Pięknie to napisałeś trafiając w sedno. Wilbera jeszcze nie czytałam. Słyszałam tylko, że on i Grof to jedna szkoła jeśli chodzi o psychologię transpersonalną. W “Poza mózg” jest też mnóstwo odniesień do Junga i, jak to nazywasz, “przekraczania Junga”.

Krytyka Junga się nie skończyła. Przynajmniej w niektórych kręgach. Artykuł, który czytałam kilka lat temu (dwa?, może trzy? – nie więcej), był dość... przerażający. Autor, z pewnością ksiądz, oparł się przede wszystkim na pracach Richarda Nolla. Co dziwne (dla mnie), nie zapamiętałam nic z samego dowodzenia dlaczego “Jung jest zły” oraz “antychrześcijański”, za to w pamięci ostały mi się jakieś zbitki słowne typu: satanistyczny psychoanalityk, popularyzator astrologii, neopogański okultysta, kochanek wielu kobiet, aryjski wyznawca kultu słonecznego. Mniejsza…

Kiedy piszesz, że prace Junga wzięli na warsztat jezuici, to coś mnie w środku mrozi. Nie wiem, nie potrafię tego w jakiś racjonalny sposób wytłumaczyć ale ten zakon wzbudza we mnie niepokój. Być może dlatego, że pamiętam ich nieustanne dążenie do bycia tam gdzie rodzi się i jest władza, Święte Oficjum, escobarowe “cel uświęca środki”, czy też wytyczne Loyoli o tym, że nawet kiedy ty sam widzisz “białe” a kościelna władza powie “czarne”, to masz w to uwierzyć, przyjąć za pewnik i basta!

Tak, masz rację. Po drugiej stronie jest totalna płytkość duchowa New Age, która też czerpie pełnymi garściami z prac Junga, zamieniając wartościowe myśli w dętą i strasznie wygodną ideologię. Zresztą, jeśli chodzi o te prądy, to moje osobiste zdanie jest takie, że New Age się nie tworzy. New Age jest tworzone, z pełną premedytacją i w ściśle określonym celu. To właśnie miałam z tyłu głowy kiedy wywnętrzałam się pod tekstem Nurniflowenoli
Z prac Junga czerpią też wybiórczo, jak ich nazywam, “kosiarze umysłów”, czyli specjaliści od NLP.

Teraz Ty piszesz o wprzęgnięciu jungowskich elementów do pedagogiki jezuickiej.

Dla mnie, mówiąc wprost, to jakiś koszmar. Koszmar, który świadczy też o sile przekazu Junga, który wykorzystany fragmentarycznie i jako fragment tej czy innej ideologii może mieć niewyobrażalne skutki.
Kurde, sam Jung twierdził, że wręcz nie wolno dotykać nieświadomości dziecka i nie wolno go wychowywać (w sensie sterowania jego psychiką czy też, w łagodniejszej formie, – kierowania jego psychiki na określone, pożądane przez wychowawcę i/lub nauczyciela tory) zanim nie ukształtuje się jego osobowość.
Mówił: “kto chce wychowywać niech się najpierw sam wychowa“…

Wiesz co? Przestraszyłeś mnie.