i cały pałac znaczeń obraca się w pył – jakby był mirażem.

Buduj więc może na doświadczeniu. Rozmowa dopiero się zaczyna – no mam nadzieję. I coś sobie poustalamy, doprecyzujemy…

Ale dziękuję za ten komentarz.

Miałem na myśli taki oto proces:

Jeżeli jestem np. Katolikiem i Kościół mi każe wierzyć w dogmat o Trójcy Świętej, to odrzucenie tego dogmatu, takie stanowcze jakby był bajką, wypycha mnie poza wspólnotę wiernych. No trzeba być konsekwentnym. Co mogę więc uczynić jako katolik: 1) uznać, że tak jest i już, to tajemnica bez znaczenia dla mojego życia – i to jest postawa większości; lub 2) przeniknąć wgłąb tej tajemnicy dogmatu poprzez modlitwę i kontemplację, poszukać tego Boga, który istnieje w Trzech Osobach – to już prawie mistyka, która przenika przez skorupę dogmatu do programu wenątrz.

pozdrawiam