bardzo proszę nie straszyć mną naszych uroczych nadąsańców!
Musisz sobie zdać sprawę, że masz do czynienia z materią niesłychanie wrażliwą!

Może mi nie uwierzysz, ale ja z powrotu Bobrów naprawdę strasznie się cieszę.
Bo Bobry to moje ulubione futrzaki.
Rzeczywiście przyznaję, mam na ich punkcie malutką obsesję.
Mógłbym je głaskać z włosem i pod włos, pieścić tulić i całować.

Ale czy jest w tym coś zdrożnego?
Każdy facet tak ma…

Dobra robota Merlocie!
Umiejętnie je zwabiłeś.
Pewnie tą zakąską z cykorii?
Cykoria to przecież ich ulubione warzywo. Przebiegle…

Niech Pino za bardzo na nich nie pohukuje, bo biedactwa jeszcze nie doszły całkowicie do ciebie.
Widać, że zastrachane i potrzebują trochę czasu by się oswoić.

A tak…znowu nam czmychną...

Cieszę się zwłaszcza z powrotu Xipe – Lwa Północy, mądrego w radzie, dzielnego w boju, weterana bohaterskiej kampanii pod Le Madame, zahartowanego w boju z zagończykiem Vlad-Rozwadowskim.

Jego pamiętne:
“Lucie! Gewałt! Faszyści na TXT! No pasaran!” z towarzyszącym histerycznym darciem na sobie wdzianka, to homeryczne dzieje naszej platformy.
Ech…łza się w oku kreci.

I tu mała uwaga.
Trudno odnotować u Xipe jakąkolwiek zmianę.
Constans.
Ciągle ta sama toporna i napuszona forma; “Pójdź, dziecię! ja cię uczyć każę!...”
Niby to Konopnicka, ale od nosiciela pastelowego sweterka w serek oczekiwać można byłoby więcej.

Xipe jako idealnie wycięty z Gazety Wyborczej, tak samo jak i ona, wystawia oponentom świadectwa zdrowia psychicznego.
Nie stać go na coś oryginalniejszego?
Kompra total!

Z bólem stwierdzam zatem, że jego roczna kuracja, nie przyniosła spodziewanych efektów – był to czas stracony.

Rozumiem, że od wybitnego specjalisty od marki i rozmiaru obuwia sportowego Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro, dla którego komiks jest objawem kultury wysokiej, trudno wymagać czegoś więcej.

Tak, wiem…już wiem…
Za wiele się spodziewałem, okazałem się naiwny, trudno…moje kolejne rozczarowanie.

Natomiast, wyraźnie kontrastuje tu Grisza.
Ten z kolei, stanowczo się wyrobił. Wypikańcił. Bez przesady, a jednak…
Choć mimo, że jest jeszcze trochę wtórny, to odnotować należy wybitny postęp.
Widać, ze wzory czerpie z najlepszych zródeł:

“A na plucie żółcią halberowskich staruszków uwagi nie zwracam. Co im pozostało, prócz plucia. Listonszom zdarzają się gorsze rzeczy, niż machający zaschłymi piąsteczkami staruszkowie .”

Dla mnie niezgorzej.

No, na siłę, można by się szepnąć, że zbyt oczywiście demaskuje własne frustracje.
Że to bez nadmiaru polotu i finezji.
A i dowcip nieco kulejący.
Przecież nie od razu Kraków zbudowano.
Ale samo “machający zaschłymi piąsteczkami staruszkowie” rokuje duże nadzieje.
Musisz przyznać!
Tak trzymać, Grisza!
Zuch nie harcerz!

Tak więc Merlocie, dawaj w karczmie więcej cykorii, to zejdzie się reszta bobrów i wszystko w końcu zakończy się happy endem.

Czuwaj!

Ps.
A mógłbym do Ciebie zwracać się per Tomek? Bez tej centusiowskiej tytulatury?
Tak jak Grisza?
Plizzz…

Może wówczas i my powspominalibyśmy wspólnie jakieś niegdysiejsze panny?
Pamiętasz Lodę Halamę?
Zdrowa laska z niej była, tyle, że jarała i piła jak smok…o bobrze pogadamy na privie,OK?