Szanowny Odysie! Na jakiej podstawie określasz moje lektury? Przypomina mi się taka piękna scenka z plaży, kiedy – urocza niewątpliwie – mamusia poprosiła gromko: “Synku, włóż sweter, bo MI jest zimno!”
Prasę to ja czytuję rozmaitą.
Badania nad autorytaryzmem to ja – w pewnym zakresie – przygotowywałam i brałam udział w opracowaniu ich wyników. Nie zastosowaliśmy czystej skali F(Adorno), bo jest obarczona pewną wadą metodologiczną, o której musiałabym tu strasznie długo pisać, nawet najcierpliwszy czytelnik mógłby mieć tego dość(najkrócej mówiąc chodziło o uniknięcie zjawiska acquiescence artefact), skala D(Rokeach) też ma swoje wady, więc stworzyliśmy na bazie ich obu skalę bardziej zrównoważoną(obecnie najlepsza wydaję się skala Altemeyera).
Badania, których wyniki mogę tu podać bez konieczności konsultowania się z kimś trzecim(niektórych po prostu nie mam pod ręką) przeprowadzane na reprezentatywnych próbach dorosłych Polaków co roku, począwszy od roku 1990 wykazały,że w ciągu kolejnych siedmiu lat wzrastał odsetek osób wykazujących cechy postawy autorytarnej(mierzono trzy podstawowe komponenty: konwencjonalizm, autorytarne podporządkowanie i autorytarną agresję).
Np. ze zdaniem “Każdy dobry kierownik, by uzyskać uznanie i posłuch, powinien być surowy i wymagający wobec podwładnych” w roku na początku badań zgadzało się 28,2% respondentów, w siedem lat później już blisko 35%. Wyjątkiem był rok 1991, kiedy ten odsetek nieznacznie spadł. Demokratyzacja szybko wkraczała w życie naszego kraju, ale świadomość społeczna za nią nie nadążała. Wyniki przedostatnich wyborów również dość jasno wskazują na to, że autorytaryzm doskonale się miewa – zwłaszcza w określonych grupach społecznych. Autorytaryści chętniej – niż ci, u których cecha występuje w mniejszym nasileniu – uczestniczą w wyborach. więc sądzę, że dziś odsetek “twardych” autorytarystów mógł ulec zmianie in minus.
Zdaje sobie sprawę, że to nie jest mój blog, sala wykładowa itd., więc zanudzać nie będę. Pisząc poprzedni post oparłam się jednak nie na doniesieniach prasowych, ale na badaniach prowadzonych przez ośrodki naukowe.
Zjawisko autorytaryzmu zaczeto badać na Zachodzie, bodajże od Fromma się zaczęło(“Ucieczka od wolności”, u nas ukazała się dopiero w 1970r., przynajmniej ja dysponuję takim wydaniem, w oryginale pewnie ze dwadzieścia lat wcześniej, niedzielne lenistwo odebrało mi chęć sprawdzenia), a największe zasługi na pewno należy przypisać Adorno. I Altemeyer. W Polsce – moim zdaniem – Korolewicz i Korzeniowski.
Pozdrawiam, zaczytana w Tygodniku Powszechnym

Defendo