Ja to rozumiem. Ale czym innym jest niezdolność do samodzielnego funkcjonowania w tamtym okresie i wieloletnia praca organiczna bez pozbywania się dążeń niepodległościowych (rozwijanie kraju i czekanie na odpowiedni moment), a czym innym absolutne odrzucenie marzeń o odzyskaniu własnego państwa i dążenie do trwałego związania Kongresówki z dynastią Romanowów.

Wie Pan, dzięki rozmowie o Wielopolskim, od wczoraj zadaję sobie pytanie: gdyby w tamtym czasie takich Wielopolskich było więcej i gdyby udało im się dokonać tego, czego chciał Aleksander W., to czy przypadkiem nie bylibyśmy przez dziesiątki lat po rewolucji październikowej jeszcze jedną sowiecką republiką?

Przyznam, że sama myśl o takiej możliwości jest dla mnie równie przykra jak to, że krakowscy historycy boją się pisać, to co myślą.

Pozdrawiam bardzo starannie…