Otóz napisałem.

I otrzymałem odpowiedź.

To optymistyczna odpowiedź, radosna. Cóż, człowiek strzela, Pan Bóg kule nosi. Zaprzeczyłaś mojemu podejrzeniu i ja się z tego zaprzeczenia cieszę.
Dowiedziałem się przy okazji, że masz swoje dogmaty – są one nawet całkiem piękne. Najważniejsze, że są Twoje i jesteś tego świadoma.

Teraz ja czemuś zaprzeczę: otóż, nie uciekam w logikę paradoksową, raczej w nią od czasu do czasu wpadam. I tu jest maleńka różnica. Maleńka jak paciorek różańca. Ja też borykam się z wieżą Babel słów, języków, symboli. Nie zawsze udaje mi się w prostych słowach przekazać moje doświadczenia i intuicyjne wglądy. A to za mało wiedzy, a to wkradnie się jakieś rozproszenie wewnętrzne lub zewnętrzne pomiędzy umysł a język. Pracuję w warunkach polowych – z doskoku i dość spontanicznie.

Uczę się jednak, wciąż uczę – no przynajmniej mam taką nadzieję.

pozdrawiam