutowicza placu zamierza zaparkować i czekać na coś.

Tylko najpierw proszę sobie ustalić, na co, bo klimat u nas niesprzyjający.

Pozdrawiam zdrowotnie

którego zapach jeszcze chwilę temu się unosił...

Tylko żebyś się nie udławiła tak zanosząc się straszliwie :)

Do tego mi przypomniałaś paryską Strogonoff, które wiele miała wspólnego z niedopierzem.

O ile wierzyć gminnym przekazom.

A we w szczególności, przy użyciu najnowszych nanotechnologii. Bierze się nanorurkę węglową, zmyślnie się supła elementy Strogonoffa zusamen do kupy i jest befsztyk. Do tego miętki i łatwo biodegradowalny.

Tylko trzeba to zrobić, zanim się Strogonoffa usmaży i w sosie unurza, bo będzie kompromitacja.

Wiem, że wszystko jest możliwe.

Na przykład mój mózg zadziałał kilka minut temu.

Ale nie, żeby tak sobie zwyczajnie, tylko zadziałał skutecznie. Z efektami.

Jak tu się nie cieszyć?

ja nie chciałem tego wprost pisać, ale jakoś widzę jeszcze jeden dobry powód, żeby się za nietoperza przebrać.

Ale cóż zrobić – kobieta płocha jest istota.

I poniekąd odwrotna, bo żeby coś takiego nazwać odstraszeniem?

No naprawdę...

Pozdrawiam ironicznie nieco

A taka chrzęstowatość nie wzbudziła Twoich podejrzeń?

Jeśli nie to idź do Maxa obejrzeć filmiki (piękne zdjęcia tam są maxowe).

Jeśli natomiast wzbudziła to też idź, zobaczysz jak inni w życiu mają.

pururu

czyli, kak się nie zwrócisz, żo… znaczy, tak czy owak iść do maxa muszę. No co za los, doprawdy.

Owszem, coś mi przemknęło, że to jakieś dziwne jak na wędlinę, ale byłam wściekle głodna, niczym główny bohater Ręki mistrza Kinga (horrory czytujesz?).

Panie merlocie, pretensje do Czajnika. Ja też zdecydowanie befsztyki preferuję.

pozdrowienia spożywcze załączam