Porządkując dyskusję i wracając do sedna.

Nie w mojej mocy jest dawanie lub zabieranie radości Zmartwychwstania. Przeznaczeniem każdego człowieka jest ZMartwychwstanie przez CHrystusa w Chrystusie i z Chrystusem.

Jednak owo Zmartwychwstanie jest obłożone pewnymi wymogami: – odrzucenie grzechu – podjęcie życia wg Ducha nie wg Ciała – przeżywanie swoich porażek duchowych(grzechy) w Jezusie Chrystusie, odwracając się od popełnionego grzechu za każdym razem

JEzus wyposażył nas WIerzacych we wszystkie narzędzia byśmy mogli te wymogi spełnić.
Jednak nie da się nawet rozpocząć drogi ku Zmartwychwstaniu jeśli się zapomni nazwać, następnie odrzucić grzechu.

W przypadku praktyk homoseksualnych. Powołaniem człowieka nie jest nie-pełnienie grzechów ale życie wg Ducha. Gdyż po grzesznych przyzwyczajeniach pozostaje miejsce które trzeba wypełnić czymś dobrym.

Przykładowo: – w miejsce złych rozrywek dobre – w miejsce złych przyzwyczajeń dobre – w miejsce grzesznej miłości, Miłość czystą.

Homoseksualiści są również wezwani do tej przemiany. Nie tylko heteroseksualni.

Jednak zgodzi się Pani, że zmiany napewno być nie może wtedy jeśli dany adept do Radości Zmartwychwstania uważa, że grzeszne uczynki, przyzwyczajenia są czymś dobrym… .

Jeśli tak, to nie ma potrzeby nawrócenia i Zmartwychwstania o którym rozmawiamy gdyż Radość Zmartwychwstania dotyczy stanu pełnego odrzucenia i wolności wobec zła. Jak ktoś ma być wolny od zła skoro w nim świadomie i dobrowolnie trwa.

W homoseksualiźmie nie tyle idzie o to aby osoba dana zaprzestała z dnia na dzień praktykować, ale o to aby podjąć wysiłek by przezwyciężać tę słabość.

Ta postawa przecież dotyczy każdego grzesznego przyzwyczajenia, skłonności, i nałogu.

Jezus oferuje Łaskę “MOc w słabości się doskonali”.

Pani na wstępie w tym przypadku odrzuca i łaskę i kwalifikację moralną praktyk homoseksualnych. Nie wiadomo z jakiego powodu gdyż nawet z medycznego punktu widzenia nie ma podstaw sądzić, że jest to stan nieodwracalny: a więc wada genetyczna czy wrodzona.

NA podstawie jakich przesłanek odrzuca Pani Moc Bożej łaski oraz na jakiej przesłance buduje pani przekonanie, że jest to stan nieodwracalny.

Rozumiem Panią, jeśli Pani patrzy z punktu widzenia osoby nie będącej w Kościele Katolickim.

Natomiast nie potrafię zrozumieć – jeśli Pani buduje swój pogląd będąc członkiem wspólnoty Kościoła.

Ukłony.

************************
“Kto pyta nie błądzi…”