...ktore postawiłeś mi w odpowiedzi na mój lekko zgryźliwy komentarz.

Ja Ci (Boże broń) nie zarzucam, że nie ulegasz modnemu rozmyciu wartości. W tym siła Kościoła, że trwa w Prawdzie na przekór modom. I wierność doktrynie jest w moich oczach cnotą.
Chrześcijaństwo wymaga radykalizmu: tak-tak, nie-nie.

Ja mówię, że używasz retoryki, która wielu odrzuca. Zwłaszcza zaś tych, którym jest sens pisać to co piszesz: czyli prezentować stanowisko Kościoła. Bo wyjaśniać go wierzącym i praktykującym raczej nie ma potrzeby. Tu własnie chodzi o nieprzekonanych. I nawet nie w tym rzecz, czy wywołujesz irytację, czy nie. Ale czy jesteś dobrze zrozumiany.

Bo, na Boga, jeśli po lekturze Twoich postów czytelnik jakiś nabierze przekonania, że katolicy to fundamentaliści, wbrew słowom o miłości nienawidzący m.in. gejów; że to ludzie, którzy porywy serca gaszą grubymi kodeksami prawa kanonicznego…
że z tych powodów nie ma co sobie tą surową i bezduszną ideologią głowy zaprzątać...
Kiepsko by było, nie?

Poldku. Nie szukasz poklasku. OK. Nie sugerowałem, ze jest inaczej. Ani, że poklepywanie po plecach przez dyskutantów jest dowodem racji.
Mój zarzut jest nieco inny. Występujesz z pozycji kaznodzei. Może i w realu masz dokument potwierdzający urząd nauczycielski Kościoła. Ale tutaj jesteś bloggerem. I ludzie przychodzą przeczytać niezły tekst i pogadać o nim, nie na kazanie. Strasznie ta ambonowa poza zgrzyta z Twoim osobistym ciepłem. Efekt często jest taki, że wydajesz się lekceważyć czytelników, ich głębokie rozterki załatwiasz zdaniem wyrecytowanym z doktryny. Głębokie przeżycia kwitujesz pobożnościową formułką.

Gdy przedstawiasz doktrynę Kościoła — to niemożliwość przekonania Cię jest pewną zaletą.
Ale gdy mówisz o swoich poglądach, czy gdzieś przeczytanych tezach doktryną Kościoła niebędących — powinieneś dawać pole do dyskusji. A często nie dajesz.
Często przez to z Twoich tekstów można nabrać mylnych przekonań co do nauczania Kościoła.

Piszę to wszystko nie po to by Ci dopiec.
Piszę, bo jesteś niemal świeckim kapelanem Tekstowiska. Pewnego rodzaju katolickim głosem w twoim blogu — parafrazując. A ja, katolik, jestem zainteresowany jakością ewangelizacji.

PS. Nie rozumiem za bardzo, dlaczego święta Zmartwychwstania mają być okazją do dbaty o przywilejach dla gejów czy aborcji. Myślę, że jest więcej znacznie poważniejszych kwestii o których warto rozmawiać.